"พระก็คนนี่แหละ..." อุ๋ย

“ บวชคืนแรกท่านก็พาเดินขึ้นเขาไปตอนกลางคืน เดินไปเรื่อย ๆ จนไปถึงลานหิน แล้วท่านก็บอกว่าพรุ่งนี้บ่ายมาอีกรอบนะ มากวาดลานหิน วันรุ่งขึ้น ผมตามหลวงพี่ขึ้นไปกวาดลานหิน กวาดเสร็จ พระอาจารย์นวลจันทร์บอกว่า เดินกลับลงไปอีกรอบนะ ไปเอาอัฐบริขารแล้วขึ้นมานอนบนนี้รูปเดียว เวลาฉันเช้าก็ขึ้นมาฉันบนนี้รูปเดียว ผมถามว่าต้องอยู่นานแค่ไหนครับ พระอาจารย์บอกว่าจนกว่าอาตมาจะบอกให้ลงมาได้ นับเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นมาก เพราะไม่เคยอยู่คนเดียวเป็นเวลายาวนานขนาดนั้น ตอนกลางคืนก็น่ากลัว เดินจงกรมมืด ๆ ก็กลัวผี แต่กลายเป็นว่ายิ่งกลัวยิ่งตื่น ”

พระอาจารย์นวลจันทร์ชวนไปอินเดีย

“ ผมอยู่บนนั้น 9-10 วัน พระอาจารย์ก็เรียกให้ลงมา บอกว่าให้เดินทางไปเชียงใหม่ ระหว่างนั่งรถไป ท่านถามว่าเคยไปอินเดียไหม ผมก็บอกว่าไม่เคยครับ ท่านถามต่อว่า ไปไหมล่ะ ไปแบบพระ ประสบการณ์จะไม่เหมือนฆราวาสไปอินเดียนะ ผมก็งง ๆ ถามว่า เรากำลังจะไปเชียงใหม่กันไม่ใช่หรือครับ ท่านบอกว่า พรุ่งนี้ไปทำวีซ่าเลย ตอนนั้นคิดในใจว่า รีบอย่างนั้นเลยหรือ อินเดียคงไม่หนีไปไหนมั๊ง ทำไมท่านรีบจัง พระที่บวชด้วยกันมาอธิบายภายหลังว่าพระอาจารย์นวลจันทร์ท่านเป็นแบบนี้ จะไม่ให้เราเตรียมตัวอะไร ปุ๊บปั๊บไปเลย เพื่อให้รู้ว่าทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เสมอ พระในวัดจะรู้ว่าโดนสั่งย้ายกุฏิได้ตลอดเวลา เพื่อเตือนว่าไม่มีอะไรอยู่กับเราไปได้นาน”

อินเดียสนามทดสอบอัตตา

“ การที่ท่านให้ไปอินเดีย เพราะพระอาจารย์อยากให้ลองไปลดอัตตา เนื่องจากคนไทยส่วนใหญ่ให้ความเคารพพระสงฆ์ เดินไปที่ไหน ยิ่งเป็นที่เบียด ๆ กันหรือมีสีกาอยู่ด้วย ก็จะแหวกให้พระเดินโดยอัตโนมัติ เพราะกลัวถูกตัวพระ คนส่วนใหญ่เคารพกราบไหว้ ต้อนรับอย่างดี แต่ที่อินเดียเราเป็นเพียงนักบวชของนิกายหนึ่งเท่านั้น

“ ไปถึงอินเดียก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ผมไปนั่งสมาธิใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ นั่งปฏิบัติอยู่อย่างนั้นไปเรื่อย ๆ วันสุดท้ายนั่งไปประมาณ 8 ชั่วโมง ที่รู้เพราะดูนาฬิกาของพระทิเบตซึ่งท่านมากราบเป็นอัษฏางคประดิษฐ์ บางรูปกราบเป็นหมื่นครั้ง ส่วนผมลืมตามาอีกที มีข้าวของมาวางบนตัวเต็มไปหมด คนที่นี่คงเห็นแล้วเลื่อมใส เลยเอาของมาวางให้เหมือนใส่บาตร

“ บางวันนั่ง ๆ อยู่ก็มีมือมาผลักหัว ประมาณ เกะกะจัง ฉันจะเดิน ซึ่งเป็นการลดอัตตาอย่างหนึ่ง นอกจากนั้นยังได้ฟังคำอธิบาย ได้เห็นไลฟ์สไตล์ของนิกายมหายาน ได้เข้าใจมหายานมากขึ้น หรืออย่างพระทิเบตขี่มอเตอร์ไซค์ ถ้าเป็นในเมืองไทยคนทั่วไปอาจมองว่าไม่สมควร แต่ที่อินเดียเราได้เห็นว่าท่านมีศรัทธามาก กราบเป็นอัษฏางคประดิษฐ์ตั้งแต่เช้าจรดเย็น เพราะฉะนั้นแค่เรื่องขี่มอเตอร์ไซค์ใส่รองเท้าบู๊ต จะไปตัดสินไม่ได้ว่าท่านทำตัวไม่เหมาะสม เพราะแต่ละนิกายแม้มีวิธีปฏิบัติที่แตกต่างหลากหลาย แต่ก็เดินไปยังจุดหมายเดียวกัน