กำไรจากเรื่องร้าย ๆ นิทานธรรมสะกิดใจ โดย พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ

“กำไรจากเรื่องร้าย ๆ” นิทานธรรม สะกิดใจ โดย พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ

เศรษฐีคนหนึ่งมีฐานะร่ำรวยมาก ไม่ว่าจะทำธุรกิจอะไรก็ล้วนสร้างกำไรแก่เขาเสมอ เขามีลูกทั้งหมด 7 คน เป็นผู้ชาย 3 คน ผู้หญิงอีก 4 คน ทุกคนในครอบครัวต่างอยู่ด้วยกันอย่างผู้มีน้ำใจเอื้ออารีต่อกัน เศรษฐีมีสัตว์เลี้ยงต่าง ๆ เช่น อูฐ โค ลา แพะ และแกะ เมื่อมีการจำหน่ายออกไปในแต่ละครั้งก็จะนำรายได้มาสู่ครอบครัวของเศรษฐีเป็นจำนวนมาก นิทานธรรม

ด้วยความที่เป็นผู้มั่งคั่ง เศรษฐีจึงต้องมีการบริหารจัดการสิ่งที่มีอยู่อย่างรอบคอบ ทำให้ท่านเป็นคนที่ได้เรียนรู้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญาเสมอมา การที่เศรษฐีต้องอยู่กับการบริหารมาโดยตลอด ต้องทนแรงเสียดทานต่าง ๆ จากการค้าขาย รวมทั้งต้องเกี่ยวข้องกับการได้กำไรและการขาดทุนอยู่เรื่อย ๆ จึงทำให้ท่านมองเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทำให้รู้จักปล่อยวางได้เมื่อมีเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้น

อยู่มาวันหนึ่ง คนรับใช้ชาย 4 คนของเศรษฐีที่ได้ไปปฏิบัติภารกิจที่แตกต่างกันวิ่งหน้าตาตื่นมาหา พอมาถึงก็รีบแจ้งข่าวให้ท่านรับทราบในทันที คนที่ 1 แจ้งให้ทราบว่า

“ท่านเศรษฐีครับ ผมมีข่าวร้ายจะแจ้งให้ท่านได้ทราบ คือมีโจรมาดักปล้นโคและลาที่ท่านมอบหมายให้พวกผมไปเลี้ยง พวกผมต่อสู้จนสุดความสามารถแล้ว แต่ไม่สามารถต้านทานพวกโจรได้ ผมและเพื่อน ๆ จึงรีบหนีมาแจ้งข่าวให้ท่านทราบ ปล่อยให้พวกมันต้อนโคและลาไป”

เศรษฐีได้รับฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้น แทนที่จะตกใจ กลับมีสีหน้าปกติ ไม่หวั่นไหวกับเรื่องราวที่ได้ยิน พร้อมกับกล่าวอย่างคนที่รู้เท่าทันสิ่งที่เกิดขึ้นว่า

“ก็ไม่เห็นจะต้องเสียใจอะไร”

ส่วนคนรับใช้คนที่ 2 ที่รออยู่ เมื่อเห็นว่าชายคนที่ 1 แจ้งข่าวให้เศรษฐีทราบจบแล้ว จึงกล่าวรายงานว่า

“ท่านเศรษฐีครับ ผมก็มีข่าวร้ายมาแจ้งให้ท่านทราบเช่นกัน เรื่องมีอยู่ว่า ในขณะที่ผมกำลังต้อนฝูงแกะไปเลี้ยง ฟ้าก็ผ่าลงมายังฝูงแกะ ทำให้แกะตายทั้งหมด ส่วนผมรอดชีวิตมาได้”

“ก็ไม่เห็นจะต้องเสียใจอะไร” เศรษฐีกล่าวเหมือนว่านั่นไม่ใช่ปัญหาที่ต้องหนักใจแต่อย่างใด

คนรับใช้คนที่ 3 ที่ตั้งตารอคอย เมื่อชายคนที่ 2 กล่าวจบลงก็รีบรายงานด้วยสีหน้าที่แฝงไว้ด้วยความกลัวว่า

“ท่านเศรษฐีครับ ในขณะที่ผมกำลังเลี้ยงอูฐอยู่ ก็มีพวกโจรบุกเข้ามาปล้นอูฐของท่านไปทั้งฝูง ผมและเพื่อน ๆ ไม่สามารถต่อกรกับพวกโจรได้เลย จึงได้แต่หนีกลับมาแจ้งให้ท่านได้รับทราบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หวังว่าท่านคงให้อภัยแก่พวกผมที่ไม่สามารถรักษาสมบัติของท่านไว้ได้”

“ก็ไม่เห็นจะต้องเสียใจอะไร” เศรษฐีกล่าวด้วยกิริยาที่ดูปกติ

เมื่อชายคนที่ 3 รายงานสถานการณ์จบ ชายคนที่ 4 ได้แต่ยืนนิ่ง ๆ เหมือนอยากจะบอกอะไรบางอย่าง แต่อีกความคิดหนึ่งก็รู้สึกลำบากใจที่จะแจ้งให้ทราบ แต่เมื่อเห็นเศรษฐีจ้องมองมาที่ตนเหมือนต้องการคำตอบ จึงกล่าวขึ้นว่า

“ท่านเศรษฐีครับ ก่อนอื่นผมขอให้ท่านทำใจดี ๆ นะครับ เพราะเรื่องที่ผมจะแจ้งนี้เป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด และไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย”

“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา ไม่ต้องห่วงเราหรอก” เศรษฐีกล่าวกับคนรับใช้เพื่อให้เขาคลายกังวล

“คืออย่างนี้ครับท่าน ก่อนที่ผมจะมาที่นี่ ผมอยู่ในเหตุการณ์ที่ลูกของท่านทั้งหมดกำลังกินเลี้ยงกับเพื่อน ๆ แต่ในขณะที่พวกลูก ๆ ของท่านกำลังเลี้ยงฉลองกันอย่างเพลิดเพลินอยู่นั้น ปรากฏว่าเกิดฝนตกและพายุกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทำให้เกิดฟ้าผ่าลงมายังกลุ่มลูก ๆ ของท่าน เป็นเหตุให้บุตรและธิดาของท่านทั้งหมดเสียชีวิตในทันที”

เมื่อเศรษฐีฟังข่าวร้ายเรื่องลูก ๆ จบลง แม้จะมีอาการตกใจจนแทบช็อก จิตวูบไหลไปตามอารมณ์มากกว่าทุกเรื่องที่รับรู้ แต่พอตั้งสติได้ ท่านก็วางใจให้สงบนิ่งได้ในขณะต่อมา ประหนึ่งว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่สามารถรับมือได้

ครั้นคนรับใช้ทั้งสี่เห็นเศรษฐีไม่แสดงอาการสะทกสะท้านต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็เกิดความสงสัยว่าทำไมท่านจึงทำใจได้กับเรื่องร้าย ๆ ที่เข้ามากระทบ เศรษฐีจึงกล่าวเหมือนคนที่รู้จักวางใจเป็นว่า

“เมื่อเราเกิดมาในโลกนี้ ความจริงที่ฟ้องให้รับรู้อยู่เสมอก็คือ เราเกิดมาเพียงตัวเปล่าเท่านั้น ไม่มีสิ่งใดติดตัวเรามาเลย แม้เกิดมาแล้วพวกเราพากันแสวงหาสิ่งต่าง ๆ ที่มีอยู่บนโลกมากบ้างน้อยบ้างตามกำลังของแต่ละคน แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครนำสิ่งที่มีอยู่ติดตัวไปได้แม้เพียงสิ่งเดียว ดังนั้นเมื่อเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้น ไม่ว่าแก่คนอื่นหรือแก่เรา ตัวเราเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องให้เป็นไปอย่างที่ต้องการได้ทั้งหมด นอกจากการเรียนรู้ที่จะยอมรับและทำใจเพื่อเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วเราจะรู้สึกว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อให้เราต้องยึดหรือต้องเป็นทุกข์ไปกับมัน”

ที่มา :  เซน story นิทานธรรมสะกิดใจ โดย พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ สำนักพิมพ์อมรินทร์ธรรมะ (https://www.naiin.com/product/detail/227550)