ทำไมบางครั้งเราก็ต้องฝืนคบกับ “คนที่เราเกลียด”
จริงอยู่ที่เราสามารถเลือกได้ว่าเราจะคบกับคนแบบไหน แต่แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยากคบกับ คนที่เราเกลียด หรอก แต่เรามีบทความดีๆ บทหนึ่งที่อยากเอามาฝากทุกคนเพราะเชื่อว่าถ้าได้อ่านแล้วจะทำให้เราเปลี่ยนมุมมองเรื่องนี้ไปเชียวล่ะ
“ยิ่งเป็นคนที่เกลียด ยิ่งต้องให้ความสำคัญ” จงให้ความความสำคัญกับคนที่เกลียดนั้นหมายความว่าอย่างไร?
หากจะให้เข้าใจได้ง่าย คงต้องยกตัวอย่างเรื่องปลาปักเป้าจากชิโมะโนะเซกิ พ่อค้าต้องการขนปลาปักเป้าซึ่งจับมาขึ้นที่เมืองชิโมะโนะเซกิไปให้ถึงโตเกียวโดนที่ปลายังมีชีวิตอยู่ แต่ไม่ว่าจะจัดตู้ใส่ปลาให้เหมาะสมสักแค่ไหน ปลาปักเป้าก็ยังตายเป็นจำนวนมากหลังจากเดินทางถึงโตเกียว
ทว่าเมื่อลองใส่ปลาคะวะฮะงิ ซึ่งเป็นศัตรูตามธรรมชาติของปลาปักเป้าลงไปในตู้สำหรับขนย้ายด้วยหนึ่งตัว ปรากฏว่าปลาเกลือ 100% มีชีวิตรอดอยู่ได้จนถึงโตเกียว นั่นเพราะอะไรหนอ?
คำตอบคือ ปลาปักเป้าตั้งป้อมระวังตัวอยุ่ตลอดเวลาขนย้าย เพราะมีปลาที่เกลียดอยู่ร่วมในตู้
คนเราเองก็เช่นกัน หากอยู่แค่กับคนที่ชอบ หรือคนที่อ่อนโยนมีน้ำใจ ความต้องการผลักดันตัวเองให้ขยับสูงขึ้นจากที่เป็นอยู่ก็จะลดลง
แต่ถ้าคนที่เกลียดอยู่ใกล้ตัว เราจะระมัดระวังตัวเอง ใช้ชีวิตอย่างมีสติมากขึ้น และพยายามขัดเกลาตัวเองด้วยความคิดที่ว่า ไม่ต้องการเป็นเหมือนอย่างคนพรรค์นั้น ความคิดเหล่านี้ทำให้เกิดการพัฒนาขึ้นโดยที่ตัวเองก็ไม่ทันรู้ตัว อีกทั้งกลายเป็นจุดเริ่มต้น ให้ความสามารถของเรางอกเงยขึ้นมาอีกด้วย และบางครั้งคำต่อว่า นินทา ก็เป็นแรงกระตุ้นให้เรามีพลังอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน
.
.
ที่มา : หนังสือนิสัยเศรษฐีคนมีดีไม่ได้มีแค่เงิน
