เมื่อแม่และสามีของตัวเองมี สัมพันธ์ลึกซึ้ง จะออกจากทุกข์ครั้งนี้อย่างไร?
แม่และสามีของดิฉันมีความ สัมพันธ์ลึกซึ้ง อีกทั้งยังสอนให้ลูกแท้ๆ เกลียดดิฉัน ทุกข์ใจเหลือเกิน จะดำเนินชีวิตต่อไปข้างหน้าเพื่ออะไร
กราบนมัสการพระอาจารย์
ดิฉันมีความหนักใจที่ไม่อาจจะเล่าเรื่องราว หรือระบายความในใจให้ใครฟังได้ ดิฉันเก็บไว้ในใจเรื่อยมาเป็นเวลานับสิบปี จนบางครั้งคิดวกไปวนมา จนทำให้รู้สึกตัวเองแย่ลง แย่ลงมากๆ ขาดความมั่นใจ สับสน ท้อแท้ และไม่รู้จะข้ามผ่านความทุกข์ไปได้อย่างไร ก่อนนั้นดิฉันอยู่กับครอบครัว มีกิจการเป็นของตัวเอง หลายปีก่อนดิฉันป่วยหนักค่ะ เวลาที่โรคกำเริบต้องให้เลือดทีละหลายๆ ถุง นอนติดเตียงหลายเดือน แม่ของดิฉันอาสามาดูแลบ้านและหลานๆ ให้ แรกๆ ก็ไปเช้าเย็นกลับ ระยะหลังๆ ก็ค้างที่บ้านเลย เรื่องมาแดงขึ้นในวันที่ดิฉันเห็นแม่และสามีอยู่ด้วยกัน (ดิฉันโดนเขาทั้งสองแทงข้างหลังเข้าแล้ว) ดิฉันช็อกค่ะ ตัวชาเหมือนมีคนตบหน้าอย่างจัง หลังจากวันนั้น แม่ก็แสดงตัวเป็นเจ้าของบ้านอย่างเต็มตัว จัดการโน่นนี่ในบ้าน ไม่ว่าเรื่องงาน ลูก และสามี ไม่นานก็ให้ดิฉันหย่ากับสามี ดิฉันต้องออกจากบ้านของตัวเอง มีสมบัติออกมาแค่ผ้ากองหนึ่งกับถุงยา 1 ถุง เขาตัดแม่ตัดลูกกับดิฉัน ในตอนนั้นที่ออกมา ตาทั้งสองข้างของดิฉันก็มองไม่เห็น เนื่องจากการกินยา ดิฉันลำบากมากค่ะ
ดิฉันย้ายตัวเองออกมาอยู่อีกจังหวัดหนึ่งให้ห่างจากพวกเขา แต่ก็ไม่วายที่จะมีเรื่องต้องเดือดเนื้อร้อนใจมาตลอด แม่กีดกันไม่ให้พบลูก ยุแหย่ให้เข้าใจผิดกัน สอนให้เด็กจงเกลียดจงชังแม่ตัวเอง จนลูกและดิฉันแทบที่จะไม่เหลือความเป็นแม่เป็นลูกกันอีกเลย ครอบครัวที่เคยอบอุ่นกลับกลายเป็นครอบครัวแตกแยกลงในที่สุด แทบจะไม่น่าเชื่อว่านี่คือความจริง ไม่เคยเห็นใครเขาทำกัน
ส่วนฝ่ายผู้เป็นพ่อ กลับเห็นด้วยกับการกระทำของแม่ เขาไม่ได้คัดค้าน หรือติติงแม่แม้แต่น้อย ซ้ำยังสอนดิฉันว่า “แม่เขาทำถูกแล้ว” ดิฉันเป็นลูกไม่มีสิทธิ์ที่จะพูด แม่จะทำอย่างไรกับลูกย่อม “ไม่ผิด” ให้ดิฉันทำใจให้ได้ เพราะดิฉันเป็นคนป่วยใกล้ตาย ถึงเรื่องไม่เป็นเช่นนี้ สามีแกก็ไปมีเมียใหม่อยู่ดี ต้องยอมรับกับการกระทำของแม่ สรุปแล้วก็คือให้ดิฉันยอมรับกับชะตากรรมของตัวเอง จะเรียกร้องหาความยุติธรรมจากใครก็ไม่ได้แม้แต่ความถูกต้อง ดิฉันรอดตายอย่างปาฏิหาริย์ พยายามที่จะรักษาตัวเองได้ในระดับหนึ่ง พอเริ่มแข็งแรงก็หาที่อยู่ หาอาชีพใหม่ ทำงานเลี้ยงตัวเองจนทุกวันนี้
คลิกเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านต่อหน้าถัดไป
