คุณคิดว่าคนที่ร่างกายไม่สมบูรณ์พร้อมจะสามารถช่วยเหลือผู้อื่นหรือสร้างประโยชน์ให้สังคมได้ไหม หากคำตอบคือ “ไม่”…คุณคิดผิด
นายบุญ นาหอม หรือที่ใครๆ เรียกว่า “น้าโต๊ด” เกิดที่จังหวัดจันทบุรี พ่อแม่มีอาชีพทำไร่ทำนา มีพี่น้องทั้งหมด 5 คน แต่มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ร่างกายพิการ ไร้แขน ไร้ขา
“จำได้ว่าตอนเป็นเด็ก ผมเคยได้ยินแม่คุยกับคนข้างบ้านว่า ญาติห่างๆ บอกว่า ลูกเกิดมาพิการ แขนขาไม่มีอย่างนี้ ไม่น่าจะเอาไว้ ให้ฆ่าผมทิ้งไปเถอะ เอาหน้าคว่ำกับหมอนให้ตายไปเลยจะได้ไม่เป็นภาระ แต่แม่บอกจะฆ่าได้อย่างไร ในเมื่อลูกตาดำๆ เกิดมาแล้ว ยังไงก็จะขอเลี้ยงต่อไป ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกโกรธหรือน้อยใจอะไร คิดแต่ว่าแม่มีพระคุณกับผมมาก และคิดว่าเมื่อโตขึ้นหากมีโอกาสผมจะทดแทนบุญคุณท่าน”
แม้จะอยากตอบแทนหรือแบ่งเบาภาระที่บ้าน แต่ด้วยความที่ร่างกายไม่เอื้อ ทำให้โต๊ดไม่สามารถช่วยเหลืองานที่บ้านได้เลยและไม่ได้ไปเรียนหนังสือเหมือนพี่น้องคนอื่นๆ เพราะเส้นทางจากบ้านไปโรงเรียนนั้นทุรกันดารเกินกว่าจะวานให้พี่ๆ แบกเขาไปได้ทุกวัน โชคยังดีที่ทุกเย็น เพื่อนจะมาสอนเขาอ่าน เขียนหนังสือถึงที่บ้าน กระทั่งเขาอ่านออกเขียนได้
แต่แล้ววันหนึ่ง โต๊ด ก็ตัดสินใจออกจากบ้าน เพราะเขาไม่ต้องการเป็นภาระครอบครัวอีกต่อไป เขาตัดสินใจไปเป็นขอทานเพื่อหาเลี้ยงชีพอยู่แถวบางบอน แต่เป็นได้ไม่นานก็รู้สึกละอายใจ จึงผันตัวไปเป็นนักร้องตามสวนอาหาร พร้อมกับสมัครเป็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยอาสาสมัครมูลนิธิกู้ภัยไตรคุณธรรม จังหวัดชลบุรี
“ตอนที่เพื่อนพาผมนั่งมอเตอร์ไซค์ตระเวรหาที่ร้องเพลง ทำให้ได้พบเห็นอุบัติเหตุบ่อยๆ จึงทำให้อยากเป็นอาสาสมัครกู้ภัย เพราะคิดว่าหากวันหนึ่งผมประสบอุบัติเหตุก็อยากให้คนมาช่วย ผมคิดว่าคนที่ประสบอุบัติเหตุก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน”
วันนี้ชายที่เคยถูกสังคมมองว่าเป็นภาระ กลับกลายเป็นฮีโร่ที่คอยช่วยเหลือผู้คนมากมาย แม้เขาอาจมีร่างกายไม่สมบูรณ์พร้อม แต่หัวใจกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความดีงาม
น้าโต๊ดมีวิธีให้กำลังใจตัวเองอย่างไรและเขาเคยเจอเรื่องราวปาฏิหารย์แห่งความดีอย่างไรบ้าง ติดตามได้ในคอลัมน์ Secret of Life นิตยสาร Secret ปีที่ 8 ฉบับที่ 188 (26 เมษายน 2559) หน้าปกเจี๊ยบ ลลนา ก้องธรนินทร์
เรื่อง ธันยาภัทร์ รัตนกุล ภาพ วรวุฒิ วิชาธร ผู้ช่วยช่างภาพ ธนทัช หิรัญวรกุล สไตลิสต์ ณัฏฐิตา เกษตระชนม์
