พระฝรั่ง กับ เรื่องเล่าหลวงพ่อชา ที่ยังจำฝังใจ
หลวงพ่อชา สุภทฺโท แห่งวัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี เป็นที่รู้จัก ในฐานะที่เป็นพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ทั้งยังอุทิศชีวิตในการปฏิบัติและเผยแผ่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ให้แพร่หลายไปไกลถึงซีกโลกตะวันตก หลายคนอาจสงสัยว่า ท่านสอนพระฝรั่งได้อย่างไร เพราะหลวงพ่อชาเป็นพระป่าที่ไม่มีพื้นฐานภาษาอังกฤษมาก่อน…เหตุนี้เราจึงได้รวบรวม เรื่องเล่าหลวงพ่อชา จากความทรงจำของพระฝรั่งหลายรูป มาให้ได้อ่านกัน
สุเมโธ ยอมแล้วบ่?
พระราชสุเมธาจารย์ (สุเมโธภิกขุ) หรือ พระอาจารย์สุเมโธ คือพระฝรั่งรูปแรกของวัดหนองป่าพงเป็นอดีตนายทหารหน่วยเสนารักษ์แห่งกองเรือสหรัฐอเมริกาในสงครามเกาหลี หลังจากที่นายทหารผู้นี้ได้ฟังกิตติศัพท์เกี่ยวกับวัตรปฏิบัติอันเคร่งครัดของหลวงพ่อชาแล้วก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมาก จึงเดินทางมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ ซึ่งหลวงพ่อก็เมตตารับไว้ โดยมีเงื่อนไขว่าจะไม่หาอะไรมาบำรุงท่านให้ได้ตามอยาก และท่านจะต้องทำตามระเบียบข้อวัตรเหมือนที่พระเณรไทยเขาทำกัน
อุบายในการสอนและการทดสอบพระฝรั่งรูปนี้มีหลายประการ ท่านสุเมโธเล่าว่า…
“…บางครั้งหลวงพ่อก็เล่าให้โยมทั้งศาลาฟังถึงเรื่องที่ผมทำไม่สวยไม่งาม เช่น การฉันข้าวด้วยมือแต่เปิบไม่เป็น ขยุ้มอาหารขึ้นมาเต็มกำมือแล้วโปะใส่ปากใส่จมูกเลอะเทอะไปทั้งหน้าทั้งพระทั้งโยมหัวเราะกันลั่นศาลา ผมนั้นทั้งโกรธทั้งอาย
“…ทุกเช้าเวลาหลวงพ่อกลับจากบิณฑบาตจะมีพระเณรหลายรูปไปรอที่หน้าศาลาเพื่อคอยล้างเท้าท่าน ระยะแรก ๆ ที่ผมไปอยู่ที่วัดหนองป่าพง ได้เห็นกิจวัตรนี้ทีไร ก็ได้แต่นึกค่อนขอดพระเณรเหล่านั้นอยู่ในใจ ล้างเท้าท่านแค่รูปเดียวสองรูปก็พอทำไมต้องไปมากมาย แต่พออยู่นานเข้า ผมก็ชักจะเป็นไปด้วยแล้วเช้าวันหนึ่ง ก่อนที่จะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร ผมก็ปราดเข้าไปอยู่หน้าพระเณรรูปอื่น ๆ เสียแล้ว ขณะก้มลงล้างเท้าถวายท่าน เราก็ได้ยินเสียงนุ่ม ๆ เย็น ๆ กลั้วเสียงหัวเราะของหลวงพ่อพูดอยู่บนหัวเราว่า ‘สุเมโธยอมแล้วบ่…’
“เมื่อพูดกับเรา ท่านใช้ภาษาที่ง่าย ๆ สั้น ๆ แต่ลึกซึ้งถึงหัวใจ เช่นวันหนึ่ง เรากำลังกวาดใบไม้ที่ลานวัด อารมณ์ไม่ดีรู้สึกหงุดหงิด ขัดเคือง นึกเพ่งโทษ อยู่ที่วัดหนองป่าพงเจอแต่ทุกข์ พอดีหลวงพ่อเดินมาที่เรา ท่านยิ้มแล้วพูดว่า วัดหนองป่าพงทุกข์มาก แล้วก็เดินกลับ กลับไปกุฏิพิจารณา ก็ได้สติว่าทุกข์ไม่ได้เกิดจากวัดหนองป่าพง แต่เกิดจากจิตใจของเราเองการตระหนักในเรื่องนี้ช่วยให้เราเลิกเพ่งโทษสิ่งแวดล้อมและคนอื่น”
อาจารย์ที่แท้จริง
ครั้งหนึ่งท่านพระอาจารย์ชาคโร (พระชาวต่างชาติ) ถูกหลวงพ่อชาส่งให้ไปอยู่ประจำวัดสาขาแห่งหนึ่ง เมื่อมีโอกาสหลวงพ่อท่านได้เดินทางไปเยี่ยม หลวงพ่อถามว่า
“ท่านชาคโรเป็นอย่างไร? ทำไมผอมอย่างนี้ล่ะ?” พระอาจารย์ชาคโรกราบเรียนโดยไม่อ้อมค้อมว่า
“ เป็นทุกข์ครับหลวงพ่อ ไม่สบายเลย” หลวงพ่อซักไซ้ต่อว่า
“ เป็นทุกข์เรื่องอะไร? ทำไมจึงไม่สบาย?” พระอาจารย์ชาคโรเผยความในใจว่า
“ เป็นทุกข์เพราะอยู่ห่างไกลครูบาอาจารย์ครับ” หลวงพ่อท่านจึงท้วงขึ้นในทันทีว่า
“ มีอาจารย์อยู่ด้วยตั้ง ๖ องค์ ยังไม่พอรึ? มี ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ นี่แหละ เป็นอาจารย์ของเรา ฟังให้ดี ดูให้ดี เขาจะสอนเราให้เกิดปัญญา”
ผิดคาด
พระอาจารย์ชยสาโร พระฝรั่งอีกรูปหนึ่งเล่าว่า หลวงพ่อท่านไม่สอนอะไรมาก ท่านจะพูดเพียง ๒-๓ คำให้เราเก็บเอาไปคิดพิจารณา อย่างเช่นครั้งหนึ่งท่านกำลังกวาดลานวัดอยู่ หลวงพ่อท่านผ่านมาก็ถามว่า
“ช้อน สบายดีไหม ?” ชื่อเดิมของท่านคือ ฌอน (Shaun) หลวงพ่อก็เรียกว่า ช้อน ท่านก็กราบเรียนหลวงพ่อว่า
“สบายดีครับ หลวงพ่อ” หลวงพ่อท่านก็ถามต่อเหมือนกับย้ำว่า
“สบายดีไหม ?” ท่านก็กราบเรียนยืนยันเช่นเดิมว่า
“สบายดีครับ” หลวงพ่อท่านกลับพูดว่า
“สบายดี ไม่ดี”
แล้วหลวงพ่อท่านก็เดินจากไป ปล่อยให้ท่านชยสาโรยืนงงอยู่อย่างนั้น
Good morning
พระอาจารย์ญาณธัมโม ชาวออสเตรเลียศิษย์รุ่นเดียวกับพระอาจารย์ชยสาโร ดูเหมือนจะประทับใจในบทเรียนแบบเฉียบพลันที่ได้รับจากหลวงพ่อยิ่งนัก ท่านเล่าว่าวันหนึ่งท่านมีเรื่องขัดใจกับพระรูปหนึ่ง รู้สึกโกรธหงุดหงิดอยู่ทั้งวัน รุ่งเช้าไปบิณฑบาตก็เดินคิดไปตลอดทาง ขากลับเดินสวนทางกับหลวงพ่อ ท่ายิ้มและทักอาตมาเป็นภาษาอังกฤษว่า
“Good morning”
เพียงเท่านี้ก็ทำให้อารมณ์ของท่านเปลี่ยนทันที ที่กำลังขุ่นมัวหงุดหงิดกลับเบิกบาน ปลื้มปิติที่หลวงพ่อทักทาย
ที่มาจาก หนังสืออุปลมณี พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท) วัดหนองป่าพง เรียบเรียงโดย คุณ : กิเลสเต็มตัว อ่านฉบับเต็มได้ที่ http://www.dharma-gateway.com/monk/preach/lp_cha/lp-cha_47.htm
บทความน่าสนใจ
หลวงพ่อแสดงละคร…เรื่องเล่ายิ้มๆ ของหลวงพ่อชา สุภัทโท
ฝึกปล่อยวาง ด้วย 10 คำสอนจากหลวงพ่อชา สุภทฺโท
ฟังธรรม: แนวการปฏิบัติธรรม พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) แห่งวัดหนองป่าพง
