ลูกโกหกเก่งมาก ต้องทำอย่างไร
ถาม: ราหุล แปลว่าห่วง มันคือเรื่องจริงค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าลูกดูเป็นเด็กดีในสายตาคนทั่วไปมาก แต่วันหนึ่งจับได้ว่า ลูกโกหกเก่งมาก เช่น ไม่อาบน้ำไปโรงเรียนแล้วบอกว่าอาบ เราจับได้เลยตีเขาแล้วก็บอกว่าไม่ชอบการโกหก เครียดจนไปหาจิตแพทย์ด้วยกันทั้งแม่และลูก ก็คิดว่าเขาคงปรับตัว
จนมาถึง ม.3 ก็จับได้ว่าเขาโกหกหลายเรื่อง จับได้จะจะยังไม่ยอมรับเลย เช่น เอาสมุดบัญชีไปเบิกเงิน ถามว่าเบิก
วันไหน สาขาไหน เขายังโกหกอีก ทั้งๆ ที่ในสมุดก็บอกอยู่แล้ว แต่เราอยากให้เขาเล่าความจริง
ปิดเทอมให้เขาไปอยู่ต่างจังหวัด ก็โกหกว่าไปบ้านเพื่อน แต่แอบไปเที่ยวไกลกว่านั้น ครั้งหนึ่งเขาบอกว่าตอนนี้สบายใจมากเลยที่ไม่ได้โกหกพ่อแม่ แต่สุดท้ายก็จับได้อีกว่าแอบมีโทรศัพท์อีกเครื่องไว้เล่นเฟซบุ๊ก
หลังจากจับได้ครั้งนี้ก็รู้สึกว่า เขาคงเอาดียากและสิ่งที่อยากให้แนะนำคือ เราจะทำยังไงถึงจะอยู่กับเขาแล้วเรามีความสุข เราไม่มีความสุขเพราะห่วงว่าอนาคตเขาจะเอาตัวรอดได้มั้ย พยายามคิดอยู่ว่าสอนเขาได้ แต่เขาจะทำหรือไม่ทำก็อยู่ที่ตัวเขา เพราะเขาอยู่มัธยมปลายแล้ว โตพอสมควรแล้ว
เคยลงโทษเรื่องการทำความสะอาดห้องด้วยการว่ากล่าว หักเงินและตีหนักๆ แต่เขาก็ยังเหมือนเดิม สุดท้ายไม่รู้จะทำยังไงเลยไม่เข้าห้องเขา ไม่รู้ไม่เห็นจะได้ไม่เครียด แต่ก็แอบคิดเหมือนกันว่าขนาดเราดูแล เขายังเป็นขนาดนั้น ถ้าไม่ดูแล้วจะเป็นยังไง แต่ใจนึงก็คิดว่าเขาอยู่ได้ก็ช่างเขา ทั้งที่ลึกๆ ก็เป็นห่วง เราจะทำยังไงดีคะ เอาใจใส่เขาก็ไม่ชอบ
พอไม่เอาใจใส่ก็ยิ่งไปกันใหญ่
มีคนบอกเหมือนกันค่ะว่าต้องแก้ที่ตัวเรา เพราะเราเป็นคนอารมณ์ขึ้นง่าย ก็พยายามทำอยู่ค่ะ
ที่ผ่านมาเคยคิดว่าเด็กไม่ดีเพราะไม่มีใครสั่งสอน ถ้าเราสั่งสอนเขาต้องได้ดีแต่ทฤษฎีนี้มันไม่เป็นจริงค่ะ กำลังจะหาเมตตาในตัวเองให้เจออยู่ค่ะ บอกตรงๆ นะคะปฏิบัติมันยาก เพราะตอนนี้เห็นเขาก็นึกถึงแต่เรื่องที่เขาโกหก
พิทยากร ลีลาภัทร์ เจ้าของเฟซบุ๊กธนาคารความสุข (Happiness Bank) ตอบปัญหานี้ว่า
เท่าที่ฟังดู คุณแม่ใช้พระเดชเยอะ ออกแนวดุด่าว่าตีเสียมาก ของทุกอย่างถ้าสุดโต่งมากไป ถึงจะทำด้วยเจตนาดีก็อาจไม่ได้ผลดี
ตรงกันข้าม หลายๆ กรณีกลับเป็นผลเสียไป เพราะเด็กเขาก็มีจิตใจเหมือนเรานะ ชอบอยู่ใกล้ที่เย็นๆ ใกล้คนใจดี ใกล้คนที่เขารู้สึกรักและแสดงออกว่ารักเขา
ที่คุณแม่ทำก็เป็นเจตนาดีนั่นแหละ คือรักเขาแต่ถ้าใช้แต่การออกคำสั่งสลับการด่า มีแต่บทลงโทษ คุณแม่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกว่าคุณแม่รักเขา เขาก็ไม่มีแรงจูงใจจะทำอะไรดีๆ
ว่ากันว่าเด็กนี่ถ้ารักใคร เขาทำให้ได้ทุกอย่าง ถ้าไม่เอาใครเขาก็จะไม่อยากจะทำดีด้วย เด็กวัยรุ่นถึงติดเพื่อนมากกว่าพ่อแม่ เพราะเพื่อนตามใจ แต่พ่อแม่ชอบขัดใจแล้วก็ขี้บ่น
ครั้งสุดท้ายที่กอดและหอมแก้มลูกนี่เราได้ทำไปเมื่อไหร่ เพราะการกอดลูกมีอิทธิพลกับเด็กไม่แพ้การตี จริงๆ ดีกว่าด้วย เพราะเด็กจะรู้สึกว่าพ่อแม่รักเขา เวลาเขาจะทำอะไรไม่ดี เขาจะนึกถึงเราก่อน
ขอให้เริ่มต้นใหม่ด้วยการไปกอดเขาทุกวัน เช้าก่อนเขาไปเรียนขอกอดเขาก่อน เย็นตอนเขากลับบ้านกอดเขาอีกที แล้วจะสอน จะบอกก็ใจเย็นๆ ค่อยๆ อธิบายว่าเหตุผลคืออะไร อย่าเอาแต่สั่ง อย่าเอาแต่ห้าม อย่าเอาแต่บ่นว่าด่าเช็ด อบรมสั่งสอนด้วยความเมตตา อย่าสอนด้วยโทสะ เพราะสอนด้วยโทสะใจเขาจะปิดเพราะความกลัว คำสอนก็จะไม่เข้าไป
ในใจ
อีกอย่าง ถ้าวันๆ เรามีแต่เสียงบ่น ว่า ด่าทอ ลงโทษ เด็กก็จะซึมซับเอาความเชื่อว่า เขาเป็นคนเลว เขาเป็นคนไม่เอาไหน ไม่ได้เรื่อง เป็นคนไม่ดี ไม่เอาถ่าน ไม่มีทางเจริญ มันเป็นการสร้างตัวตนในทางลบให้เขา
ถ้าเขาตกลงไปในกับดักความคิดแบบนี้เมื่อไหร่ เขาจะไม่มีแรงจูงใจที่จะเปลี่ยนตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น นิสัยที่ไม่ดี
ก็จะยังมีต่อไป เพราะเขาจะคิดว่าทำดีไปทำไมล่ะ แม่เขาเองยังไม่เห็นความดีของเขาเลย
อย่าโทษเด็กหมดทุกเรื่อง ต้องกลับมาดูตัวเองด้วย ว่าเราเป็นแม่พิมพ์ เป็นต้นแบบที่ดีพอหรือยังแล้วให้อภัย คุณแม่ลองหัดมองข้ามความผิดพลาดในอดีตของลูกบ้าง
ไม่มีชีวิตใครดีขึ้นได้โดยไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย คุณแม่อยากให้เขาดีขึ้น ถึงอยากให้เขาเปลี่ยน แต่พอตัวเองต้องเปลี่ยนบ้าง กลับบอกว่ามันยาก แล้วไม่คิดว่ามันก็ยากสำหรับลูกบ้างเหรอครับที่จะเปลี่ยน
ข้อมูลจาก
ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม สำนักพิมพ์อมรินทร์
บทความที่น่าสนใจ
พ่อแม่จะมีคนใหม่ จะพูดกับลูกอย่างไรดี?
เหมือนเกิดใหม่อีกครั้ง : ชีวิตจริงของคนเกเรที่ล้มซ้ำๆ แต่ยังมีวัน “เกิดใหม่”
ถอดรหัสวิธีเลี้ยงลูก คุณเป็นพ่อแม่แบบไหนกันแน่ แบบทดสอบวัดการเลี้ยงลูกสุดแม่นยำ!
