ทำไมพระพุทธเจ้าทรงแสดงของลับ แก่เสลพราหมณ์ เรื่องน่ารู้จากมิลินทปัญหา
พระยามิลินท์ กษัตริย์ชาวกรีกที่มาปกครองชมพูทวีปทรงสงสัยว่า ทำไมพระพุทธเจ้าทรงแสดงของลับ ทั้งที่พระองค์ตรัสสอนว่า
” ความสำรวมทางกาย วาจา และใจ เป็นของดี ความสำรวมในที่ทั้งปวงเป็นของดี แล้วเหตุใดพระองค์ทรงแสดงของลับอันซ่อนอยู่ในฝักแก่เสลพราหมณ์ ต่อหน้าเหล่ามนุษย์และเทวดาทั้งหลาย
” พระองค์ทรงแสดงแลบพระชิวหา (ลิ้น) ออกแยงช่องพระโสต (หู) ทั้งสอง และทรงแลบพระชิวหาปิดพระนลาต (หน้าผาก) ทรงไม่สำรวมในสิ่งที่ควรปกปิด
” หากพระองค์ทรงสอนเรื่องสำรวมว่าเป็นการกระทำที่ดี การแสดงวัตถุคุยหะ (อวัยวะเพศชาย) แก่เสลพราหมณ์ต้องเป็นเรื่องที่ผิด
” ถ้าการแสดงของลับอันไม่สำรวมกลายเป็นสิ่งที่ถูก การสำรวมกลายเป็นเรื่องที่ผิด ปัญหานี้สร้างความสงสัยยิ่งนัก ขอพระนาคเสนโปรดวิสัชชนาเพื่อกำจัดความสงสัยด้วยเถิด”
พระนาคเสนวิสัชชนาว่า
“สองกรณีที่พระมหาบพิตรถามเป็นจริงทั้งหมด แต่การที่พระพุทธองค์กระทำไปเพื่อให้เสลพราหมณ์คลายความสงสัย ซึ่งเป็นการแสดงด้วยฤทธิ์ให้เสลพราหมณ์เห็นเป็นเงาเท่านั้น”
พระยามิลินท์ตรัสถามต่อว่า
“เหตุใดคนในที่นั้นจึงไม่เห็น มีแต่เสลพราหมณ์เท่านั้นที่เห็นขอรับพระคุณเจ้า”
พระนาคเสนกล่าวว่า
“มหาบพิตรเคยเห็นคนป่วยที่อยู่ท่ามกลางหมู่ญาติหรือไม่”
พระยามิลินท์ตรัสตอบว่า
“เคยพระคุณเจ้า”
พระนาคเสนถามพระยามิลินท์ว่า
“มหาบพิตรคิดว่าญาติทั้งหมดจะทราบถึงอาการป่วยของคนที่ป่วยหรือไม่”
พระยามิลินท์ตรัสตอบว่า
“ไม่น่าจะทราบกันทุกคนขอรับ”
พระนาคเสนกล่าวว่า
“แล้วหากภูตผีเข้าสิงคน จะมีคนเห็นหรือไม่”
พระยามิลินท์ตรัสตอบว่า
“ไม่เห็นขอรับพระคุณเจ้า”
พระนาคเสนกล่าวว่า
“เมื่อมีเสลพราหมณ์คนเดียวที่สงสัยในของลับของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์จึงแสดงให้เขาเห็นเพียงคนเดียว”
พระยามิลินท์สรรเสริญพระพุทธองค์ว่า
“พระองค์ทรงแสดงในสิ่งที่ไม่สามารถเห็นได้เพียงคนเดียว ให้คนเดียวเห็นได้ เป็นสิ่งที่ใครก็ทำได้ยาก”
พระนาคเสนกล่าวเสริมว่า
“เหตุที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงของลับ ไม่ได้เป็นเพียงการแสดงธรรมดา เพราะทรงบันดาลเงาให้เห็นเป็นของลับเท่านั้น เมื่อเสลพราหมณ์เห็นก็คลายความสงสัยแล้ว ถึงจะเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก การแสดงของลับถึงจะเป็นเรื่องที่ไม่สำรวม แต่เพื่อให้สัตว์ได้เข้าถึงธรรม พระองค์จึงทรงทำเพื่อดับความสงสัยนั้น”
พระยามิลินท์ตรัสขึ้นว่า
“ดีแล้วพระคุณเจ้า ท่านได้แก้ไขปัญหาข้อนี้ให้ความกระจ่าง ช่วยกำจัดความสงสัย เหมือนป่าดงรกได้รับการถาง ทำที่มืดให้สว่าง ทำให้เกิดจักษุคือปัญญา ”
การที่พระนาคเสนอุปมากรณีพระพุทธเจ้าแสดงของลับให้เสลพราหมณ์เห็นกับกรณี (1) คนป่วยฉับพลันท่ามกลางหมู่ญาติ ญาติที่อยู่ใกล้คนป่วยที่สุดถึงจะรู้ว่ามีคนป่วยมีอาการอย่างไร ส่วนญาติที่อยู่ห่างออกไปย่อมไม่ทราบอาการ และกรณี (2) ที่ผีสิงคน ก็มีเพียงคนที่ถูกสิงเท่านั้นที่เห็นผีตนที่เข้าสิง
ดังนั้นกรณีของพระพุทธเจ้าแสดงของลับ เพื่อให้เสลพราหมณ์คล้ายความสงสัยเรื่องมหาปุริสลักษณะ จึงทำให้เสลพราหมณ์แน่ใจแล้วว่ามีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นบนโลกจริง ในเสลสูตรกล่าวว่าหลังจากเสลพราหมณ์แน่ใจแล้วว่าพระสมณโคดมคือพระพุทธเจ้าจริง จึงทูลขอบวชในสำนักของพระองค์ทันที
ที่มา :
มิลินทปัญหา โดย วัฒนไชย
บทความน่าสนใจ
เราเป็นเพียงผู้บอกทางเท่านั้น พระพุทธเจ้าเป็นเพียงผู้บอกทาง ไปสู่พระนิพพาน
วิธีพิสูจน์พระอรหันต์ ด้วยคำถามของพระพุทธเจ้า
ผลแห่งกรรม คำสอนจากพระโอษฐ์ของพระพุทธเจ้า
มัฏฐกุณฑลี ผู้ไปเกิดเป็นเทวดา เพราะมีจิตเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า
บุญทันตาเห็น เรื่องเล่าบุญติดจรวดครั้งสมัยพุทธกาล
ท่านพุทธทาสภิกขุระงับ โรคหัวใจวาย และน้ำท่วมปอดด้วยธรรมโอสถของพระพุทธเจ้า
ความยึดมั่นใน สีลัพพตุปาทาน ถ้าเธอตาย ฉันจะตายตาม หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ
