เรื่องเล่าของคุณลุงขายไข่ไก่ ข้อคิดสำหรับคนชอบต่อราคาพ่อค้าแม่ค้า

เรื่องเล่าของคุณลุงขายไข่ไก่

ข้อคิดสำหรับคนชอบ ต่อราคา พ่อค้าแม่ค้า

ซีเคร็ตมีเรื่องเล่าบอกต่อสำหรับคนชอบ ต่อราคา พ่อค้าแม่ค้าในตลาดทั่วไป ทั้งที่ตนเองมีเงินมากพอที่จะซื้อ ลองอ่านกันดูนะคะ คุณอาจจะได้ข้อคิดกลับไป

คุณผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าไปถามชายชรา ผู้นั่งขายไข่ไก่อยู่ว่า ขายยังไง พ่อเฒ่า ก็ตอบว่าฟองละ 5 บาท

คุณนายก็บอกว่า ฉันต้องการซื้อไข่ 6 ฟอง 25 บาทได้ไหม (ที่จริงควรจะ 30 บาท) ชายชราตอบว่า แล้วแต่คุณนายเถอะ อยากซื้อเท่าไหร่จ่ายเท่าไหร่ก็ตามสะดวก วันนี้อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีของผมก็ได้ เพราะตั้งแต่เช้า ยังขายไข่ไม่ได้เลย

แล้วคุณนายก็หิ้วไข่ 6 ฟอง เดินไปขึ้นรถเก๋งที่มีเพื่อนๆ นั่งอยู่แล้ว ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องว่า สามารถซื้อไข่ได้ในราคาถูกกว่าที่พ่อค้าขาย

หลังจากนั้นคุณนายและผองเพื่อนก็ไปภัตตาคารแห่งหนึ่ง สั่งอาหารมา และกินกันอย่างเพลิดเพลิน แต่ก็ไม่หมด ยังเหลืออีกมากมายเยอะแยะ จนในที่สุดก็เรียกทางร้านมาเช็คบิล ราคาทั้งหมด 1,400 บาท คุณนายยื่นเงินไปให้ 1,500 แล้วบอกว่า ไม่ต้องทอนนะคะ

เงินแค่นี้มันธรรมดามากสำหรับเจ้าของภัตตาคาร แต่สำหรับพ่อค้าไข่ชรา มันอาจจะเป็นความเจ็บปวดก็ได้นะ

จุดสำคัญคือว่า ทำไมเราชอบโชว์ว่า เวลาเราซื้อของจากพ่อค้าแม่ค้าที่เป็นชาวบ้านลำบากอยู่แล้ว เรามักต่อรองราคาและรู้สึกพึงพอใจ ถ้าหากว่าเราต่อราคาได้ถูกกว่าราคาที่เขาขาย แล้วทำไมเรามักไม่เคยได้ต่อรองราคาสินค้าราคาแพงๆ ที่วางขายในห้าง ในร้านใหญ่ๆ ที่เขาโก่งราคาไว้เรียบร้อยหมดแล้ว แปลกไหมล่ะ?

ลองอ่านนี้ดูอีกหน่อย….

ผมมักจะชอบซื้อของจากคนจนๆ และให้ราคาสูง ทั้งๆ ที่ไม่ได้ต้องการสินค้าเหล่านั้น แค่ต้องการให้เงินแก่พวกเขาเพื่อนำไปใช้เลี้ยงครอบครัวเขา
ถามว่าทำไมผมทำแบบนั้น “มันเป็นการทำบุญ ที่มีคุณค่ามาก (ที่จริงก็แบบว่า มันเป็นการช่วยเขา ที่ทำให้เขาไม่เสียศักดิ์ศรีครับ)

ขอบคุณภาพและเรื่อง จากเฟสบุ๊ค Jack Jeebsuwan

เมื่อคุณอ่านบทความนี้แล้ว ได้ข้อคิดอะไรบ้างหรือเปล่าคะ? ลองย้อนกลับมาถามตัวเองดูนะคะ

บทความน่าสนใจ

7 ข้อคิดธรรมะรับอรุณ ส่งต่อยามเช้าทางไลน์ ทางแชท

ประกอบพิธีกรรม อย่างไรไม่ให้ “กำพิธี” ธรรมะจากพระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ