“เกเบรียล มูนิซ” เจ้าหนูนักเตะผู้ใช้ “หัวใจ” แทนเท้า

การไม่มีเท้าจะทําให้เกเบรียลบังคับทิศทางลูกบอลได้ “ยาก” กว่าคนปกติ แต่เขาก็สนุกที่ได้ลองหัดเล่น เขาฝึกอยู่ไม่นานก็สามารถใช้กระดูกส่วนปลายสุดของร่างกายเล่นฟุตบอลได้ดีไม่ต่างจากคนปกติเลย

ทักษะการเล่นฟุตบอลของเกเบรียลจะได้รับการยอมรับว่า “เยี่ยมยอด” ถึงขั้นเป็นนักเตะระดับท็อปของโรงเรียน ทว่าเกเบรียลก็รู้ดีว่าโอกาสที่จะได้รับเลือกให้ลงเล่นกับคนปกติ ก็ยังคงเป็นเรื่องยาก ตราบใดที่คนส่วนใหญ่ยังยึดติดอยู่กับคําว่า “พิการ” ดังนั้นความหวังเดียวที่เขาเฝ้าภาวนาก็คือ ขอให้มหกรรมกีฬาพาราลิมปิกบรรจุกีฬาฟุตบอลลงในการแข่งขัน เพื่อที่เขาจะได้มีโอกาสลงไปวาดลวดลายรับใช้ “ทีมชาติบราซิล” สักครั้ง