ความงาม คือ เสน่ห์ของชีวิตทุกคนต้องการคนงาม ธรรมชาติงาม บรรยากาศงดงาม บ้านเมืองงาม สังคมงดงาม
ความงามเกิดจากการบ่มเพาะลักษณะนิสัยตั้งแต่วัยเด็กโดยเริ่มต้นจากการเรียนรู้สิ่งเล็กน้อย ไม่ปล่อยให้ผ่านเลยไป ถ้าเด็กเข้าใจความหมาย จินตนาการของเขาจะเพริศพริ้งและจัดสรรชีวิต สิ่งแวดล้อมให้งดงามตามไปด้วย
พ่อแม่ ผู้ปกครอง ผู้บริหาร พึงเอาใจใส่การเลี้ยงดูลูก บริหารชุมชน จัดการคนในองค์กรให้มีระบบ เป็นระเบียบ เพื่อให้มีความงามตลอดเวลา
ข้าพเจ้าเดินทางไปนานาอารยประเทศ ได้เห็นความงามของบ้านเมือง ความสะอาดหมดจดของถนนหนทาง ระเบียบวินัยอันงดงามของเขาแล้ว นึกถึงประเทศไทยของเราทุกครั้ง ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นประเทศไหนมีป้ายโฆษณาใหญ่ ๆ ติดไว้ข้างถนนหรือใกล้ทางด่วน ซึ่งอาจทำให้คนขับเสียสมาธิได้
ข้าพเจ้าไปทุกประเทศในยุโรป อเมริกา ไม่มีประเทศไหนอนุญาตให้คนติดป้ายโฆษณาขายสินค้า ซึ่งเป็นเรื่องส่วนตัว อย่างที่ทางการไทยอนุญาตให้ทำ บ้านเมืองเขาจึงงดงาม เป็นระเบียบปลอดภัย ไร้อุบัติเหตุซ้ำซาก ซึ่งต่างจากบ้านเรา
ข้าพเจ้ากลับมาเมืองไทยทีไรก็มักจะบอกผู้มีส่วนเกี่ยวข้องว่าช่วยออกกฎหมาย ระเบียบอะไรก็ได้ที่ไม่อนุญาตให้มีป้ายข้างถนนตามสี่แยกหรือตามทางโค้ง ซึ่งทำให้เกิดอันตรายถึงชีวิต เพียงเสี้ยววินาทีที่เหลือบตามอง อุบัติเหตุเหล่านี้เกิดขึ้นมากมายในประเทศเรา เกิดจนชีวิตคนไทยไร้ความหมาย ไม่ต่างอะไรกับผักปลา
ชาติที่ไม่ปกป้องคุ้มครองชีวิตของคนในชาติ เอาแต่ผลประโยชน์เข้าบริษัทตัวเองเช่นนี้หรือจะเป็นชาติที่เจริญรุ่งเรืองก้าวหน้า
ชาติที่เยาวชนคนในชาติพิกลพิการเพราะอุบัติเหตุอย่างนี้หรือจะมีขีดความสามารถในการแข่งขันกับคนชาติอื่น ชาติที่เก็บภาษีป้ายได้มากมาย แต่ผู้คนล้มตายจากอุบัติเหตุถามว่าภาษีที่เก็บได้กับค่าใช้จ่ายในการรักษา บวกกับได้ประชากรทุพพลภาพ ชาติอย่างนี้หรือที่จะมีความเข้มแข็งในการแข่งขัน
ข้าพเจ้าไม่ได้โทษใคร แต่โทษกิเลสคนไทยที่มูมมาม
