ปลูกต้นไทร

คุณยาย ปลูกต้นไทร ผู้ยิ่งใหญ่แห่งรัฐกรณาฏกะ

คุณยาย ปลูกต้นไทร ผู้ยิ่งใหญ่แห่งรัฐกรณาฏกะ

ชาวฮินดูเชื่อกันว่า  หากหญิงคนไหนแต่งงานแล้วไม่มีลูกสืบสกุล ถือว่าเป็นหญิงอาภัพและเป็นที่รังเกียจของสังคม ครั้นตายไปก็ต้องตกนรกหมกไหม้ ไม่ได้ผุดได้เกิด ปลูกต้นไทร

ด้วยเหตุนี้ ทิมมาก้า (Thimmakka) จึงเป็นกังวลเหลือเกิน ที่เธอไม่สามารถมีลูกกับ ชิกกันยา (Chikkanna) ได้  แม้ว่าทั้งสองจะแต่งงานอยู่กินกันมานานนับสิบปีแล้วก็ตาม  ยิ่งได้ยินได้ฟังผู้เฒ่าผู้แก่เล่ากันมาว่า  บาปนี้ไม่เพียงตกแก่หญิงผู้เป็นภรรยาเท่านั้น  แต่ยังตกแก่ชายผู้เป็นสามีด้วย  ทิมมาก้าก็ยิ่งเป็นกังวลมากขึ้น

วันหนึ่งทิมมาก้าจึงตัดสินใจบอกสามีตามตรงว่า  “ฉันคงมีลูกให้เธอไม่ได้  เธอไปหาภรรยาใหม่เถอะนะ”  ทันทีที่ได้ฟัง  ชิกกันยาไม่เพียงปฏิเสธเท่านั้น  หากแต่เขายังปลอบใจภรรยาว่า  “ช่างเถอะถึงเราไม่มีลูกก็ไม่เป็นไร”  ครั้นเวลาผ่านไปจนกระทั่งปีที่ 25 ของการแต่งงาน  วันหนึ่งชิกกันยาก็เอ่ยปากกับภรรยาอย่างจริง ๆ จัง ๆ ว่า

“ในเมื่อเราไม่สามารถมีลูกได้ เรามาช่วยกันปลูกต้นไทรให้แผ่นดินแทนก็แล้วกัน”

แรกทีเดียวทิมมาก้าไม่เข้าใจสักนิดว่า “จะปลูกไปทำไม”  สามีจึงพาภรรยาเดินไปดูต้นไทรตามแนวถนนของหมู่บ้านใกล้ ๆ  ทิมมาก้าจึงเห็นว่าที่นี่มีต้นไทรมากกว่าหมู่บ้านของพวกเขาก็จริง  แต่กว่าครึ่งอยู่ในสภาพยืนต้นตาย  ส่วนที่เหลือก็ส่อเค้าว่าใกล้จะยืนต้นตายในไม่ช้า  นั่นหมายความว่าอีกไม่นานหมู่บ้านแห่งนี้จะไม่มีต้นไทร  ซึ่งเป็นต้นไม้ประจำชาติของอินเดียหลงเหลืออยู่เลย!

“เราสองคนมาช่วยกันสร้างชีวิตใหม่ให้ต้นไทรที่นี่กันนะ  ฉันจะเป็นพ่อ แล้วเธอก็เป็นแม่ไง…ดีไหม”

เพียงเท่านี้ทิมมาก้าก็เข้าใจทุกอย่าง  เมื่อกลับถึงบ้านสองสามีภรรยาผู้ยากไร้ก็รีบหาเครื่องไม้เครื่องมือสำหรับตอนกิ่ง  ก่อนจะพากันไปเลือกหาต้นไทรขนาดใหญ่ในหมู่บ้าน  จัดแจงตอนกิ่งทิ้งเอาไว้จากนั้นก็รอเวลาให้กิ่งตอนเหล่านั้นแตกรากออก  ก่อนจะนำมาเพาะเลี้ยงเป็นกล้าไทรต่อไป

เมื่อกล้าไทรแข็งแรงมากพอ  สองสามีภรรยาก็ช่วยกันนำไปปลูกทุกวัน  วันละ 2 - 3 ต้น  โดยไม่ลืมที่จะล้อมรั้วเล็ก ๆ เพื่อป้องกันสัตว์เข้าไปกัดกินหรือทำลายต้นไทรด้วย  จากนั้นทุก ๆ เช้าทั้งสองคนก็จะเทินหม้อน้ำไปรดต้นไทรจนครบทุกต้น  ก่อนจะออกไปทำงานรับจ้างประจำวัน  ครั้นเลิกงานกลับมา  สองสามีภรรยาก็จะทยอยตอนกิ่งไทรชุดใหม่ต่อเพื่อให้มีกล้าไทรไว้ปลูกอย่างไม่ขาดตอน…ปรากฏว่า  ปีที่หนึ่งทั้งคู่ปลูกต้นไทรไปทั้งหมด 10 ต้น  ปีที่สอง 15 ต้น  ปีที่สาม20 ต้น  และค่อย ๆ เพิ่มขึ้นทุกปี

ตลอดระยะเวลากว่า 30 ปี สองสามีภรรยาแห่งรัฐกรณาฏกะได้ปลูกต้นไทรมาแล้วเกือบ 300 ต้น  ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่า  “การปลูกต้นไทรมีความสุขไม่ต่างจากการเลี้ยงดูชีวิตน้อย ๆ เลย  ยิ่งได้เห็นต้นไทรเติบโต  ก็ยิ่งมีความสุขเราสองคนตั้งใจไว้ว่า  จะปลูกต้นไทรไปจนกว่าลมหายใจสุดท้ายจะมาถึง”

ในปี ค.ศ. 1991  แม้ชิกกันยาจะเสียชีวิตลงด้วยโรคชรา  แต่ทิมมาก้าซึ่งบัดนี้ใคร ๆ พากันเรียกเธอว่า “คุณยาย” ก็ยังคงมุ่งมั่นปลูกต้นไทรต่อไป…ดูเหมือนว่าวัยที่เพิ่มขึ้นและสังขารที่โรยราไม่ได้เป็นอุปสรรคในการปลูกต้นไทรสำหรับเธอเลย

หลายปีต่อมา  ชาวกรณาฏกะได้พร้อมใจกันมอบคำว่า “Saalumarada”  อันหมายถึง “ทิวแถวของต้นไม้” ให้เป็นคำนำหน้าชื่อของคุณยายทิมมาก้า  เพื่อเป็นเกียรติให้กับความเพียรพยายามและความดีงามของเธอ

**Saalumarada Thimmakka ได้รับการเชิดชูจากอินเดียในฐานะพลเมืองผู้ทรงคุณค่าเมื่อ ค.ศ. 1995  และได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติจากหน่วยงานและองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมทั่วโลกอีกไม่น้อยกว่า

เรื่อง ปาปิรัส

Posted in MIND
BACK
TO TOP
A Cuisine
Writer

© COPYRIGHT 2024 AME IMAGINATIVE COMPANY LIMITED.