ชีวิตแสนผาดโผน ของนักบินหญิง บินผาดแผลง
หากเราจะบอกว่าผู้หญิงมาดดีมีสไตล์คนนี้เคยได้รับรางวัลชนะเลิศจากการ บินผาดแผลง ชิงแชมป์แห่งชาติออสเตรเลีย ประเภทนักบินมือใหม่ ทุกคนก็คงมองภาพชีวิตของเธอว่าน่าจะมีแต่ความสวยหรู เส้นทางการเป็นแชมเปี้ยนคงโรยด้วยกลีบกุหลาบ
ทว่าเมื่อเราได้ฟังเรื่องราวของเธอ อิ๋น - สาริน วิชยากูล แล้วขอบอกว่าชีวิตของเธอก็ผาดโผนไม่แพ้วิธีการขับเครื่องบินผาดแผลงเลยแม้แต่น้อย…
“อิ๋นเกิดมาแบบไม่มีใครสั่งสอนผิดถูก เพราะพ่อแม่เลิกกัน เราเลยต้องไปอยู่บ้านปู่ย่าที่เป็นคนจีนและรักแต่หลานชาย อิ๋นเลยกลายเป็นแค่เด็กทำงานบ้าน พี่ชายไปเที่ยว เราทำงานบ้านงกๆ”
“พอเป็นวัยรุ่น ด้วยความที่เราเก็บกดจากที่บ้าน อิ๋นเลยลองทำอะไรแย่ๆ หลายอย่าง ทั้งดื่มแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่ ยาเสพติดก็ลอง แต่โชคดีที่จิตใต้สำนึกอิ๋นคงเป็นคนดี พอลองแอลกอฮอล์ก็แพ้ สูบบุหรี่ก็กลัวหน้าแก่ ยาเสพติดก็ไม่ใช่ทาง เลยไม่เอา
“แถมตั้งแต่เด็กจนโต อิ๋นถูกดูถูกมาตลอดว่าหน้าตาน่าเกลียดหุ่นอุบาทว์ โง่ นิสัยแย่ เรียกได้ว่าโดนดูถูกมาทุกสเต็ปของชีวิตซึ่งก็โชคดีมากที่มีคนดูถูกอยู่เรื่อยๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีวันนี้”
เวลาที่มีคนดูถูก เธอจะตอบกลับไปในใจเสมอว่า “เดี๋ยวคอยดู…” ดังนั้น เมื่อบอกเพื่อนว่าจะไปสมัครแอร์โฮสเตส และถูกล้อเลียนว่า “บุคลิกอย่างนี้จะไปเป็นแอร์ได้อย่างไร” เธอจึงทำจนสำเร็จและได้ก้าวเข้าไปเป็นแอร์โฮสเตสของสายการบินบางกอกแอร์เวย์ถึงสามปี ก่อนจะลาออกมาเพราะมีความฝันใหม่คือ “การเป็นนักบิน”
ผู้คนรอบตัวที่ได้ยินความฝันของเธอล้วนส่ายหน้า พร้อมกับถามว่า “จะทำได้เหรอ” นี่ทำให้คุณอิ๋นเกิดฮึกเหิมถึงขั้นไปสอบเข้าการบินพลเรือนครั้งแล้วครั้งเล่าจนผ่าน แล้วจึงอาจหาญขอบิดาไปเล่าเรียนวิชาการบินฯถึงประเทศออสเตรเลีย
“ตอนแรกพ่อไม่ให้เรียนเพราะเป็นห่วงลูกสาวคนเดียว พอดีน้องชายกำลังจะไปเรียนต่อที่ประเทศออสเตรเลีย จึงบอกให้น้องไปกราบเท้าขอขมาพ่อเพื่อชีวิตจะได้เจริญ ซึ่งตัวเองก็ลงไปกราบเท้าพ่อด้วย และถือโอกาสนั้นขอไปเรียนที่โรงเรียนการบินพาณิชย์ ที่ซิดนีย์ ในที่สุดพ่อก็ใจอ่อนยอมอนุญาต
“ไม่รู้ว่าตอนไปอยู่ที่นู่นเรียกว่าเป็นเด็กเกเรไหม แต่ก็ไม่ได้เป็นเด็กตั้งใจเรียนมาก ชอบแต่งตัว ไปเที่ยว ไปเจอคน เลยทำให้เรียนช้า เพราะเรียนไปเที่ยวไป…ผลาญเงินพ่อไปห้าล้าน!
“ตอนนั้นอิ๋นเปลี่ยนโรงเรียนด้วยนะ ตอนแรกเรียนโรงเรียนที่แพงที่สุด แต่พอไปอยู่นู่น ด้วยความที่เราอยากเรียนบินผาด-แผลงมาก เลยย้ายไปเรียนโรงเรียนที่ค่าเรียนถูกๆ แล้วค่อยๆ สะสมเงินที่เหลือในแต่ละเทอม เพื่อเก็บไว้จ่ายค่าเรียนบินผาดแผลงโดยที่พ่อไม่รู้”
คลิกเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านหน้าถัดไป
หลังจากเก็บเล็กผสมน้อยอยู่นานจนความฝันใกล้จะเป็นความจริงเข้าไปทุกทีคุณอิ๋นกลับประสบอุบัติเหตุร้ายแรง รถยนต์ชนกับรถบรรทุกรุนแรงมาก รถที่เธอขับขาดเป็นสองท่อน คุณอิ๋นสลบไป 3 วัน บาดเจ็บสาหัสปางตาย หัวแตกสมองกระทบกระเทือน ซี่โครงหักทิ่มปอด ปอดทะลุ กระดูกหักเอ็นข้อมือขาด กระดูกสะบ้าร้าว ฯลฯ
คุณหมอผู้รักษาถึงกับส่ายหน้าอย่างหมดหวัง และไม่อาจรับรองได้ว่า เธอจะกลับมาเป็นนักบินได้อีกหรือไม่…เมื่อความฝันความหวังทลายลงในชั่วพริบตา เธอได้แต่ถามตัวเองทุกครั้งที่ลืมตาตื่นขึ้นมาว่า “ทำไมไม่ตายๆ ไปเสีย…”
“ตอนนั้นอิ๋นแทบบ้า สภาพจิตใจแย่มาก เพราะเรียนใกล้จบแล้ว แต่กลายเป็นว่ายังไม่จบ อยากเรียนบินผาดแผลงก็ไม่ได้เรียน ดันเกิดอุบัติเหตุเสียก่อน จะไปทำงานอะไรก็ไม่ได้ หมดอนาคต แฟนก็ขอหยุดความสัมพันธ์ แถมยังทำให้พ่อเสียใจอีก
“ตอนนั้นว่าง ไปเรียนไม่ได้เพราะร่างกายไม่เอื้อ อิ๋นนั่งร้องไห้ทั้งวัน จนวันหนึ่งคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะมานั่งร้องไห้เลยนั่งสมาธิสงบสติอารมณ์…อิ๋นนั่งสมาธิวันละสามชั่วโมง ลืมตาก็ร้องไห้ หลับตาก็นั่งสมาธิ ทำอยู่อย่างนี้ทุกวัน จนจิตใจดีขึ้น แถมร่างกายก็หายเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ เราแค่ใช้สูตรกินดี เดินออกกำลังกาย ทำกายภาพ แล้วนั่งสมาธิเท่านั้น”
จากที่เคยคิดว่าตัวเองไม่มีใครรัก คุณอิ๋นก็ได้พบรักแท้ครั้งใหม่ที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ…ที่โรงพยาบาลนี้เอง
“โชคดีที่เกิดอุบัติเหตุ ทำให้รู้ว่าสมัยก่อนเราเป็นคนเกเร ขนาดไหน ไม่ดีขนาดไหน พ่อที่อยู่เมืองไทยส่งเงินให้เราทุกเดือนไม่บ่นสักคำ ยิ่งเห็นหน้าพ่อตอนไปเยี่ยมเราที่โรงพยาบาลยิ่งสงสารต้องมาเฝ้าที่โรงพยาบาล แถมยังต้องเสียสตางค์ค่ารักษาอีก พอเกิดอุบัติเหตุเลยรู้สึกว่าต้องเป็นคนดี ตั้งใจเรียน เลยบอกตัวเองว่าต้องเรียนให้จบให้ได้”
คุณอิ๋นนำเอาความมุ่งมั่นนี้มาเป็นแรงใจในการฟื้นฟูตัวเอง จนร่างกายหายจากอาการบาดเจ็บภายในเวลาสามเดือน…พร้อมกับได้ใบรับรองจากคุณหมอให้สามารถกลับไปเป็นนักบินได้ คุณอิ๋นจึงรีบกลับไปเรียนให้จบ พร้อมกับแอบไปสมัครเรียนบินผาดแผลงอีกครั้ง
“หลังจากประสบอุบัติเหตุ ทำให้อิ๋นรู้สึกว่าแป๊บๆ เดี๋ยวคนเราก็ตาย อะไรที่อยากทำต้องรีบทำให้ได้จากที่เคยกลัวไม่ค่อยกล้าเรียน เลยขจัดความกลัวไปได้เยอะ
“อิ๋นมีคติประจำใจว่า ‘what one man can do, another can do.’ ถ้ามีคนคนหนึ่งที่มีสองขาสองแขนเหมือนเราทำได้ เราก็ต้องทำได้เหมือนกัน แค่ตั้งใจ แค่หน้าด้านมากๆก็พอ…”
จากความตั้งใจ (+หน้าด้าน) ของคุณอิ๋น - สาริน วิชยากูลนี่เองที่ทำให้เธอได้เข้าร่วมการแข่งขันการบินผาดแผลงชิงแชมป์แห่งชาติออสเตรเลีย และได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ประเภทนักบินมือใหม่ในที่สุด
“อิ๋นดีใจมากที่ได้สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศไทย ทั้งที่เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในการแข่งขันนี้ และที่ดีใจมากกว่านั้นคืออิ๋นทำให้พ่อภูมิใจในตัวอิ๋นได้แล้ว…”
ทุกวันนี้คุณอิ๋นค้นพบสัจธรรมแล้วว่า ตัวเองยังมีคนที่รักและปรารถนาดีอยู่รอบตัวอีกมากมาย และเธอมั่นใจว่าเธอสามารถมอบรักแท้ให้ตัวเองได้ แม้ว่าจะไม่มีใครรักเลยก็ตาม
เรื่อง ณัฐนภ ตระกลธนภาส ภาพ สรยุทธ พุ่มภักดี
บทความที่เกี่ยวข้อง
เรื่องราวสร้างแรงบันดาลใจ จิน คยู โรเบิร์ตสัน จากแม่บ้านสู่ดอกเตอร์ฮาร์วาร์ด
กชพรรณ วิรุฬห์รักษ์สกุล จากแม่ค้าเร่สู้ชีวิต สู่เศรษฐีร้อยล้าน
