คนข้างๆ แรงผลักดันในการมีชีวิตอยู่ บทความจาก นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล
บทความเรื่อง คนข้างๆ มาเคยตีพิมพ์ในคอลัมน์ Healing Story เขียนโดย นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล
แทบทุกคนต้องเคยผ่านช่วงเวลาที่รู้สึกอ่อนล้า สิ้นหวังในการทำสิ่งใดๆ มาบ้าง เมื่อถึงช่วงเวลานั้นเราแทบทุกคน ต่างต้องการกำลังใจจากคนข้างๆ โดยเฉพาะในยามที่เรา เจ็บป่วย ซึ่งมักเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่สร้างความทุกข์ทรมานทั้งต่อร่างกายและจิตใจไม่มากก็น้อยอยู่บ่อยๆ ในเวลาแบบนี้ “คนข้างๆ” จึงสำคัญที่สุด
เด็กชายอิคคิว เป็นชื่อเล่นที่พวกเราตั้งให้เด็กชายวัย 8 ขวบคนหนึ่งเขาเป็นเด็กฉลาด หัวเราะง่าย ชอบเล่นกับทุกคน เขาคงมีความสุขกว่านี้หากไม่เจ็บป่วยด้วยโรคมะเร็งในเนื้อสมอง (Neuroblastoma) เจ้ามะเร็งนี้ได้กดทำลาเส้นประสาทตา ทำให้เขาตาบอดตั้งแต่เล็ก ๆ อิคคิวต้องอดทนต่อการรักษาด้วยการผ่าตัดหลายครั้ง หลังผ่าตัดก็ได้รับยาเคมีบำบัดและฉายแสงต่ออีกนับครั้งไม่ถ้วน นอกจากนี้เขายังต้องต่อสู้กับการติดเชื้อแทรกซ้อนซ้ำ ๆ แต่ละครั้งก็เจ็บหนักจนต้องนอนในหอผู้ป่วยวิกฤติ (ไอซียู)เป็นเวลาหลายอาทิตย์ เขาผ่านความเจ็บปวดแต่ละครั้งมาได้อย่างไร
อิคคิวมีคุณหมอประจำตัวท่านหนึ่งที่ดูแลมาตั้งแต่เริ่มการรักษา แรก ๆเขาดื้อมากจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ พวกเราคิดว่าเขาคงกังวลและหวาดกลัวเพราะไม่สามารถมองเห็นใครได้ คุณหมอท่านนี้ใช้เวลาปลอบโยนและทำความสนิทสนมกับเขาอยู่นาน ท่านทำให้อิคคิวรู้ว่าเขามีความสำคัญต่อคนข้าง ๆท่านคอยบอกเสมอว่า
“ก็เพราะอิคคิวนี่แหละที่ทำให้หมอยังอยากมาทำงานอยู่”
ในที่สุดหนูน้อยก็ยอมทำตามที่คุณหมอบอก สิ่งหนึ่งที่พวกเราสังเกตเห็นคือ เวลาที่เขาต้องให้น้ำเกลือ ถูกบอกใหนอนนิ่ง ๆ หรือขอความร่วมมือใด ๆในการรักษา อิคคิวต้องคว้ามือคุณหมอท่านนี้มาจับไว้อยู่นานสองนานจนกว่าจะแน่ใจว่า “ใช่แล้ว หมอคนนี้แหละแน่นอน” เขาจึงไว้ใจยอมปล่อยมือแล้วทำตามที่บอก พวกเราเคยแกล้งเอามือคุหมออีกท่านให้จับ แต่ให้คุณหมอประจำตัวเป็นคนบอก ปรากฏว่าอิคคิวรับรู้ได้และต่อต้านในทันที
เขาผ่านความเจ็บปวดแต่ละครั้งมาได้ด้วย “คนข้าง ๆ” คือคุณหมอที่คอยดูแลอยู่นั่นเอง
จนถึงตอนนี้อิคคิวไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับโรคร้ายอีกแล้ว เขาจากไปด้วยอาการสงบ ก่อนจากไปเขากุมมือคุณหมอประจำตัวไว้แน่นเพื่อให้แน่ใจว่าใช่เธอ เขาบอกก่อนเข้าผ่าตัดอีกครั้งว่า หมอต้องสัญญาว่าเมื่อเขาตื่นจะพาเขาไปเล่นเครื่องเล่น แต่เขาไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว
ความสัมพันธ์ของอิคคิวและคุณหมอท่านนี้เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของ คนข้าง ๆ อย่างแท้จริง แม้คนที่มองไม่เห็นก็ยังต้องการคนอยู่เคียงข้างเวลาหวาดกลัวหรือกังวล
บางครั้งเราอาจรู้สึกอ่อนล้า บางครั้งอาจรู้สึกสิ้นหวังแต่เป็นเพราะ “คนข้าง ๆ” นี่ไม่ใช่หรือที่ทำให้เรายังอยากสู้ต่อไปความรู้สึกที่ว่าเรายังต้องเป็นพ่อหรือแม่ เป็นพี่หรือน้อง เป็นแฟนเป็นเพื่อน หรือเป็นลูกของใครสักคนไม่ใช่หรือที่เป็นแรงผลักดันให้เรายังอยากมีชีวิตอยู่ พลังชีวิตของเรามักมากขึ้นเมื่อรู้สึกว่าเรามีความสำคัญกับคนอื่น
เราอาจโชคดีกว่าเด็กชายอิคคิวที่ยังมองเห็น คนข้าง ๆ แต่ความโชคดีนั้นอาจไม่มีประโยชน์อันใดเลย หากเราลืมไปแล้วว่าคนข้าง ๆ นั้นสำคัญกับเราแค่ไหน และเราใส่ใจและตอบแทนเขาบ้างหรือยัง
เพราะ “คนข้าง ๆ” นี่หรือเปล่า เราจึงอยากมีชีวิตอยู่และช่วยให้เราได้มีชีวิตอยู่ต่อไป
ที่มา นิตยสาร Secret
เรื่อง นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล
บทความน่าสนใจ
รักษาไข้ด้วยใจ “ กรุณา ” บทความให้กำลังใจจาก นายแพทย์ชวโรจน์ เกียรติกำพล