รักแท้ ก็เหมือนกับบุญและกรรม บทความธรรมะดี ๆ จาก พระครูใบฎีกาอำนาจ โอภาโส
คนเราแสวงหาความรัก เพราะเป็นความสุขส่วนหนึ่งในชีวิต บางคนก็เสพความรักนั้นแล้วไปมีความรักใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า จนอดสงสัยไม่ได้ความ รักแท้ นั้นเป็นอย่างไร พระครูใบฎีกาอำนาจ โอภาโสได้ตอบปัญหาธรรมไว้ดังนี้
สมมติว่าเราเจอกันแล้วไปปล่อยปลา คนที่ปล่อยปลา มันก็เหมือนคนกินเย็นตาโฟชามเดียวกัน มันก็รู้สึกสัมผัสรสชาติเดียวกัน เราพากันไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า มันก็เหมือนกินบะหมี่ชามเดียวกัน เส้นเดียวกัน มันก็รู้สึกเหมือนกัน คือความรู้สึกนั้นไม่ได้หาย มันเหมือนกับเคยกินรสชาติเดียวกันมา ถึงเราจะกินมะพร้าว รสชาตินั้นก็ไม่หายไปไหน รสชาติของความเสียสละที่เคยพากันทำ มันก็เป็นอมตะอยู่ข้างใน
รัก คำว่ารักมันคือมีความเสียสละอยู่ แล้วความเสียสละที่เขาเคยพากันทำมันหายไปไหนไหม ถึงร่างกายจะตาย แต่ความเสียสละยังอยู่ ตัวนี้ต่างหาก มันไม่ได้หายไปไหน มันนึกถึงความเสียสละ มันก็ยังมีความสุขอิ่มเอมขึ้นมา แต่ถ้ามันนึกถึงแต่ร่างกายสิ มันอาจจะทุรนทุราย ด้วยความอยากได้ร่างกายนั้นอีก อันนี้มันคนละเรื่องกันเลย บางทีคนสมัยนี้ ที่หลวงพ่อดู เข้าใจเรื่องความรักน้อยเกินลงไป ถ้าดูภาพยนตร์ตะวันตก จะพบว่า ไม่ค่อยมีกลิ่นไอเรื่องความเสียสละ มันจะสนใจแต่เรื่องร่างกาย ความรักพวกนี้เกิดขึ้นง่ายมากเลย แค่เจอกัน แต่งตัวสวย ๆ ฉาบฉวย แค่นี้ตกหลุมรักแล้ว อะไรกันเหรอ มันไม่ใช่ ถ้าเรากลับมาดูความลึกซึ้งทางเอเชียในคนสมัยก่อน จะพบว่า มันมีความเสียสละเป็นผลึกอันหนึ่ง ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันมีความงดงาม ทางด้านของการทุ่มเทในการให้ผู้อื่นมีความสุข มันคนละมุนกัน เพราะทุกวันนี้พอคนไม่ได้สัมผัสมุมมองแบบนี้ ถ้าพูดแบบภาษาชาวบ้าน ทุกคนกลับสอนให้รักตัวเอง ไม่ค่อยได้สอนให้รักคนอื่นเลย
ความรักอันนี้มันเลยมีบรรทัดฐานว่า เธอต้องให้อะไรกับฉัน ฉันถึงจะรักเธอ เห็นไหมว่ามันเปลี่ยนไป มันเป็นรักแบบคาดหวังที่จะได้สิ่งหนางจากผู้อื่น มีคนเคยโทรมาหาหลวงพ่อด้วย โทรมาจากต่างประเทศว่า ชีวิตล้มเหลว ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย จากการที่มาที่นี่ ถึงแต่งงานแล้วก็ไม่ได้อะไรเลย อาตมาบอกโยมเข้าใจผิดแล้ว ชีวิตเราจะไม่ล้มเหลว ถ้าเราตั้งเป้าหมายใหม่ว่า เรามีชีวิตเพื่อให้ประโยชน์กับเขา ไม่ใช่ว่าเขาจะให้อะไรกับเรา ถึงจะประสบความสำเร็จ แต่ถ้าคาดหวังว่า นี่ฉันแต่งงาน ฉันยังไม่ได้อะไรจากเธอเลย อย่างนี้มันก็รู้สึกล้มเหลวสิโยม แต่ถ้าคิดว่า เราทำอะไรกับเขามากมายเลยใช่ไหม เช้าเข้าห้องน้ำเสร็จ แล้วก็ล้างห้องน้ำ เผื่อคนอื่นมาเข้าได้มีความสุข นี่มันก็มีความสุขแล้ว เห็นไหมมันเริ่มต้นจากความเสียสละ แล้วมีความสุขโดยไม่ต้องรอคอย คือไม่ใช่ทำไปบ่นไป นี่ทำความดียังไม่เห็นอีกหรอ อย่างนี้มันไม่ใช่ความรัก มันคือการลงทุน
บางคนมักเข้าใจผิด มันกลายเป็นการลงทุน เพื่อรอรับสิ่งตอบแทน แต่ถ้าความรักจริง มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น มันจะทำแล้วมีความสุขตั้งแต่ตอนทำแล้วนี่ไง มันก็คือคำเดียวกับเรื่องบุญ เรื่องกรรมนั่นแหละ กรรมมันไม่รอผลตอนที่ไหนหรอก มันให้ผลตอนที่ทำ เจตนาดี มีความสุขเลยไหม ก็นี่ไงกรรม นี่ไงบุญ ทำไมต้องไปรอเมื่อไรกัน ความรักก็เหมือนกันมันทำตรงนั้นมันก็มีความสุขตรงนั้น
ถอดความ : สุขทุกวัน 7 วัน 7 กูรู ตอน พระครูใบฏีกาอำนาจ วันที่ 21 กรกฏาคม 2558 (1/2)
ภาพ : www.pexels.com
บทความน่าสนใจ
มาริโอ้ เมาเร่อ กับรักแท้ที่ยิ่งใหญ่
รักอย่างไรไม่ให้เป็นทุกข์ ธรรมะเติมใจจาก แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต
คู่รักดารา เต๋อ-ใหม่ ช่วยเหลือคนตกยากด้วยถุงผ้าที่อบอวลไปด้วยกำลังใจ
คุณตาวัย 93 ยอมเดินไปโบกรถคนแปลกหน้า เพื่อไปซื้อขนมให้ภรรยาสุดที่รัก
