Dhamma Daily : ผู้ที่มีอาชีพเป็น เพชฌฆาต ต้องประหารนักโทษ เขาจะบาปไหมครับ

ผู้ที่มีอาชีพเป็น เพชฌฆาต ต้องประหารนักโทษ เขาจะบาปไหมครับ ตอบปัญหาธรรม โดย พระอาจารย์พรพล ปสันโน ขึ้นชื่อว่าการฆ่า ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์นั้นย่อมบาปอย่างแน่นอน เพราะถือว่าทำผิดศีลข้อที่ 1 แต่จะบาปมากหรือน้อยต้องดูที่เจตนาเป็นองค์ประกอบ

คำถาม : ผู้ที่มีอาชีพเป็นเพชฌฆาต ต้องประหารนักโทษ เขาจะบาปไหมครับ

ตอบปัญหาธรรม โดย พระอาจารย์พรพล ปสันโน

ขึ้นชื่อว่าการฆ่า ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์นั้นย่อมบาปอย่างแน่นอน เพราะถือว่าทำผิดศีลข้อที่ 1 แต่จะบาปมากหรือน้อยต้องดูที่เจตนาเป็นองค์ประกอบ

ทั้งนี้มีหลักในการวินิจฉัยดังนี้ คือ 1. ต้องเป็นสัตว์มีชีวิตคือมนุษย์หรือสัตว์เดียรัจฉาน 2. รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต 3. มีจิตคิดจะฆ่า 4. พยายามฆ่า 5. สัตว์ตายจากการพยายามฆ่า ถ้าครบองค์ประกอบศีลจึงจะขาด ดังนั้นอาชีพเพชฌฆาตจะบาปมากหรือน้อยนั้นจึงอยู่ที่เจตนา ถ้าทำไปตามหน้าที่โดยไม่มีอคติ ไม่ได้ต้องการเอาชีวิตเขา ก็นับเป็นบาปเบาแต่ถ้าใจอาฆาตพยาบาท หมายจะเอาชีวิตเขาให้ได้ก็นับเป็น
บาปหนัก

ในสมัยพระพุทธกาล มีเพชฌฆาตคนหนึ่งชื่อว่านายตัมพทาฐิกะ ทำหน้าที่ฆ่าโจรตามคำสั่งของอมาตย์นานถึง55 ปี กาลเวลาผ่านไป เขามีโอกาสได้ฟังธรรมจากพระสารีบุตรจนบรรลุโสดาปัตติมรรค เมื่อเสียชีวิตก็ยังได้ไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดุสิต ดังนั้นคนที่กลับใจหยุดทำบาปและตั้งใจฟังธรรมก็มีโอกาสบรรลุธรรมได้เช่นเดียวกัน แต่ไม่ได้หมายความว่ากรรมชั่วที่ทำจะไม่ส่งผล เมื่อใดกรรมดีหมดลง กรรมชั่วก็ย่อมส่งผลตามมา เมื่อทราบเช่นนี้แล้ว เราควรสะสมแต่กรรมดี ละเว้นกรรมชั่ว ก็จะเป็นหลักประกันให้เราได้พบแต่ความสุข ความเจริญ ทั้งในภพนี้และภพหน้า