ธรรมชาติ คือธรรม
บทความโดย พระราชญาณกวี (ท่านปิยโสภณ)
ธรรมชาติคือบ่อเกิดของธรรมะ
ธรรมชาติคือความจริงอันบริสุทธิ์
ธรรมชาติคือความสมดุลของสรรพสิ่ง
ธรรมชาติคือต้นกำเนิดของชีวิต
การเรียนรู้เรื่องธรรมชาติ คือ การเรียนรู้ธรรมะ ความบริสุทธิ์ ความสมดุล และตัวชีวิตที่แท้จริง
ชีวิตคือศาสนา เพราะทุกชีวิตมีคำสอนในตัวเสมอ การเข้าใจชีวิตก็คือเข้าใจศาสนา เพราะศาสนาแปลว่าคำสอนว่าด้วยเรื่องชีวิต
ผู้ใดต้องการศึกษาธรรมะ ขอให้ศึกษาธรรมชาติ ผู้ใดอยากบรรลุธรรม ขอให้เข้าถึงธรรมชาติของธรรมชาติทั้งปวง ผู้ใดอยากพ้นทุกข์ ขอให้ปรับชีวิตและธรรมชาติให้สมดุล
การเรียนรู้ธรรมะ หากศึกษาจากธรรมชาติจะมีความง่ายและงามควบคู่กันไป การเรียนที่ทอดทิ้งธรรมชาติ คือการบังคับเรียนด้วยเหตุนี้ธรรมะจึงยากและน่าเบื่อหน่ายสำหรับมนุษย์บางจำพวก
เมื่อมนุษย์หมดความสามารถในการบอกความจริง ก็จงนำ “ธรรมชาติ” ออกมา ให้ธรรมชาติแสดงธรรมแก่โลกให้มาก เมื่อธรรมชาติเริ่มทำงาน จะทำให้การศึกษาธรรมะเป็นของง่ายและงามตามธรรมชาติ โลกนี้เป็นของธรรมชาติอยู่แล้ว ก็ควรที่ธรรมชาติจะได้ปกป้องคุ้มครองด้วยตัวเอง เพราะโลกมนุษย์ละเมิดธรรมชาติ พยายามปรับธรรมชาติให้เข้ากับตัวเอง พวกเขาจึงเป็นมนุษย์ที่หาความสุขได้ยากที่สุด
ตรงกันข้าม มนุษย์ใดที่พยายามปรับตัวให้สมดุลกับธรรมชาติ เขาจะมีแต่ความสุขและความสงบเย็น
ผู้เข้าถึงธรรมชาติของสรรพสิ่ง ย่อมเข้าถึงธรรม ตรงนี้เองที่เรียกว่า “ผู้บรรลุธรรม”
ที่มา : นิตยสาร Secret ฉบับที่ 231
ผู้เขียน/แต่ง : พระราชญาณกวี (ท่านปิยโสภณ)
