เซียนท้อ ผลไม้มากชื่อ รูปทรงสวยแปลก เนื้อนุ่ม วิตามินซีสูง

เซียนท้อ ผลไม้มากชื่อ รูปทรงสวยแปลก เนื้อในของผลมีสีเหลือง เนื้อสัมผัสนุ่ม รสมันอมหวานเล็กน้อย วิตามินซีสูง ต้องกินตอนสุกๆ หากไม่สุกจะมีรสฝาด

เซียนท้อ มีชื่อเรียกหลากหลายมาก ม่อนไข่, ละมุดอินเดีย, ละมุดเขมร, เซียมท้อ, หมากป่วน, หม่าปิน เป็นต้น

ชื่อสามัญ Canistel, Egg fruit, Tiesa, Yellow sapote, Canistelsapote, Chesa (ฟิลิปปินส์), Laulu lavulu หรือ Lawalu (ศรีลังกา)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Pouteria campechiana (Kunth) Baehni (ชื่อพ้องวิทยาศาสตร์ Lucuma campechiana Kunth) จัดอยู่ในวงศ์พิกุล (SAPOTACEAE)

ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ผลยืนต้น เป็นพุ่มแจ้ ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ต้นที่พบมีความสูงประมาณ 5 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 12-15 เซนติเมตร ลำต้นค่อนข้างตรง และแตกแขนงสาขาที่ระยะประมาณ 7-8 เมตร เปลือกเรียบสีน้ำตาลปนเทา ใบ เดี่ยวรูปหอกกว้างประมาณ 7-10 เซนติเมตร ยาวประมาณ 18-38 เซนติเมตร ก้านใบด้านบนสีเขียวเข้มส่วนด้านล่างมีสีเขียวอ่อน มีรูปทรงค่อนข้างกลม โดยมีความกว้างประมาณ 6 เซนติเมตร ยาวประมาณ 5 เซนติเมตร สีเขียวแล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลืองเมื่อแก่ ส่วนปลายผลนั้นเกือบแหลมคล้ายผลของมะพร้าวขั้วของผลมีขนาดใหญ่ โดยมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 0.5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 2 เซนติเมตร การติดผลมีตั้งแต่ผลเดี่ยวถึงเป็นช่อ การขยายพันธุ์ ด้วยเมล็ด ปลูกง่ายอยู่ใกล้น้ำผลจะใหญ่ แต่ถ้าลูกมากเกินผลจะเล็กลง

สรรพคุณของเซียนท้อ

เปลือก ใช้เป็นยารักษาอาการไข้ ตัวร้อน (เปลือกต้น)
ผลสุก ใช้รับประทาน ช่วยรักษาโรคเลือดออกตามไรฟัน (ผล)
เมล็ด ใช้เป็นยาสำหรับช่วยรักษาแผลเน่าเปื่อย (เมล็ด)
ช่วยรักษาผดผื่นคัน (เปลือกต้น)

ประโยชน์ของเซียนท้อ

ผลนิยมใช้รับประทานเป็นผลไม้สด เห็นว่าอร่อยนัก ชาวฟลอริดานิยมรับประทานร่วมกับเกลือ พริกไทย มายองเนส หรือน้ำมะนาว
นอกจากผลจะใช้รับประทานสดแล้ว ยังสามารถนำมาใช้ทำเป็นขนมได้อีก เช่น แพนเค้ก แยม คัสตาร์ด ทาร์ต ใช้อบให้สุก หรือนำมาใช้ผสมกับนมหรือโยเกิร์ต เป็นต้น
เนื้อไม้ มีความละเอียดและแข็งแรง สามารถนำมาใช้ทำเป็นไม้กระดานหรือใช้ในงานก่อสร้างต่างๆ ได้