พราหมณ์หนุ่มนักพยากรณ์แห่งกรุงกบิลพัสดุ์
บุตรชายเศรษฐีมาเกิดในตระกูลพราหมณ์ในเมืองกบิลพัสดุ์ (ก็คือ อัญญาโกณฑัญญะ) ในพุทธกาลของพระสมณโคดมพุทธเจ้า แรงอธิษฐานในสมัยพระปทุมุตรพุทธเจ้าสัมฤทธิ์ผลแล้ว ด้วยแรงแห่งบุญกุศลที่บำเพ็ญมา ส่งผลให้มีโอกาสเป็นหนึ่งในคณะพราหมณ์ที่ชมพระบารมีของเจ้าชายสิทธัตถะเพื่อทำนายพระชะตา เมื่อพราหมณ์ทั้งแปดเห็นพระมหาปุริสลักษณะ (ลักษณะของพระมหาบุรุษ) ของเจ้าชายสิทธัตถะก็ต่างไม่กล้าลงความเห็นเป็นความเห็นเดียวจึงพยากรณ์เป็นสองประการคือ เจ้าชายสิทธัตถะหากดำรงพระชนม์ในทางโลกจะได้เป็นพระมหาจักรพรรดิ แต่หากเสด็จออกผนวชจะได้เป็นพระศาสดา แต่อัญญาโกณฑัญญะพราหมณ์หนุ่ม (ไฟร้อน) กลับพยากรณ์เพียงประการเดียวด้วยแรงกุศลที่สะสมมาได้สุกงอมแล้วว่า เจ้าชายสิทธัตถะต้องตรัสรู้สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้านำพาเวไนยสัตว์ไปสู่ความหลุดพ้นอย่างแน่นอน ซึ่งหลังจากนั้นอัญญาโกณฑัญญะก็ตั้งเป้าหมายยึดเจ้าชายสิทธัตถะเป็นที่พึ่ง รอคอยการเสด็จออกผนวชของพระองค์จนกระทั่งเจ้าชายสิทธัตถะมีพระชนมายุได้ 29 พรรษา พระองค์ทรงตัดสินพระทัยออกผนวช
เดินตามแผนติดตามเจ้าชายหวังได้ฟังธรรมเป็นคนแรก
อัญญาโกณฑัญญะชักชวนเพื่อนพราหมณ์ที่มีอุดมการณ์เดียวกันไปปรนนิบัติเจ้าชายสิทธัตตถะ เพื่อหวังว่าพอพระองค์ตรัสรู้ พวกเราจะเป็นคนกลุ่มแรกที่ได้รับคำสอนจากพระองค์ แต่ทว่าเพื่อนบางคนก็จากไปแล้ว บางคนก็แก่จนไปไหนไม่ไหว จึงส่งบุตรชายให้ติดตามไปกับอัญญาโกณฑัญญะแทน เมื่ออัญญาโกฑัญญะพร้อมกับพราหมณ์หนุ่มอีก 4 (ได้แก่ วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และอัสสชิ) คนรวมกลุ่มกันออกตามหาเจ้าชายสิทธัตถะ จึงเรียกพราหมณ์คณะนี้ว่า “ปัญจวัคคีย์” เมื่อพบเจ้าชายสิทธัตถะแล้วก็เข้าปรนนิบัติรับใช้
เจ้าชายสิทธัตถะทรงทรมานร่างกายตามอย่างโยคีในสมัยนั้นที่นิยมทรมานตนเพื่อให้ไปถึงความหลุดพ้น พระองค์ทรงทรมานร่างกายและอดอาหาร (บำเพ็ญทุกรกิริยา) จนสุดท้ายเจ้าชายสิทธัตถะมีพระปัญญาขึ้นว่า การกระทำเช่นนี้ไม่ใช่หนทางที่ถูกต้อง พระองค์กลับมาเสวยพระกระยาหาร คือน้ำนมจากเด็กเลี้ยงโค แล้วเปลี่ยนมาฝึกด้วยการทำสมาธิแทน เมื่อปัญจวัคคีย์เห็นเจ้าชายล้มเลิกการบำเพ็ญทุกรกิริยา จึงคิดว่าเจ้าชายทรงหันหลังให้กับหนทางตรัสรู้เสียแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ก็พากันจากไปโดยมุ่งหน้าไปยังป่าอิสิปตนมฤทายวัน คือป่าที่พระเจ้าพิมพิสารโปรดให้เป็นเขตอภัยทานของกวางและเนื้อทราย
คลิกเลข 3ด้านล่างเพื่ออ่านหน้าถัดไป>>>
