พระมาลัยสนทนากับเทวดา : ผลบุญที่ทำให้เกิดเป็นเทวดาใน พระมาลัยคำหลวง

เทวดาที่มีบริวารหนึ่งหมื่น ตอนเป็นมนุษย์ได้ถวายอาหารแด่สามเณรผู้ถือศีล

เทวดาผู้ที่มีรัศมีโชติช่วงแล้วมีบริวารสามหมื่น เดิมเป็นเศรษฐีชื่อ “บริบาล” มีศรัทธาในพระรัตนตรัย ทําทานด้วยผ้า อาหาร และยา

เทวดาที่มีบริวารสี่หมื่น เดิมเป็นช่างทอผ้าที่ยากจนได้ถวายเครื่องอัฐบริขารแด่พระสงฆ์

เทวดาที่มีบริวารห้าหมื่น เดิมชื่อดิษราชเป็นผู้ที่บูชาพระรัตนตรัย รักษาพระธรรม เคารพพระสงฆ์ รักษาศีลแปดในวันอุโบสถ (วันพระ) ไม่เคยเบื่อหน่ายต่อการทําทานแก่คนยากไร้

เทวดาที่มีบริวารหกหมื่น เดิมเป็นพระเจ้าแผ่นดินพระนามว่า “ท้าวอภัยทุษฐ์” พอใจให้ทาน บํารุงรักษาพระรัตนตรัย ยกย่องพระพุทธศาสนา อุปถัมภ์บิดามารดา บริจาคจตุปัจจัย ให้ทานอยู่เสมอ รักษาศีลเป็นกิจวัตร

เทวดาที่มีบริวารเจ็ดหมื่น เดิมเป็นสามเณรชื่อ “เทเวนทร์” รักษาศีลอยู่เสมอ รับใช้พระอุปัชฌาย์เป็นอย่างดี ไม่เคยละเลยหน้าที่ ไม่เกียจคร้านในการศึกษาพระธรรม

เทวดาที่มีบริวารแปดหมื่น เดิมเป็นคนยากจน เห็นพระสงฆ์บิณฑบาตอยู่ตามทางก็เอาอาหารของตนไปถวาย และชักชวนชาวบ้านให้นําอาหารมาถวายด้วย

เทวดาที่มีบริวารเก้าหมื่น เดิมเป็นชาวศรีลังกาเห็นสถูปบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าแล้วเกิดความศรัทธา นมัสการดอกกรรณิการ์ และอุทิศศีรษะเป็นดอกบัว ดวงตาทั้งสองต่างดวงไฟ วาจาต่างเทียน อุทิศใจต่างเครื่องหอม บูชาพระรัตนตรัยเช่นนี้ตลอดมา

เทวดาที่มีบริวารหนึ่งแสน เดิมเป็นชาวเมืองอนุราช ยึดอาชีพเกี่ยวหญ้าขาย รักษาศีล และยึดมั่นในพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง พบหาดทรายขาวสะอาดจึงเก็บทรายมาสร้างเป็นพระเจดีย์ ประดับประดาด้วยดอกไม้ ทําแต่ความดี ซื่อสัตย์สุจริตตลอดชีวิต

สังเกตได้ว่าบรรดาเทวดาที่พระอินทร์เล่าให้พระมาลัยฟัง มีทั้งที่ในอดีตชาติเกิดเป็นชาวบ้านยากจน ช่างทอผ้า คนเกี่ยวหญ้าขาย พระเจ้าแผ่นดิน และนักบวช (สามเณร) เทวดาแต่ละพระองค์มีความแตกต่างกันคือจำนวนของบริวาร โดยเทวดาที่เคยเป็นชาวเมืองอนุราชมีบริวารมากที่สุด ทั้งที่ในชาติก่อนเกิดเป็นคนเกี่ยวหญ้าขาย ทำให้เห็นว่าการเป็นเทวดาที่มีทิพยสมบัติมากไม่ได้ขึ้นกับชนชั้น แต่มาจากการทำกุศลกรรมที่ดี

บทความน่าสนใจ