เมื่อคุณมีลูกเล็ก การดูแลซ่อมบำรุงบ้านมักจะล้มเหลวไปไม่ถึงไหนเพราะหาเวลาว่างได้ยากเต็มทน แค่เลี้ยงลูกก็เหนื่อยแทบสลบแล้ว จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาดูแลบ้านที่รกรุงรังในช่วงชีวิตที่แสนลำบากนี้
แรนดา แรคแลนด์ (Randa Ragland) เป็นคุณแม่ลูกห้าที่มีเวลาดูแลบ้านน้อยเหลือเกิน แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้รับจดหมายจากเพื่อนบ้านคนหนึ่ง บอกว่าบ้านเธอเป็น “สิ่งที่อุจาดตา” เพราะหญ้าและต้นไม้ในบริเวณบ้านรกรุงรังมาก คุณแม่ลูกห้าผู้แสนเหน็ดเหนื่อยจึงนำเรื่องนี้ไปโพสต์ในเฟซบุ๊กเพจของเธอเพื่ออธิบายว่า เหตุใดบ้านของเธอจึงมีสภาพเช่นนั้น เมื่อบรรดาเพื่อนบ้านใจดีคนอื่น ๆ เห็นเข้า จึงรีบมาช่วยเหลือเธออย่างรวดเร็ว
สาเหตุก็คือ เมื่อปลายปีที่แล้วหนูน้อยจาเซ่น วัย 3 ขวบ ลูกคนสุดท้องของแรนดาซึ่งพูดไม่ได้และเป็นออทิสติค ถูกคุณหมอตรวจพบว่าป่วยเป็น โรคมะเร็งของเนื้อเยื่อประสาท (Neuroblastoma) ระยะ 4 นับแต่นั้นมาครอบครัวของแรนดาก็มีชีวิตอยู่กับการพาลูกไปพบหมอตลอดเวลา นอกจากนั้นจาเซ่นยังต้องนอนค้างคืนที่โรงพยาบาลเพื่อทำเคมีบำบัดและผ่าตัดรวมทั้งกระบวนการรักษาอื่น ๆ อีก ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี จาเซ่นต้องเข้าโรงพยาบาล 20 ครั้ง และผ่าตัดมากกว่า 7 ครั้งทั้งที่เป็นเพียงเด็กน้อยตัวเล็ก ๆ เท่านั้น
การที่คุณแม่ผู้กล้าหาญผู้นี้ตัดสินใจแชร์เรื่องราวของเธอ ไม่ใช่เพื่อวิงวอนขอความเห็นใจ แต่เพื่อเตือนให้เพื่อนบ้านตระหนักว่า “คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของคนคนหนึ่ง” และเพื่อกระตุ้นให้คนเหล่านั้นมีเมตตาต่อทุกคน ไม่เว้นแม้แต่คนแปลกหน้า
แรนดาแนบภาพกระดาษจดหมายแผ่นนั้น ที่บุรุษไปรษณีย์นำมาหย่อนในตู้รับจดหมายหน้าบ้านของเธอในโพสต์ด้วย ซึ่งมีใจความประมาณว่า บ้านของแรนดาเป็นสิ่งอุจาดตาที่มีผลต่อราคาบ้าน ใครเล่าจะอยากมาซื้อบ้านใกล้กับบ้านของแรนดาถ้าต้องมองอะไรแบบนี้ทุกวี่ทุกวัน และตบท้ายให้เธอหันมาจัดการบริเวณบ้านให้ดูดีกว่านี้!
ทันทีที่แรนดาโพสต์ข้อความและรูปภาพ บรรดาเพื่อนบ้านคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นอย่างรวดเร็ว และตั้งกรุ๊ปในเฟซบุ๊กขึ้นมาชื่อ Jaxen’s Army for Justice จากนั้นเริ่มลงขันบริจาคเงินเพื่อช่วยค่ารักษาหนูน้อย และเริ่มพูดคุยกันว่าแต่ละคนสามารถช่วยเหลือดูแลซ่อมแซมบ้านของแรนดาในเรื่องใดได้บ้าง
ในเวลาต่อมา กลุ่มคนประมาณ 30 คนซึ่งแรนดาไม่เคยเจอหน้าค่าตามาก่อน ก็มาปรากฏตัวที่บ้านของแรนดาในช่วงสุดสัปดาห์ เพื่อช่วยทำงานบ้านและทำความสะอาดสนามหญ้าที่บ้าน แรนดาซาบซึ้งใจกับความกรุณาและมีเมตตาของจิตอาสาเหล่านี้มาก เพราะนี่คือข้อพิสูจน์ว่ายังมีคนที่ใส่ใจผู้อื่นอยู่ในโลกนี้จริง ๆ ซึ่งก่อนหน้านี้เธอไม่เคยหวังว่าจะมี
สุดท้าย เพื่อนบ้านที่หยาบคายคนนั้น ซึ่งไม่มีความกล้าแม้แต่จะเขียนชื่อตัวเองลงในจดหมาย ก็ได้อย่างที่ใจต้องการคือบ้านของแรนดาดูสะอาดเนี๊ยบไม่รกหูรกตาอีกแล้ว ต้องขอบคุณจดหมายฉบับนั้นที่ช่วยจุดประกายให้ชุมชนมารวมตัวกันเพื่อช่วยเหลือสมาชิกในชุมชนของตัวเอง และทำให้คุณแม่ผู้เหน็ดเหนื่อยได้รู้ว่า เธอไม่ได้โดดเดี่ยวในยามที่กำลังเจอมรสุมชีวิตอยู่ในตอนนี้
และเหนือสิ่งอื่นใดคือ บรรดาเพื่อนบ้านใจดีเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า วิธีรับมือกับความเกลียดชังที่ดีที่สุดคือ การใช้ความดีงามและความรัก
เรียบเรียง ชนาฉัตร
ภาพ เฟซบุ๊ก Jaxen’s Army for Justice
บทความน่าสนใจ
คุณแม่ลูกสามทิ้งงานเงินดี หันมาอุทิศตนช่วยเหยื่อการค้ามนุษย์
