ฝึกใจอย่างไรให้เรารู้สึก พอใจ ในสิ่งที่มี ธรรมะสบายใจจากพระไพศาล วิสาโล
เราจะฝึกจิตฝึกใจอย่างไรเมื่อทราบว่าคนอื่นได้ดีกว่าเรา เราจะสร้างความ พอใจ ขึ้นมาได้อย่างไร
ลองเปรียบเทียบกับคนที่ยังไม่มีสิ สมมติเราได้โบนัสมาห้าหมื่น แต่เราถูกหวยมาหนึ่งแสนบางคนยังไม่ถูกเลย หรืออย่างมีเด็กคนหนึ่งเขาร้องไห้ที่ว่ารองเท้าเขาไม่สวย และแม่ไม่ยอมซื้อรองเท้าใหม่ให้ แต่พอเขาเห็นเด็กคนหนึ่งซึ่งขาขาดกำลังขอทานอยู่ เขาหยุดร้องเลย เขารู้สึกว่าเขายังโชคดีที่ยังมีรองเท้า และเขายังมีขา
ปัญหาคนสมัยนี้ไม่ได้อยู่ที่ว่าตัวเองมีเท่าไร แต่อยู่ที่ว่าเพื่อนมีเท่าไร เรามีมากกว่าเขาหรือเปล่า มีน้อยก็จะเป็นทุกข์ เราอย่าไปมองเขา เราต้องรู้จักชื่นชมสิ่งที่เรามี พอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้ แล้วหยุดเปรียบเทียบกับคนอื่น ซึ่งอันนี้เรียกว่าสันโดษ
ประการที่สองคือรู้จักปล่อยรู้จักวาง สิ่งที่เรายึด และทำให้เราทุกข์ ส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และสองเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เช่น เงินหาย โทรศัพท์มือถือหาย มันผ่านไปแล้ว ให้เงินเพื่อนยืมแล้วเพื่อโกงไป มันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว เรายังไปยึดมัน เราจะไม่เสียแค่เงินแล้ว เราจะเสียใจ แล้วถ้าเราเสียใจมาก ๆ สุขภาพเราก็จะเสีย แล้วถ้าเราเสียใจมาก ๆ งานการเราก็จะเสีย แทนที่คนฉลาดจะเสียอย่างเดียวคือเสียเงิน หรือเสียโทรศัพท์มือถือ แต่ไม่ยอมเสียใจ ไม่ยอมเสียสุขภาพ ไม่เสียงานการ
ถอดความ : สุขทุกวัน7วัน7กูรู ตอน ข้อดีของความ “ทุกข์” โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล 17 มิ.ย. 60
ภาพ : www.pexels.com
บทความน่าสนใจ
