ความอาฆาต
วิธีแก้แค้นของแม่ครัว ที่มีต่อลูกสุนัขที่ขโมยเนื้อหมู (ความอาฆาต)
ความอาฆาต คืออาการผูกใจเจ็บและคิดจะแก้แค้น เป็นผลสืบเนื่องมาจากจิตใจที่เต็มไปด้วยความพยาบาท
หากความคิดร้ายเกิดขึ้นกับใคร ก็อาจส่งผลกลับมาเล่นงานบุคคลผู้นั้นได้ ดังเช่นเรื่องราวที่ ท่าน ดร.พระราชวรมุนี รองเจ้าคณะภาค 17 และรองเจ้าอาวาสวัดดุสิตาราม กรุงเทพมหานคร กรุณานำมาเล่าให้ฟังดังต่อไปนี้
ท่านเจ้าคุณเล่าว่า วันหนึ่งท่านได้รับนิมนต์ให้ไปสวดศพแม่ครัว ที่วัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แม่ครัวคนนี้ถึงแก่กรรมด้วยอุบัติเหตุที่ไม่น่าเชื่อ คือ ตกหม้อข้าวต้มตาย
ท่านเจ้าคุณขยายความต่อไปว่า แม่ครัวผู้นี้เป็นมารดาของข้าราชการระดับสูงท่านหนึ่ง เธอรับจ้างทำอาหารเลี้ยงแขกที่มางานศพที่วัดแห่งนี้ แบบผูกขาดมานานจนร่ำรวย มีเงินส่งเสียลูกๆ เรียนจบมหาวิทยาลัยได้ดีไปหลายคน
วันหนึ่งแม่ครัวพบว่า เนื้อหมูจำนวนมากที่เธอนำมาสับ เพื่อเตรียมทำข้าวต้มหมูเลี้ยงแขกที่มาในงานศพนั้นหายไปอย่างผิดปกติ ทั้งๆ ที่เพิ่งทำเสร็จไม่นาน เพียงแค่เธอหันไปหยิบเครื่องปรุง หรือหันไปทำอย่างอื่นชั่วเวลาประเดี๋ยวประด๋าว พอหันกลับมาเพื่อจะนำเนื้อหมูใส่ลงหม้อข้าวต้ม ปรากฏว่าเนื้อหมูที่วางทิ้งไว้บนเขียงกลับอันตรธานไปอย่างไร้ร่องรอย ถามใครก็ไม่มีใครรู้เรื่อง เพราะต่างก็วุ่นกับงานของตัวเอง
แรกๆ เธอคิดว่าไม่เป็นไร แต่ครั้นเป็นอย่างนี้ติดต่อกันบ่อยครั้งเข้า เธออดรนทนไม่ได้ จึงวางแผนที่จะจับเจ้าขโมยตัวดี คราวนี้เธอเลยทำทีเป็นสับเนื้อหมูวางไว้บนเขียงเหมือนเดิม แล้วก็แสร้งหันไปทำอย่างอื่น แต่ทว่าตาคอยแอบจับจ้องอยู่ที่เขียงไม้ตลอดเวลา ทันใดนั้นเธอก็เห็นลูกสุนัขผอมโซตัวหนึ่ง ซึ่งแอบซ่อนอยู่ใต้โต๊ะทำกับข้าว ปีนขึ้นมากินเนื้อหมูสับจนหมดอย่างรวดเร็ว แล้วกระโดดหนีไป
เมื่อเห็นว่าเจ้าหัวขโมยเป็นลูกสุนัข เธอรู้สึกโกรธแค้นมาก จึงได้วางแผนที่จะจัดการเจ้าลูกสุนัขตัวนี้ ในวันรุ่งขึ้นเธอทำทีเป็นสับเนื้อหมูทิ้งไว้บนเขียงไม้เหมือนเช่นเคย แต่คราวนี้เธอไม่ได้วางเขียงไว้ที่เดิม แต่กลับนำเขียงไปพาดกับปากหม้อข้าวต้มใบใหญ่ที่น้ำกำลังเดือดพลั่กๆ
เธอคิดวิธีการจัดการลูกสุนัข ด้วยการนำไม้กว้างขนาดสองฝ่ามือมา วางพาดไว้ตรงปากหม้ออย่างหมิ่นเหม่ 1 แผ่น ก่อนที่จะนำเขียงที่มีหมูสับไปวางไว้บนไม้แผ่นนี้อีกทีหนึ่ง ด้วยวิธีการนี้เธอคิดว่า ทันทีที่ลูกสุนัขกระโดดขึ้นมาบนเขียงเพื่อจะกินเนื้อหมู ไม้ที่วางพาดไว้ก็จะกระดก ทำให้ลูกสุนัขตกลงไปในหม้อข้าวต้มเดือดๆ ทันที!
ฝ่ายเจ้าลูกสุนัขซึ่งกำลังหิวโซ เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่ตรงนั้นมันจึงกระโดดเต็มแรงเพื่อขึ้นมากินเนื้อหมูสับอย่างเคย แต่ทว่าปลายไม้ที่แม่ครัวจงใจวางพาดไว้หมิ่นๆ บนปากหม้อข้าวนั้นได้กระดกขึ้นมาอย่างที่แม่ครัวคาดไว้ไม่มีผิด ทำให้เจ้าลูกสุนัขตกลงไปในหม้อข้าวต้มที่กำลังเดือดพลั่กๆ ทันที ผลคือลูกสุนัขตายคาที่ โดยไม่มีโอกาสได้ร้องเลยสักแอะเดียว
อนิจจา…เจ้าหมาน้อย
เมื่อจัดการกับลูกสุนัขได้แล้ว เธอก็รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจเป็นอันมาก เพราะไม่ต้องมาคอยกังวลว่าเนื้อหมูสับจะหายไปอีก เพียงไม่กี่วันเธอก็ลืมเรื่องนี้เสียสนิท ประกอบกับหลังจากนั้นไม่มีงานศพที่วัด เธอจึงไม่มีงานที่จะต้องมาทำอาหารเลี้ยงแขก
หลังจากที่ลูกสุนัขตายครบ 7 วัน เผอิญมีงานศพที่วัดอีก แม่ครัวคนนี้ก็เข้าไปรับงานจัดเลี้ยงเหมือนเคย วันนั้นเป็นวันแรกของงานศพ เธอจึงได้ต้มข้าวต้มหมูเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ขณะที่ข้าวต้มกำลังเดือด เธอก็บอกคนงานให้มาช่วยกันยกหม้อข้าวลงจากเตาไฟ นาทีนั้นเอง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น! หูหิ้วหม้อข้าวต้มข้างที่เธอยกนั้น เกิดหักหลุดจากมือ ตัวเธอจึงถลำลื่นหัวทิ่มลงไปในหม้อข้าวต้มใบใหญ่ที่กำลังเดือดพลั่กๆ นั้น
ความร้อนระอุทำให้หน้าตาเนื้อตัวลวกพอง ประกอบกับศีรษะที่จมหายไปในหม้อ ข้าวต้มร้อนๆ ทำให้เธอขาดอากาศหายใจ จึงส่งผลให้เธอช็อกตายในทันที โดยไม่ทันได้ร้องสักแอะเดียวเหมือนกัน ชะตากรรมที่เธอประสบเหมือนกับเจ้าลูกสุนัขตัวนั้นไม่ผิดเพี้ยน!
ผลของความอาฆาต นอกจากจะเผาไหม้จิตใจของแม่ครัวให้เร่าร้อนแล้ว ในที่สุดยังกลับมาทำร้ายเธอถึงแก่ชีวิตอีกด้วย
เรื่อง อณันยา
วิธีแก้ความอาฆาต
ในทางพุทธศาสนาได้กล่าวถึงวิธีแก้ความอาฆาตไว้ว่า ถ้าเกิดความอาฆาตขึ้นในจิตใจให้เจริญเมตตา กรุณา อุเบกขา และไม่ควรนึกถึงหรือใส่ใจต่อบุคคลนั้น รวมทั้งให้ระลึกว่าแต่ละคนมีกรรมเป็นของตน ใครทำกรรมใดไว้ก็ย่อมได้รับผลกรรมนั้น
บทความน่าสนใจ
Q: คนที่เราแค้นมากๆ ควรทำอย่างไรให้ใจปล่อยวาง
เคล็ดลับ “ ดับอารมณ์ร้อน “ ที่ได้ผล บทความธรรมะดี ๆ จาก ท่านปิยโสภณ
