กำลังใจ …คือยาขนานเอก บทความกำลังใจ จาก แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต
อีเมลฉบับนี้ถูกส่งมาจากแฟนประจำของนิตยสารซีเคร็ต เป็นคำถามจาก “พี่สาว” ที่รัก “น้องชาย” แต่ไม่รู้จะแก้ไขปัญหาที่เกิดจากน้องชายคนนี้ได้อย่างไร เธอลงท้ายอีเมลมาว่า “แม่ชีได้โปรดชี้แนะแนวทางให้แก่หนูด้วยเถอะค่ะ”
คำถามของ “พี่สาว” คนนี้มีว่า…
มีน้องชายที่อายุห่างกันประมาณ 4 – 5 ปี ตอนนี้เขาอายุ 28 ปี มีนิสัยชอบลักเล็กขโมยน้อยมา 7 – 8 ปีแล้ว น้องชายมีงานทำค่ะ เป็นคนขับรถตู้รับ – ส่งเด็กนักเรียน นิสัยโดยรวมแล้ว เขาชอบโกหก ชอบขโมยข้าวของในบ้านออกไปขาย ที่บ้านเป็นร้านขายของชำค่ะ พวกน้ำอัดลม สินค้าเบ็ดเตล็ด อะไรก็ตามที่พอจะหยิบฉวยได้ น้องชายจะขโมยไปขายหมด ยิ่งช่วงบอลโลก พวกหนูพี่น้องแทบไม่ได้พักผ่อนเพราะต้องช่วยกันดูแลข้าวของในบ้านไม่ให้เขาขโมยได้ ถึงจะใส่กุญแจแต่น้องชายก็หาวิธีจนเอาของไปได้ โดยอาศัยจังหวะตอนทุกคนหลับ พอจับได้ก็บอกว่าไม่มีเงินใช้ ไม่มีใครให้เงิน ทั้งที่แม่ของหนูจะให้เงินเขาทุกวัน วันละ 100 บาท ซึ่งแบ่งจากกำไรที่พ่อแม่ขายของได้ในแต่ละวัน
น้องชายหนูไม่เคยช่วยงานที่บ้านเลยแต่ถ้าช่วยงานเมื่อไร แปลว่าต้องได้เงิน เขาไม่เคยมีน้ำใจให้คนที่บ้านเลย
แรก ๆ หนูก็เป็นห่วงน้องชายนะคะ แต่พอเขาเริ่มขโมยเงินและข้าวของของหนู หนูก็เลยหมดความสงสารเห็นใจ เหนื่อยใจมาก ๆ เพราะบางทีเงินหาย พ่อก็มาโทษว่าหนูรักษาไม่ดี ทั้งที่หนูกับพี่น้องคนอื่น ๆ ก็เก็บไว้ในห้องของเรา แต่เขาก็ยังขโมยเอาไปจนได้
น้องชายเคยรับปากว่าจะกลับตัวกลับใจ แต่ก็ลงเอยเหมือนเดิมทุกครั้ง เขาเคยบวชประมาณ 15 วัน คิดว่าจะดีขึ้น แต่พอสึกกลับมาอยู่บ้าน เขาก็เป็นเหมือนเดิมอีก
ทุกวันนี้พ่อของหนูนอนเอามือก่ายหน้าผาก ส่วนแม่ก็ร้องไห้ตลอด แม่ชอบพูดว่า ชาตินี้แม่ทำกรรมอะไรไว้นักหนา ลูกถึงมาทำอย่างนี้หนูสงสารแม่มาก ไม่รู้จะทำอย่างไรกับน้องชายคนนี้ดี…
แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต ขอให้กำลังใจและอธิบายว่า
สิ่งที่หนูและสมาชิกทุกคนในครอบครัวต้องทำ…
ประการแรก…ปิดประตูนรก เพื่อไม่เปิดโอกาสให้เกิดการขโมย โดยการเพิ่มความระมัดระวังให้มากขึ้นกว่าเดิมที่ว่ามากอยู่แล้ว
ประการที่สอง…ใช้พลังงานของน้องชายให้ออกไปในด้านใดด้านหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นศิลปะ กีฬา ดนตรี หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เขาถนัด เพื่อให้เขาได้ใช้พลังไปในเชิงกุศล
ประการที่สาม…ชี้โทษว่าการขโมยนั้นมีผลอย่างไร และถ้าหากจะต้องได้ในสิ่งที่อยากได้โดยใช้วิธีการขโมย เขาจะได้ผลอย่างไร นั่นคือ ทำให้เขาเห็นทุกข์เห็นโทษจากการกระทำของเขา
โดยปกติเมื่อพลังถูกนำไปใช้ในเรื่องศิลปะ กีฬา หรือดนตรี ก็จะเป็นการผ่องถ่ายพลังจากลบไปสู่บวก สารสุขหลั่ง เกิดความคิดดี ๆ ที่จะทำให้เกิดความสุข หรือได้ในสิ่งที่อยากได้โดยไม่ต้องกลับไปใช้วิธีการขโมยเพื่อให้ได้ของนั้น ๆ มา
เรื่องอย่างนี้ต้องอาศัยศิลปะในการเป็นเพื่อน ต้องให้เวลา ต้องนุ่มนวล ต้องส่งเสริมในจังหวะที่ดี ต้องให้ความเข้าใจอย่างยิ่ง ที่สำคัญ จะคาดหวังว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทันทีไม่ได้ เป็นเรื่องที่ต้องเฝ้าดูด้วยใจที่เป็นปกติ แล้วเราก็จะเห็นการเปลี่ยนแปลงของเขาที่เป็นมุทิตาร่วมกัน และทุกครั้งที่เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นของเขา สมาชิกทุกคนในครอบครัวต้องร่วมชื่นชมยินดีไปกับการเปลี่ยนแปลงทีละเล็กละน้อยของเขาด้วย
อย่าเพิกเฉย อย่าไม่สนใจ กำลังใจคือยาขนานเอกสำหรับเขา
ที่มา : นิตยสาร Secret คอลัมน์ Family Issue
Photo by Masaaki Komori on Unsplash
บทความน่าสนใจ
อยู่กับทุกข์ให้เป็น ก็ไม่เป็นทุกข์ บทความให้กำลังใจจาก พระไพศาล วิสาโล
เสียได้เสียไป ใจไม่ทุกข์ บทความให้กำลังใจจากพระไพศาล วิสาโล
