ความรักเป็นพลังขับเคลื่อนให้เรามีกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆในขณะเดียวกันหากความรักมีปัญหา โลกทั้งใบของคุณอาจเปลี่ยนไปอย่างที่คุณเองก็คาดไม่ถึง เหมือนอย่างที่ผมเคยเผชิญมาแล้ว
ผมเป็นลูกคนเดียว คุณแม่เลี้ยงแบบตามใจ อยากทำอะไร คุณแม่จัดหามาให้และคอยสนับสนุนผมทุกอย่าง บางคน
อาจคิดว่าคุณแม่ตามใจแบบนี้อาจเสียคนได้แต่ไม่เลยครับ ผมไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด เพราะรู้ว่าคุณแม่รักผมมาก จึงไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ
ช่วงประถม เกรดเฉลี่ยแต่ละปีการศึกษาของผมอยู่ในระดับดีมาตลอด ตอนจบประถม 6 ผมได้เกรดเฉลี่ย 3.94 นอกจากเป็นเด็กเรียนแล้ว ยังเป็นเด็กดีและยอมคน เวลาจับกลุ่มทำงานเรามักเป็นเศษเหลือคนอื่นไม่อยากจับกลุ่มด้วย หรือเพื่อนที่มารวมกลุ่มด้วยก็เป็นพวกไม่ทำงาน เพื่อนคนหนึ่งที่ยอมมาคบกับผมบอกว่า
“ที่กูคบมึงเป็นเพื่อน ก็เพราะมึงยอมกูตลอด กูถึงคบกับมึงไง”
ผมไม่ชอบประโยคนี้ และเกิดคำถามขึ้นมาในใจทันทีว่า ถ้าเราไม่ยอมล่ะ จะเป็นอย่างไร
พอขึ้นชั้นมัธยม ผมเปลี่ยนตัวเองใหม่คบเพื่อนกลุ่มซ่า ๆ หน่อย ไปโรงเรียนสาย9 โมงบ้าง 10 โมงบ้าง วันไหนไปทันเข้าแถวเคารพธงชาติ อาจารย์ที่อยู่หน้าเสาธงแทบจะประกาศชื่อขอบคุณพร้อมปรบมือให้ แล้วก็มีเรื่องชกต่อยบ้างตามประสาเด็ก ตอนนั้นผมยังไม่สนใจธรรมะ ยังคึกคะนอง วิชาพระพุทธศาสนาผมนั่งหัวเราะด้วยซ้ำไป เพราะคิดว่าเรื่องไม่สำคัญกับชีวิตจะนั่งเรียนทำไม
ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัย ผมยังใช้ชีวิตวัยรุ่นตามปกติ จนกระทั่งช่วงใกล้เรียนจบ ผมอกหัก ช่วงร้อยวันแรกผมเศร้ามาก ทรมานมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรให้หายจากความทุกข์ คิดหาทางออก แปลกที่ตอนนั้น เรื่องดื่มเหล้าให้ลืมอย่างที่คนอกหักส่วนมาก ชอบทำไม่อยู่ในหัวผมสักนิด แต่สิ่งที่ผมคิดตอนนั้นคือ ผมต้องทำบุญ
เมื่อคิดได้ดังนั้นผมเริ่มทำบุญอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาร้อยวัน ทำทุกวันไม่หยุดถวายสังฆทานบ้าง ทำบุญทั่วๆ ไปบ้างจนครบร้อยวัน เพื่อนก็แปลกใจ เหล้าไม่แตะสักหยด แต่เลือกทำบุญแทน เพราะการทำบุญทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น การอกหักที่คิดว่าแย่ กลับทำให้ผมได้ทำบุญใหญ่อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
เวลาผ่านไปผมใช้ชีวิตตามปกติ มีความรัก แล้วก็ผิดหวังอีกครั้ง คนนี้ผมคบนานและคิดว่าเขาใช่ แต่พอพบความจริงที่ว่าเขาไม่ใช่ เราก็เซ ชีวิตสะดุดอีกครั้ง พอดีกับที่เพื่อนมาชวนไปปฏิบัติธรรมที่วัดสังฆทาน และเมื่อผมตกลง โลกของผมก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
การไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกของผมไปสามวัน ถือศีล 8 รับประทานอาหารมื้อเดียว ผมทำทุกอย่างได้หมด ยกเว้นการ
นั่งสมาธิ นั่งไม่ได้ เมื่อยไปหมด ที่นี่นั่งสมาธิวันละสามครั้ง ครั้งละหนึ่งชั่วโมงครั้งแรกผมลองนั่งก็ยังไม่ได้ ครั้งที่สองตั้งใจว่าจะหลับตาให้ได้ครบหนึ่งชั่วโมง ผมหลับตาครบหนึ่งชั่วโมงจริง แต่กายอยู่ไม่สุข บางทีก็ลุกขึ้นมาดัดตัวเพราะเมื่อย แต่ยังหลับตาอยู่ จนวันก่อนลาศีล ผมนั่งหลับตา และนิ่ง ผมไม่คิดอะไรเลยในตอนนั้น และทำได้
ครบหนึ่งชั่วโมง ผมทำได้โดยที่ผมรู้แล้วว่าเราต้องไม่ไปคาดหวังว่ามันต้องทำได้ แล้วจะทำได้เอง
ผมพบโลกใบใหม่ เป็นโลกที่อยู่ในวิชาพระพุทธศาสนาที่ผมเคยนั่งหัวเราะสมัยเรียน ตอนนี้ผมชอบที่จะอยู่ในโลกใบนี้ ผมชอบการไปปฏิบัติธรรมถือศีล 8 ทำให้เราเจอกัลยาณมิตรมากมาย ที่สำคัญคือ เราได้เจอคนในช่วงเวลาที่เขาไม่มีเปลือก
ผมว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของผมแล้ว
Secret BOX
ความคิดทำงานเร็วกว่าแสงถ้าจะคิดดีหรือคิดร้าย คิดที่จะอยู่กับปัจจุบันให้ได้ก่อน
เลิฟ - ดนัยภัทร พิบูลสงคราม
เอื้อเฟื้อสถานที่
Crystal Design Center (CDC)
โทร. 0-2101-5999
เรื่อง:ดนัยภัทร พิบูลสงคราม เรียบเรียง อุรัชษฎา ขุนขำ
ภาพ:สรยุทธ พุ่มภักดี สไตลิสต์:ณัฏฐิตา เกษตระชนม์
