ใครว่ามีของเยอะๆ ชีวิตจะได้รู้สึกเติมเต็มและมีความสุข กับบางคนก็อาจจะรู้สึกแบบนี้ แต่เชื่อไหมว่า หากเรามีข้าวของน้อยชิ้นลง ชีวิตเราอาจจะมีความสุขไปอีกแบบ และอาจเป็นแบบที่มีความสุขมากกว่าเดิมก็ได้นะ
เราลองมาดูกันว่า หากเราทิ้งสิ่งของที่ไม่จำเป็น ชีวิตเราจะดีขึ้นได้อย่างไรบ้าง
มีเวลามากขึ้น
พอมีของน้อยลง เวลาก็มากขึ้น เพราะข้าวของน้อยลงทำให้เวลาทำความสะอาดบ้านน้อยลง จากที่เคยทำความสะอาดบ้านทั้งวัน ทำทุกวัน อาจจะเหลือเพียงวันละครั้งช่วงเช้า และทำได้เร็วขึ้น เบาขึ้น ไม่เหนื่อยเหมือนเดิม มีเวลาให้เราไปทำอย่างอื่นได้มากขึ้น เพราะเวลาที่ใช้ไปกับการปัดกวาดเช็ดถูบ้านน้อยลง รวมไปถึงเวลาที่เราจะต้องซื้อของเข้าบ้านก็จะน้อยลง แต่ได้ของที่คุณภาพดี เพราะเมื่อเราอยากมีบ้านโล่งๆ ก็ต้องมีของน้อยๆ เรามักจะเลือกของคุณภาพดี เพื่อให้ใช้ได้นาน เช่น วัสดุคุณภาพดี ทำความสะอาดง่าย ทนทาน มีฟังก์ชันหลากหลาย ซื้อชิ้นเดียวทำงานได้หลายรูปแบบ แล้วเมื่อของชิ้นนั้นอยู่กับเราได้นาน เราก็ไม่จำเป็นต้องซื้อของชิ้นนั้นบ่อยๆ นี่แหละที่ทำให้เวลาซื้อของลดลง
ที่สำคัญยังทำให้เรามีเวลามากขึ้นจากการหาของได้เร็วขึ้นด้วยนะ เพราะเมื่อเรามีของน้อยเราก็จะจำได้ว่าของๆ เรามีอะไรบ้าง แต่ละอย่างวางที่ไหน ของที่จะทำหายก็น้อยลงไปด้วย
มีเงินเหลือมากขึ้น
เมื่อข้าวของเครื่องใช้มีไม่เยอะ เราจึงไม่จำเป็นต้องมีบ้านใหญ่โต ค่าใช้จ่ายภายในบ้านก็ลดน้อยลง เวลาซื้อของเราก็จะใช้จนคุ้ม ไม่เสียเงินเปล่าประโยชน์ เพราะเมื่อซื้อของน้อยๆ แต่คุณภาพดีและทนทาน เราก็ไม่ต้องซื้อบ่อยๆ เงินก็เลยเหลือมากขึ้น และค่าใช้จ่ายที่หมดไปกับของกินเพื่อคลายเครียดจากการมีของเยอะก็ลดลงด้วย เช่น หลายคนเมื่อมีของเยอะๆ เมื่อหาของไม่เจอ ของพัง ของหาย ก็มักจะเครียด แล้วสุดท้ายก็ลงเอยด้วยการใช้เงินเพื่อคลายเครียด ไม่ว่าจะกินหรือช็อปปิ้งคลายเครียดต่อ สร้างวงจรของรกและไม่เหลือเงินเก็บ
แต่หากบ้านเรามีของน้อยๆ โล่งๆ เมื่อซื้อของเพียงชิ้นเดียว แต่คุณภาพดีและทนทาน เราก็ไม่ต้องซื้อบ่อยๆ เงินก็เลยเหลือมากขึ้น และสามารถสร้างนิสัยประหยัดให้ตัวเองได้ มีเงินเก็บเพิ่มขึ้น เพื่อไปซื้อประสบการณ์ในชีวิตที่เก็บไว้ในความทรงจำ
แทนที่จะใช้เงินกับสิ่งของ เราก็เหลือเงินไปซื้อประสบการณ์ ออกไปท่องเที่ยว ไปสัมผัสธรรมชาติหรือใช้สำหรับทำกิจกรรมพัฒนาตนเอง เพื่อเปิดโลกเปิดเส้นทางใหม่ๆ ให้ชีวิต
เรียกได้ว่า การมีบ้านโล่งๆ เป็นการออมเงินและลงทุนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพราะ วิธีการใช้เงินของเราจะเปลี่ยนไป เงินที่ใช้ซื้อสิ่งของเพื่อตัวเอง จะกลายเป็นเงินที่ลงทุนพัฒนาตัวเอง หรือทำเพื่อคนอื่น ถ้าชีวิตดีขึ้นอะไรๆ ก็จะดีขึ้นตามมา
ความสัมพันธ์กับครอบครัวดีขึ้น
พอมีข้าวของน้อยลง การทะเลาะกันในบ้านก็น้อยลง เพราะไม่ต้องแย่งของกัน ไม่ต้องเปรียบเทียบว่าของๆใครดีกว่ากัน ทำไมห้องเธอถึงสวยกว่าห้องของฉัน ทำไมน้องสาวมีตุ๊กตาหลายตัวกว่า
นอกจากนี้พอเรามีข้าวของหลายชิ้นเราก็ต้องเสียพลังงานไปมากกับการทำงานบ้าน ปัดกวาดเช็ดถูของทุกชิ้น เวลาทำงานบ้านก็เหนื่อย อารมณ์ไม่ดี พาลหงุดหงิดคนอื่นที่ไม่ยอมช่วยงานบ้าน บางคนเวลาทะเลาะกันก็มักหยิบข้าวของใกล้ตัวมาขว้างปา ทำลายข้าวจอง แต่ถ้าเรามีของน้อยลง การทำงานบ้านก็ง่ายขึ้น มีเวลาอยู่รวมกันมากขึ้น ไม่เผลอทำลายข้าวของที่มีอยู่น้อยนิดเพราะอารมณ์อีกต่อไป เรียกได้ว่า บ้านโล่งแต่จริงๆ แล้วมันเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่นเข้ามาแทนที่สิ่งของนั่นเอง
แข็งแรงและสบายใจ
พอมีบ้านโล่ง ของน้อย เราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องไรฝุ่น สาเหตุหลักของโรคภูมิแพ้ หรือไม่ต้องกลัวว่าข้าวของเครื่องใช้ในบ้านจะเป็นแหล่งซ่องสุมของเหล่าแมลงสาบ หนู หรืองู!
และไม่น่าเชื่อว่าการทิ้งของจะทำให้เราผอมลงได้นะ โดยสาเหตุที่เราอ้วนขึ้นอาจมาจากความเครียด เราต้องหาเงินมาซื้อของ เราอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น ของเราพังเราต้องซื้อใหม่ ต้องมีหลายๆ ชิ้น โดยความเครียดเหล่านี้ส่งผลให้เรากินมากขึ้น กินของไร้ประโยชน์เพราะคิดว่าช่วยคลายเครียดได้ แต่อันที่จริงแล้ว หากเราเปลี่ยนวิถีชีวิต เป็นคนมีของน้อยๆ มีบ้านโล่ง ดูสบายตา เพียงแค่นี้ก็จะทำให้เราลดการกินลงได้จริงๆ เพราะ เราไม่ต้องเครียดที่เห็นบ้านรก ไม่ต้องเครียดที่มีของไม่เหมือนคนอื่น แต่เรามีแค่สิ่งที่เราจำเป็น พอใจ และเราสามารถใช้ชีวิตร่วมกับมันอย่างมีความสุขและไม่ลำบาก แถมยังได้หุ่นสวยสุขภาพดีมาด้วย
นอกจากนี้การมีของน้อยๆ ทำให้เราไม่ต้องกังวลเรื่องของหาย เรื่องขโมยขึ้นบ้าน สามารถทิ้งบ้านไปเที่ยวไกลๆ ได้ และของน้อยๆ ทำให้เราไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบกับคนอื่น ลดความเครียด เพิ่มความสบายใจให้เราได้ดีกว่าการมีของเยอะๆ อีก
ข้อมูลประกอบจากหนังสือ อะไรไม่จำเป็นก็ทิ้งไป เขียนโดย ซาซากิ ฟูมิโอะ
