“มิจฉาทัศน์” สาเหตุทุกข์ โดย พระมหาสุภา ชิโนรโส (ส. ชิโนรส)
สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผู้เห็นกระแสเกิด-ดับ และดับ-เกิด คือ การเจาะเข้าไปถึงสาเหตุที่แท้จริงของทุกข์ หรือ มิจฉาทัศน์ ที่ฝังลึกอยู่ในจิตสันดานของมนุษย์แต่ละคนมาชั่วกัปชั่วกัลป์
มิจฉาทัศน์ที่ว่ามี 4 อย่าง ดังนี้
1. เชื่อว่าสรรพสิ่งเที่ยงแท้ (สัสสตทิฏฐิ)
ความเห็นผิดเช่นนี้ เชื่อว่าจะมีรูปแบบชีวิตที่จีรังยั่งยืนตลอดไป มีสุขสมหวัง-มั่งคั่งร่ำรวย-มีอำนาจวาสนาตลอดไป หรือเมื่อตายไปแล้วก็เกิดในมิติที่เป็นอมตะตลอดไป
ความเชื่อว่าสรรพสิ่งเที่ยงแท้เกิดจากศาสนาต่าง ๆ ที่สอนให้เชื่อพระเจ้า ศาสนาเหล่านี้สอนมนุษย์มาหลายพันปีว่า ชีวิตเริ่มจากจุดที่สร้างโดยพระเจ้า แล้วจะพัฒนาไปจนถึงจุดที่สมบูรณ์ที่สุด เที่ยงแท้ชั่วนิรันดร์ ไม่เกิดไม่ตายอีก
ความเชื่อเหล่านี้จึงฝังลึกอยู่ในจิตสันดานของมนุษย์อย่างไม่รู้ตัว คอยบงการจิตใจมนุษย์ให้แสวงหารูปแบบชีวิตที่เที่ยงแท้ หรือความสุขสมหวังที่ยั่งยืนอย่างใดอย่างหนึ่งตลอดไป
เมื่อผู้ปฏิบัติเห็นการเกิด-ดับของสรรพสิ่งในรูปกระแส ความเชื่อดังกล่าวก็ถูกท้าทายทันที เพราะเมื่อสรรพสิ่งเป็นกระแสเกิด-ดับอย่างนั้น จะมีสิ่งที่เที่ยงแท้เป็นอมตะค้ำฟ้าได้อย่างไร
2. เชื่อว่าสรรพสิ่งสูญ (อุจเฉททิฏฐิ)
ความเห็นผิดเช่นนี้ เชื่อว่าชีวิตตายแล้วสูญ ชีวิตโลกหน้าไม่มีอีกต่อไป
เคยได้ยินบางคนพูดว่า “ชีวิตเกิดหนเดียว ตายหนเดียว”
นั่นคือความคิดที่สะท้อนออกจากความเชื่อว่า สรรพสิ่งสูญ
นักวิทยาศาสตร์วัตถุนิยมก็เชื่อเช่นเดียวกันว่า สรรพสิ่งสูญ ความจริงมีเพียงแค่วัตถุ เมื่อวัตถุแตกสลาย ทุกอย่างก็จบ หรือเมื่อสมองมนุษย์ตาย ชีวิตก็สูญ ไม่มีจิตวิญญาณที่จะเกิดอีกในภพหน้า
การศึกษากระแสหลักของโลกปัจจุบันก็เชื่ออย่างเดียวกับนักวิทยาศาสตร์วัตถุนิยม มนุษย์ยุคปัจจุบันจึงมองเพียงความสุขที่ฉาบฉวย ความสุขเพียงแค่เนื้อหนัง หวังประโยชน์ทางวัตถุเพียงอย่างเดียว แก่งแย่งชิงดีกันและกันอย่างไม่สนใจใคร ไม่คิดถึงบุญ-บาป ดี-ชั่ว นรก-สวรรค์อีกต่อไป เพราะเชื่อว่าตายแล้วจบ ตัวเองไม่ต้องรับผลกรรมที่ทำไว้
การเห็นกระแสเกิด-ดับจะท้าทายความเชื่ออย่างนี้อีกเช่นกัน เมื่อสรรพสิ่งเกิดแล้วดับ ดับแล้วเกิดอยู่อย่างนี้ ชีวิตจะเกิดหนเดียวตายหนเดียวได้อย่างไร ต้องมีการเกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดไม่มีที่สิ้นสุด ความเชื่อว่าตายแล้วจบจึงขัดแย้งกับธรรมชาติที่เป็นจริง
กดเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านหน้าถัดไป>>>
