“ทำซ้ำ ย้ำให้ได้ดี” ข้อคิดสะกิดใจ โดย พระไพศาล วิสาโล
กิจวัตรหรือการปฏิบัติที่ซ้ำ ๆ ทุกวัน (ทำซ้ำ)
แม้เรารู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าเบื่อ
อย่างการเดินจงกรมก็เดินกันเป็นชั่วโมง สร้างจังหวะก็สร้างกันเป็นชั่วโมง
ทั้งวันมีแต่การสร้างจังหวะเดินจงกรม
สำหรับคนเริ่มต้นใหม่ ๆ ก็อาจรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ มองว่ามันเป็นเรื่องซ้ำซาก
แต่ถ้าพิจารณาให้ดีก็จะพบว่า ที่ชีวิตเราเจริญได้ก็เพราะการทำสิ่งซ้ำ ๆ
อย่างการหายใจเข้า-ออก ก็ทำซ้ำอยู่แค่นี้แหละทั้งวันทั้งคืน
เรามีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะการหายใจเข้า-หายใจออกแค่สองจังหวะเท่านี้แหละ
ในทำนองเดียวกัน หัวใจเราก็เต้นแล้วเต้นอีก ก็เต้นซ้ำ ๆ กันไม่รู้กี่ล้านครั้งแล้ว
ทีนี้ลองมาคิดเล่น ๆ ดูว่า ถ้ามันเต้นผิดจังหวะ หรือเปลี่ยนจังหวะเพราะมันเบื่อ
มันอยากจะเต้นจังหวะใหม่ ๆ บ้าง เรานั่นแหละที่จะเดือดร้อน
แม้แต่การเรียนหนังสือของเรา
เราจะเขียน ก ไก่ ข ไข่ ได้ ก็เพราะเราทำซ้ำ ๆ นับร้อย ๆ ครั้ง
จะท่องศัพท์จะท่องอาขยานก็ต้องท่องซ้ำ ๆ
ศัพท์บางตัวกว่าจะจำได้ต้องท่องจำนับร้อย ๆ ครั้ง
ที่เห็นง่าย ๆ อีกอย่างก็คือการกินข้าว เราต้องกินทุกวัน วันละหลายมื้อ
สำหรับฆราวาสอย่างน้อยก็สามมื้อ จึงจะทำให้ร่างกายอยู่ได้
ก็ทำซ้ำ ๆ อย่างนี้ทุกวันใช่ไหม
ถ้าลองเปลี่ยนมากินข้าวไม่เป็นเวลาบ้างจะเกิดอะไรขึ้น
เดี๋ยวกินตีหนึ่งบ้าง เดี๋ยวกินโมงเช้าบ้าง เดี๋ยวกินสามทุ่มบ้าง
ให้มันแปลก ๆ ออกไป ให้มันดูใหม่ไม่เหมือนเดิม จะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเรา
ร่างกายก็แปรปรวน สุขภาพย่ำแย่ ไม่นานก็ต้องล้มป่วย
ดังนั้น ถ้ารู้สึกเบื่อหน่ายกับการทำอะไรที่ซ้ำซากจำเจ อันนั้นมันเป็นเรื่องของกิเลสแล้ว
ให้เราสังเกตดูใจของเรา จะเห็นว่ามันมีลูกไม้ใหม่ ๆ ออกมาหลอกล่ออยู่เรื่อย ๆ
มันไม่ใช่เรื่องการดำเนินชีวิตให้เป็นไปตามปกติ
อย่าคิดว่าต้องทำอะไรใหม่ ๆ แปลก ๆ อยู่เสมอ
อย่ารังเกียจการทำอะไรซ้ำ ๆ
ชีวิตเราที่เจริญมาได้ก็เพราะการทำสิ่งซ้ำ ๆ อยู่เป็นนิตย์
เดี๋ยวนี้เราไปเชิดชูสิ่งแปลกใหม่ มองว่าชีวิตที่ดีต้องมีอะไรใหม่ ๆ อยู่เสมอ
ต้องมีเพลงใหม่ ต้องมีเสื้อผ้าชุดใหม่ ต้องมีอาหารแปลก ๆ ใหม่ ๆ
แม้แต่ยาสีฟันก็ต้องเปลี่ยนยี่ห้ออยู่เรื่อย
เราไปเชิดชูความแปลกความใหม่ จนลืมไปว่าของที่ทำซ้ำ ๆ นี่แหละ
เป็นหลักเป็นแกนเป็นพื้นฐานของการดำเนินชีวิต
ขอบคุณที่มา : หนังสือ “มีสิทธิ์ มีสุข” โดย พระไพศาล วิสาโล
บทความน่าสนใจ
