1 วินาทีที่ ใจลืมป่วย “If Only for a Second”
“รู้ไหม สิ่งที่ฉันคิดถึงมากที่สุดคืออะไร
…ใจที่สบายไร้กังวลไงล่ะ”
สำหรับผู้ป่วยมะเร็งที่ต้องเข้ารับการรักษาด้วยวิธีฉายรังสีหรือเคมีบำบัดแล้วเส้นผมสลวยที่ค่อย ๆ ร่วงทีละเส้นหรือทีละหลาย ๆ เส้น ผิวหนังที่อ่อนแอแพ้ง่าย ใจที่ต้องพะวักพะวนกับความทุกข์ทางกายจนไม่อาจหาความสุขได้แม้เพียงชั่วครู่ชั่วคราวความคิดนี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นของโครงการ “If Only for a Second” โดย Mimi foundation มูลนิธิซึ่งจัดบริการดูแลบำรุงความงามทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจให้ผู้เข้ารับการรักษาโรคมะเร็ง
เริ่มจากการแปลงโฉมให้ผู้ป่วยที่เข้าร่วมโครงการ 20 คน ด้วยการแต่งหน้า ทำผมใส่วิกที่ดูเก๋ไก๋แปลกตา โดยไม่ให้พวกเขาเห็นภาพตัวเองระหว่างนั้น พอเสร็จสิ้นจึงมีเสียงบอกให้พวกเขาลืมตามองดูตัวเองในกระจก หลายคนแทบจำตัวเองไม่ได้เลยทีเดียว บางคนถึงกับช็อก อึ้ง เซอร์ไพร้ส์และหลุดขำในลุคสุดเหวี่ยงของตัวเองจนลืมความเจ็บป่วยที่เป็นอยู่ไปได้ชั่วครู่
อีกสิ่งหนึ่งที่พวกเขาไม่รู้คือ ช่างภาพชื่อดัง วินเซนต์ ดิกซัน (Vincent Dixon) ได้แอบถ่ายภาพวินาทีที่สวยงามที่สุดเหล่านี้จากอีกฝั่งหนึ่งของกระจกสองหน้า เมื่อพวกเขาเห็นภาพถ่ายของตนเองและเพื่อน ๆขณะลืมป่วยแล้ว ผู้ป่วยหลายคนถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว บางคนดูภาพตัวเองแล้วก็หัวเราะทั้งน้ำตา เพราะสีหน้าแห่งความสุขเหล่านี้หายไปจากชีวิตของเขานานแล้วนับแต่วันที่รู้ว่าตนเองป่วย ศูนย์ดูแลผู้ป่วยของมูลนิธินี้ตั้งอยู่ในประเทศฝรั่งเศส เบลเยี่ยม และสวิตเซอร์แลนด์ โดยจัดสภาพแวดล้อมให้ดูสงบและผ่อนคลายเหมือนอยู่บ้าน มีจิตแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลร่างกายคอยให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วยโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
แน่นอนว่าความเจ็บป่วยและโรคภัยคงไม่หายไปในพริบตา…แต่อย่างน้อย เพียงหนึ่งวินาทีที่ใจไม่พันผูกกับความทุกข์ และเพียงครู่หนึ่งที่ได้หัวเราะอย่างสดใส ก็อาจทำให้วันเวลาที่เหลืออยู่ของพวกเขาไม่ได้มีแต่น้ำตาอีกต่อไป…
เรื่อง Barefoot
