ยอม “เจาะ” แม้ “เจ็บ”เพื่อให้ “จบ” บทความสำหรับใครที่ แอบรักคนมีเจ้าของ โดยแม่ชีศันสนีย์
ถาม: ดิฉันเคยเห็นคนอื่นประสบปัญหา แอบรักคนมีเจ้าของ เคยคิดว่าเป็นปัญหาที่หาทางออกได้ไม่ยาก ไม่เข้าใจว่าทำไมจึงยังคงมีปัญหานี้ปรากฏให้เห็นตลอด แต่พอมาเจอกับตัวเอง เจ้าปัญหาพื้น ๆ นี้ก็ทำให้ดิฉันจมอยู่นาน ไปไม่ถูกเลย คือไปรักคนที่มีเจ้าของแล้ว ตอนคุยกันแรก ๆ ก็ไม่รู้ มารู้ตอนรักเขาเข้าไปแล้ว รักมาก ชนิดอยากใช้ชีวิตร่วมกัน โชคดีที่ยังไม่ได้คิดการณ์ไกลอะไร แต่ยังหักใจเลิกรักเขาไม่ได้จริง ๆ ดิฉันผิดไหมคะ
ตอบ: กลับไปดูความรู้สึก ไปคุยกับหัวใจของตัวเองดีกว่าว่าคุณทุกข์หรือไม่
ถ้า “ทุกข์” ก็ “ถอน” เลยค่ะ
การรักคนที่มีเจ้าของอยู่แล้วไม่สามารถนำมาซึ่งความอาจหาญได้
ถ้าคุณไม่มั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง ชนิดที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่า คุณจะสบตาคนที่มองคุณอยู่ โดยคุณไม่รู้สึกว่าคุณซ่อนเข็มไว้ในใจตัวเองได้อย่างไรแล้วละก็
คุณไปไม่ถูกแน่นอนค่ะ
และคุณก็ต้องรีบหาทางไปให้ถูกด้วย ถ้ายิ่งนอกจากมีเข็มแล้วยังมีหนองอักเสบอยู่ที่ปลายเข็มด้วย มันยิ่งเจ็บปวด และถ้าเจ็บปวดนักก็ดึงเข็มออกเถอะค่ะ
พร้อม ๆ กันนั้นก็เจาะหนองออกเสียด้วยเลย
ยอมเจ็บสักครั้งเพื่อจะไม่เจ็บอีก
ไม่นานความเจ็บจากการเจาะก็จะหายไป เหลือไว้เพียง “แผลเป็น”
และถึงเป็น “แผลเป็น” ที่ไม่เจ็บแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็น “แผล” ขอให้ใช้ “แผลเป็น” ที่มี เตือนใจไม่ให้เรื่องราวที่นำมาซึ่งความทุกข์เกิดขึ้นอีก
ไม่ได้บอกว่าต้องถึงกับขยาดที่จะรักคนอื่นต่อไปหรอกนะคะ
แต่ขอให้เรียนรู้จากความรักครั้งนี้ว่า ความรักที่ไม่ได้ใคร่ครวญให้ดีนั้นมีผลเสมอ
หันมารักและเคารพตัวเองให้เป็น
หันมาซื่อสัตย์ต่อตัวเองและผู้อื่น
คุณก็จะมีรักที่พ้นทุกข์ได้
ลองเปลี่ยนมาขอบคุณทุกเรื่องราวที่ทำให้คุณเจ็บที่ทำให้คุณทุกข์ดูนะคะ
เพราะมี “มัน” คุณจึงเติบโตได้ เพราะความเจ็บความทุกข์ที่เกิดขึ้นเป็นเสมือนปุ๋ยของชีวิตคุณ
ถ้า “รู้” แล้ว “ไม่หลง” ต่อ
ถ้า “เจ็บ” แล้ว “ไม่จม” อีก
ก็ “จบ” ได้ทุกเรื่องค่ะ
ที่มา นิตยสาร Secret