Dhamma Daily : ถ้าฆ่าสัตว์มีพิษเพื่อป้องกันตัว บาปหรือไม่
มีคำถามส่งมายังนิตยสารซีเคร็ตเพื่อคลายความสงสัยว่า ถ้าฆ่าสัตว์มีพิษเพื่อป้องกันตัว เช่น ตะขาบ งูพิษ บาปมากไหม
พระ ดร.นิตินัย อุดมกัน สำนักสงฆ์เมตตาวนาราม จังหวัดเชียงราย พระอาจารย์ผู้ไขปัญหาธรรม อธิบายว่า
ธรรมชาติของทุกชีวิตไม่ว่าคนหรือสัตว์ หากเจออันตรายจะป้องกันตัวเองก่อน เพราะรักและหวงแหนชีวิตด้วยกันทั้งนั้น สัตว์ก็เช่นกัน ถ้าเราไม่ไปแตะเนื้อต้องตัวเขา เขาก็จะไม่ทำอันตรายเรา
อีกคำถามซึ่งใกล้เคียงกัน ถามว่า การที่จำเป็นต้องฆ่าสัตว์หรือการุณยฆาตเพื่อการศึกษาเป็นบาปไหม ศีลจะขาดหรือไม่
ดร.พระมหาบวรวิทย์ รตนโชโต : พระอาจารย์ผู้ไขปัญหา อธิบายว่า
การฆ่าไม่ว่าจะฆ่าแบบไหนถือว่าเป็นการพรากชีวิตของสัตว์อื่น ล้วนเป็นบาปกรรมทั้งสิ้น ศีลจะขาดหรือไม่ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบ กล่าวคือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะฆ่า มีความพยายามฆ่า และสัตว์นั้นตายหาก ประกอบด้วยองค์ 5 ประการนี้ ถือว่าศีลข้อที่ 1 ขาดทันที
ส่วนจะบาปมากหรือน้อยนั้นก็ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขหรือตัวแปรคือ สัตว์นั้นมีคุณหรือมีโทษ ตัวเล็กหรือตัวใหญ่ มีความพยายามในการฆ่ มากน้อยแค่ไหน เจตนาที่มุ่งสังหารนั้นโหดร้ายทารุณอย่างไร หากสัตว์นั้นมีแต่โทษ เป็นสัตว์ตัวเล็กทำให้มีความพยายามในการฆ่าน้อย จิตเจตนาในการสะสมการฆ่านั้นก็ไม่มากและรุนแรง บาปกรรมนั้นก็ไม่มาก แต่หากสัตว์นั้นมีคุณประโยชน์ เป็นสัตว์ตัวใหญ่ ต้องใช้ความพยายามในการฆ่ามาก จะทำให้จิตเจตนาสะสมความโหดร้ายทารุณมากตามไปด้วย
อีกมุมหนึ่งที่จะต้องคำนึงถึงอยู่เสมอคือ ศีลกับธรรม หรือเบญจศีลและเบญจธรรม บางทีขาดศีลแล้วรักษาธรรม บางทีรักษาศีลแล้วสลัดธรรม โดยจับกันเป็นคู่ ๆ คือ ฆ่าสัตว์กับมีเมตตากรุณา ลักขโมยของคนอื่นกับสัมมาอาชีวะ นอกใจคู่ครองหรือละเมิดเรื่องเพศกับกามสังวร มิจฉาวาจากับสัมมาวาจา ดื่มของมึนเมากับมีสติสัมปชัญญะ
ผู้ปฏิบัติธรรมบางทีก็ต้องเลือกเอาระหว่างข้างใดข้างหนึ่ง หรือ เลือกทั้งสองข้าง แต่ความหนักเบาต่างกัน
บทความน่าสนใจ
ปัญหาธรรมประจำวันนี้: ฆ่าสัตว์ เพื่อการศึกษาบาปหรือไม่
ทุกการฆ่าล้วนเป็นบาป บทความธรรมะดี ๆ โดย ท่านว.วชิรเมธี
ปัญหาธรรมประจำวันนี้: หากร้านอาหารฆ่าสัตว์ให้เรากิน เราจะบาปหรือไม่
