อย่าให้สิ่งที่ทำผิดพลาดในอดีต กลายเป็น อุปสรรคในชีวิต ของคุณ

เอมี โมริน เล่าเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่า “กลอเรีย” เธอเป็นคนที่ชอบโทษตัวตนอยู่เสมอ ว่าสิ่งที่เธอทำผิดพลาดไปในอดีตนั้น เป็นความผิดของเธอเพียงคนเดียว และยากที่จะให้อภัยตัวเองได้ ความผิดพลาดในอดีตของเธอจึงกลายเป็น อุปสรรคในชีวิต ของเธอเลยทีเดียว จนกระทั่งเธอได้เข้าพบจิตแพทย์คนหนึ่ง และเขาได้บอกกับกลอเรียว่า

“เราสามารถเรียนรู้อะไรได้มากมายจากสิ่งที่เราทำผิดพลาดในอดีต”

ความคิดของเธอได้เปลี่ยนไปหลังจากได้ยินคำพูดนี้ เธอวางเฉยเรื่องในอดีต หันมาสนใจคนใกล้ตัวคือลูกสาวของเธอเองมากขึ้น เมื่อวันเวลาผ่านไปเธอสามารถบอกเล่าสิ่งที่เธอเคยทำผิดพลาดไปได้อย่างเต็มปาก และไม่คิดละอายหรือทุกข์กับมันอีก เพราะมันได้สอนให้เธอเป็นเธอที่ดีในตอนนี้และอนาคตอีกด้วย

ก้าวแรกที่กลอเรียเลิกจมอยู่กับความรู้สึกผิดกับสิ่งที่ผิดพลาดในอดีต คือ “การเปลี่ยนวิธีคิดของเธอ” การที่จะทำให้เธอสามารถอยู่ร่วมกับอดีตได้ คือการเริ่มต้นที่กระบวนการความคิด ถ้าไม่เปลี่ยนความคิดที่มีต่อมัน อารมณ์และพฤติกรรมที่ไม่ดีจะมีอิทธิพลต่อเราทันที

ลองมาดูกันว่า กลอเรียจัดการเรื่องนี้ได้อย่างไร เธอกำหนดเวลาให้ตนเองคิดถึงอดีตให้น้อยลง เพราะอย่างไรก็ไม่มีใครสามารถบ่งการความคิดและความทรงจำของเราได้ จึงไม่แปลกที่ความทรงจำในอดีตจะผุดขึ้นมาโดยมิได้นัดหมาย อันนี้เราต้องมีสติสัมปชัญญะพอสมควร เพราะเราต้องสามารถยับยั้งตนเองได้ว่า เราไม่สามารถจมอยู่กับมันได้ตลอดไป การที่เราจมอยู่กับมันนาน ๆ ช่างไม่ต่างจากการลงโทษตัวเองให้ทรมาน ดังนั้นกลอเรียจึงกำหนดเวลาขึ้นว่า เวลาที่มันผุดขึ้นมาเธอจะอยู่กับความทรงจำนั้นแค่ 20 นาทีเท่านั้นพอ

“เราไม่สามารถจมอยู่กับมันได้ตลอดไป”

ลองหากิจกรรมอื่นทำ เมื่อความทรงจำในอดีตเพื่อนยากผุดขึ้นมา สิ่งที่จะทำให้เธอเบี่ยงเบนไปจากมันได้คือหากิจกรรมที่ชอบทำ เช่น การชมรายการโปรดผ่านช่องทางออนไลน์ โทรทัศน์ ออกไปเดินเล่นข้างนอก การชมรายการตลก หรือซีรีส์ตลกก็ไม่เลวเลย การหัวเราะจะช่วยสลายความตึงเครียดออกไปเป็นปลิดทิ้ง หรืออ่านหนังสือเล่มโปรด เพื่อดึงเราเข้าไปในโลกแห่งจินตนาการส่วนตัวก็ช่วยได้

สิ่งที่หลายคนหลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อเรื่องในอดีตมันฝังใจคือ การไม่ย่อมคิดถึงความสำเร็จในอนาคต เพราะมีอดีตเป็นตัวฉุดรั้งให้จมอยู่กับมันจนไม่กล้าที่จะมุ่งมั่นทำอนาคตของตนเองให้สดใส ดังนั้นจึงควรที่จะวางแผนอนาคตว่าเรามีเป้าหมายอย่างไรบ้าง เมื่อลงมือวางแผนแล้ว เราจะมีธงนำทาง และสิ่งที่ตามมาคือความหวังในการใช้ชีวิต ความหวังเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เรากล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าได้

“มีอดีตเป็นตัวฉุดรั้งให้จมอยู่กับมันจนไม่กล้าที่จะมุ่งมั่น”

สิ่งที่กลอเรียเห็นประโยชน์จากความผิดพลาดในอดีตของเธอคือการเป็นบทเรียน กลอเรียเองเข้าใจและสามารถดึงตัวเองออกมาจากการลงทัณฑ์ตัวเองโดยไม่ได้เป็นความตั้งใจได้ เพราะเธอได้เปลี่ยนความคิดและมองว่ามันคือบทเรียน ซึ่งเธอสามารถเรียนรู้ได้จากมัน และเธอก็มีชีวิตที่ดีขึ้นเพราะการยอมรับว่าอดีตเป็นบทเรียนชีวิตของเธอ

การคิดถึงสิ่งที่ผิดพลาดที่ผ่านมาอาจเป็นเรื่องที่เลวร้ายสำหรับใครหลายคน เพราะมันจะทำให้เราปวดร้าวทุกครั้งที่คิดถึง ดังนั้นการใช้เหตุและผลประเมินจะช่วยให้เราสามารถละจากเรื่องราวในอดีตได้ไม่มากก็น้อย เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุและผลของมันทั้งนั้น และเมื่อเรามองดูมันด้วยเหตุและผลแล้ว เราก็จะรู้ทันทีว่าจะจัดการกับมันได้อย่างไร