“ซักรองเท้าของเธอซะ” ปริศนาธรรม สำคัญที่จะทำให้คุณหันกลับมามองชีวิตตัวเอง โดย ท่าน ว.วชิรเมธี
โบราณท่านสอนว่า สี่คนหาม สามคนแห่ สองคนนั่งแคร่ หนึ่งคนพาไป ชีวิตมีแค่นี้ ปริศนาธรรม
สี่คนหาม หมายถึง ดิน น้ำ ลม ไฟ ประกอบกันขึ้นมาเป็นอัตภาพร่างกายของเรา
สามคนแห่ หมายถึง ชีวิตนี้ตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์ ไม่เที่ยง ไม่ทน ไม่แท้อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สิ่งใดเกิดขึ้นมาสิ่งนั้นแตกดับ
สองคนนั่งแคร่ หมายถึง บุญกับบาป
หนึ่งคนพาไป หมายถึง จิตดวงสุดท้าย เป็นจิตที่สั่งสมพลังกรรมทั้งหมด จิตดวงสุดท้ายจะกำหนดชะตากรรมของเราในภพใหม่ ชีวิตมีแค่นี้
โบราณท่านสอนเช่นนี้เพื่อให้เราเลิกบอดใบ้ เลิกเมามัว เลิกหมกมุ่นในสิ่งของซึ่งเป็นเปลือกผิวของชีวิต แล้วทุ่มเทอุทิศวันเวลาให้กับสิ่งที่เป็นแก่นเป็นสารของชีวิตเท่านั้นพอ
เราทั้งหลายได้เสียเวลามองหาเงินทอง ยศ ทรัพย์ และอำนาจมามากแล้ว จากนี้เป็นต้นไป ลองมองหาคุณค่าชีวิตดูสิว่าอยู่ตรงไหนและมันคืออะไร
ภายใต้กรอบเวลาที่เรามีจำกัด มองหาคุณค่าชีวิตให้พบ แล้วอยู่กับสิ่งนั้น แล้วทำสิ่งนั้น เพราะหากไม่ตื่นรู้ขึ้นมาเช่นนี้ เราก็จะใช้เวลาไปเปล่า ๆ ปลี้ ๆ โดยที่ไม่ได้ตระเตรียมอะไรเลย
พ่อแม่และคนที่เรารัก บางครั้งก็ล่วงลับดับขันธ์จากไปโดยที่เราไม่ได้ดูแล ไม่ได้ปรนนิบัติ ไม่ได้มีชั่วโมงทองคำกับเขาเหล่านั้นเลย แล้วเราก็มานั่งร้องไห้ ไม่เพียงแต่ไม่ได้ทำอะไรดี ๆ กับเขาเหล่านั้น แม้กระทั่งกับตัวเราเอง ปุบปับป่วยขึ้นมา รู้สึกตัวอีกทีก็ไปนอนแบ็บที่โรงพยาบาล ไม่แน่ว่าเราอาจจะไม่มีโอกาสกลับมาเก็บข้าวเก็บของที่หมักหมมไว้ในบ้านก็เป็นได้
เมื่อปีก่อนอาตมภาพเสียลูกศิษย์คนหนึ่งไป ลูกศิษย์คนนี้เป็นคนดีมาก เขาเป็นชาวคริสต์ แต่มีใจกว้าง นิมนต์อาตมาไปเทศน์ไปสอนยังต่างประเทศเสมอ ต่อมาเขาไม่สบาย หมอบอกว่าป่วยด้วยโรคร้ายแรง เขาเข้ารับการบำบัดรักษาระยะหนึ่ง และบอกใครต่อใครว่าหายแล้ว แต่จริง ๆ ยังไม่ถึงขั้นหายขาด โรคแค่ชะลอตัวเท่านั้น ปีต่อมาขณะที่เขากำลังเก็บข้าวเก็บของเตรียมตัวบินกลับเมืองไทย เขารู้สึกไม่สบายเหมือนเป็นหวัด รู้สึกตะครั่นตะครอเหมือนจะเป็นไข้ ก็เลยตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาลก่อนจะไป เขาเอารองเท้าแช่ไว้ในกะละมังคาดว่าไปโรงพยาบาลเสร็จแล้วจะรีบกลับมาซักรองเท้า
คลิกเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านหน้าถัดไป
