“อย่ามองข้าม พ่อแม่ คนที่มีค่า” ไต้ฝุ่น กนกฉัตร มรรยาทอ่อน
ผม ( ไต้ฝุ่น กนกฉัตร ) เคยติดเพื่อนมาก สำหรับผมเพื่อนสำคัญที่สุด แต่เมื่ออุบัติเหตุมาเยือนชีวิต ผมรู้แล้วว่าคนที่มีค่าที่ผมมองข้ามมาตลอดคือใคร
ครอบครัวผมมีกันอยู่ 4 คน มีคุณพ่อ คุณแม่ พี่สาว และผม ตอนเด็ก ๆ อยู่บ้านเป็นเด็กดี อยู่ข้างนอกก็ซนกว่าตอนอยู่ที่บ้านเท่านั้นเอง
พอผมเรียนชั้นมัธยมปลาย ผมรักเพื่อนมาก ติดเพื่อนสุด ๆ เลิกเรียนก็ไปเที่ยวกับเพื่อนต่อ กลับบ้านดึกเป็นประจำ
พอคุณแม่เตือนเรื่องกลับบ้านดึก ผมก็ไม่ฟัง จนทะเลาะกับคุณแม่บ่อย ๆ ไม่ว่าท่านจะพูดอะไร ผมเถียงท่านตลอด จนวันหนึ่งคุณแม่ทนไม่ไหว ร้องไห้ออกมาแล้วบอกผมว่า
“ถ้าไม่จริงจังกับชีวิตแบบนี้ ต่อไปจะทำอะไรได้ เชื่อแม่บ้างได้ไหม จะให้แม่ทำอะไรก็ได้ หรือจะให้แม่กราบไหม”
ผมก็ไม่ฟัง ยังคงใช้ชีวิตติดเพื่อนต่อไป วันหนึ่งตอน 2 ทุ่ม ผมบอกคุณแม่ว่าจะออกไปหาเพื่อน แต่คุณแม่บอกให้กินข้าวก่อน ผมไม่ฟังอีกตามเคย ขับรถยนต์ออกไปในขณะที่ฝนตกหนัก ผมขับรถเร็วมาก มีรถคันหนึ่งวิ่งสวนมา เขาหักเลี้ยวเข้าบ้านซึ่งอยู่ฝั่งที่รถผมวิ่งอยู่ ผมเหยียบเบรกสุดตัว แต่ไม่สามารถหยุดรถได้เพราะถนนลื่นมาก ทำให้รถผมชนรถเขาเต็มแรง ตัวผมกระแทกพวงมาลัยรถ หัวฟาดกระจกมองหลัง ผมรีบลงจากรถมาดูคู่กรณี โชคดีที่เขาไม่บาดเจ็บมีแค่รถเท่านั้นที่เสียหาย
ผมไปโรงพยาบาล ผลเอกซเรย์บอกว่ากะโหลกยุบ แต่โชคดีที่ไม่โดนเนื้อสมอง อาจต้องใช้เวลาเป็นสิบปีที่จะให้กะโหลกกลับขึ้นมาเหมือนเดิม
อุบัติเหตุครั้งนี้ให้บทเรียนราคาแพงแก่ผม ทำให้รู้ว่าสุดท้ายคนที่รักและเป็นห่วงผมคือ คุณแม่ นอกจากจะเป็นห่วงอาการบาดเจ็บของผม ท่านต้องชดใช้ค่าเสียหายให้คู่กรณี ทั้ง ๆ ที่เป็นความผิดที่ท่านไม่ได้ก่อ ผมรู้สึกผิดมาก และตั้งใจว่าต่อจากนี้จะเป็นลูกที่ดีของท่านให้ได้
ตั้งแต่นั้นผมเปลี่ยนตัวเอง เชื่อฟังท่านมากขึ้น และอยากทำให้ท่านภูมิใจในตัวผม เมื่อมีโอกาสทำตามความฝัน คือการเป็นนักร้อง ผมเข้าประกวด KPN Award ช่วงที่ต้องเล่นคอนเสิร์ตทุกสัปดาห์ ก่อนวันขึ้นคอนเสิร์ตผมจะกราบเท้าพ่อแม่ ขออโหสิกรรม ขอขมาในสิ่งที่เราเคยล่วงเกินท่านทั้งทางกาย วาจา และใจ แล้วท่านทั้งสองก็จะให้พร ตอนแรกผมคิดว่าตัวเองอาจตกรอบแรก แต่กลายเป็นผมได้ที่ 2 ซึ่งเหนือความคาดหมายจริง ๆ
ทุกวันนี้ผมยังกราบท่านทั้งสองและขอขมาในสิ่งที่ล่วงเกินเรื่อยมา ผมเชื่อว่าที่ผมได้เป็นนักร้องและมีโอกาสได้เป็นนักแสดง นอกจากความพยายามแล้ว ความกตัญญูต่อบุพการีคือปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผมมายืนในจุดที่เคยใฝ่ฝันมานาน
เรื่อง: กนกฉัตร มรรยาทอ่อน เรียบเรียง: อุรัชษฎา ขุนขำ
ภาพ: สรยุทธ พุ่มภักดี ผู้ช่วยช่างภาพ: รุ่งทิพย์ เรืองเชื้อเหมือน
สไตลิสต์: ณัฏฐิตา เกษตระชนม์ เสื้อผ้า: CV HOMME (@cv_homme)
