ประสบการณ์สุขภาพ รำกระบองชีวจิต พิชิตแขนขาอ่อนแรง

รํากระบองชีวจิต

คุณอารี แสงสุริยะฉาย เจ้าของกิจการร้านเฟอร์นิเจอร์ คุณแม่ลูกสามวัย 57 ปี ผู้ใช้วิธี รํากระบองชีวจิต เพื่อรักษาอาการแขนขาอ่อนแรง และครั้งหนึ่งเคยเป็นคนสนุกกับการทำงานหาเงินสร้างฐานะ จนมองข้ามและละเลยไม่ดูแลสมบัติใกล้ตัวอย่างสุขภาพกายและใจ

ย้อนกลับไปเมื่อ 15 ปีก่อน ขณะที่เธอยังทำงานช่วยสามีดูแลร้านเฟอร์นิเจอร์ไปพร้อมๆ กับดูแลลูกสาวทั้ง 3 คนแต่จู่ๆ ปัญหาสุขภาพก็เข้าจู่โจมโดยไม่มีสัญญาณล่วงหน้ามาก่อน

“เช้าวันหนึ่ง ตื่นมาก็พบว่าตัวเองปากเบี้ยว พูดอะไรคนรอบข้างก็ฟังไม่ออก พอไปดื่มน้ำ น้ำก็ไหลออกจากปาก จะกินข้าวก็หกเลอะเทอะ พอได้ตรวจกับคุณหมอจึงรู้ว่านี่คืออาการของโรคเส้นประสาทอักเสบ และมีโรคเรื้อรังพ่วงมาอีก ไม่ว่าจะเป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง และไขมันในเลือดสูง”

แม้จะป่วย แต่คุณอารีกลับนิ่งนอนใจว่าได้ยามาแล้วก็กินยาตามที่แพทย์สั่ง แต่ไม่ยอมปรับวิถีชีวิต โดยยังกินอาหารตามใจปากและขาดการออกกำลังกายเช่นเดิม ต่อมาในเดือนตุลาคม ปี พ.ศ.2550 ก็มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น

“ตื่นมา อยู่ๆ ก็ไม่มีแรง ทั้งๆ ที่เห็นผ้าห่มหล่นอยู่ข้างตัว แต่ขยับมือไม่ได้จึงหยิบผ้าห่มขึ้นมาไม่ได้เช่นกัน ตอนนั้น รู้สึกตกใจและกลัวมาก กลัวว่าจะกลายเป็นอัมพาต”

คุณอารี เข้ารับการรักษาอาการดังกล่าวที่คลินิกใกล้บ้านนานหลายเดือน ต้องใช้ทั้งยากินและยาฉีดแต่พอหมดฤทธิ์ยาอาการแขนขาอ่อนแรงก็กลับมาเป็นเช่นเดิม

“ช่วงนั้น อาการหนักขึ้นมาก จากที่กำมือไม่ได้ ลามเป็นอาการเจ็บทั่วตัว รู้สึกปวดตามข้อมือ มือบวม ขาบวม และปวดตึงไปหมดทั้งตัว แขนขาอ่อนแรงมากขึ้น การทรงตัวง่ายๆ เช่น ลุกขึ้นแล้วออกเดินไปตามปกติ ก็เริ่มยากขึ้นเรื่อยๆ กิจวัตรส่วนตัว เช่น อาบน้ำ แปรงฟัน เข้าห้องน้ำ ก็ต้องให้สามีช่วย ส่วนงานบ้านอื่นๆ ก็ทำเองไม่ได้เช่นกัน”

ในที่สุด คุณอารี ย้ายไปรับการรักษาในโรงพยาบาลและได้เข้าสู่การตรวจรักษาอย่างละเอียด คุณหมอวินิจฉัยว่า อาการในช่วงท้ายๆ ของเธอ คือ โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์

คลิกเพื่ออ่านต่อหน้าถัดไป

ต่อมา ปลายเดือนตุลาคม พ.ศ.2551 คุณอารี ได้รู้จักกับชมรมรำกระบองหมู่บ้านอรุณนิเวศน์ ซึ่งมี คุณอรทัย พิกุลแก้ว เป็นผู้นำกิจกรรม อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันกับเธอ

“วันหนึ่ง พี่อรทัยเข้ามาซื้อของที่ร้านและเล่าให้สามีของดิฉันฟังว่า เธอเคยป่วยเป็นโรคกระดูกทับเส้นประสาทจนเดินแทบไม่ได้ โดยทิ้งท้ายว่า อยากชวนดิฉันไปรำกระบองกับเพื่อนๆ ในกลุ่มที่ท้ายหมู่บ้าน พอสามีมาเล่าให้ฟัง ดิฉันก็มีกำลังใจ วันรุ่งขึ้นจึงเข้าไปรำกระบองด้วยค่ะ”

“พยายามทำทุกท่า แต่ทำได้ครึ่งๆ กลางๆ เพราะร่างกายเรา ณ ขณะนั้นยังเคลื่อนไหวได้ไม่ดี แขนยังเหยียดไม่ได้เต็มที่ จำได้ว่ากลับถึงบ้าน ดิฉันบอกกับสามีว่า อายคนอื่น เพราะร่างกายเราเป็นแบบนี้ ไม่อยากไปรำกระบองต่อแล้ว แต่สามีก็ให้กำลังใจบอกให้เราใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำเท่าที่ร่างกายไปไหว”

เมื่อได้กำลังใจคนใกล้ตัว คุณอารีก็กลับมามีกำลังใจอีกครั้ง เธอตั้งใจรำกระบองตามที่สภาพร่างกายอำนวยและพยายามรักษาวินัยโดยออกไปรำต่อเนื่องวันจันทร์ถึศุกร์ ครั้งละ 1 ชั่วโมง ซึ่งผลจากความพยายามครั้งนี้ ทำให้สุขภาพของเธอมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นทีละน้อย

“ผ่านไป 3 เดือน ดิฉันกลับมารู้สึกสดชื่นกระปรีกระเปร่ามาขึ้น มือเริ่มมีแรงอีกครั้ง จากเดิมที่ดึงผ้าห่มไม่ได้ คราวนี้ก็เริ่มทำได้ กิจวัตรส่วนตัว เช่น อาบน้ำ แปรงฟัน เข้าห้องน้ำ ก็ทำได้ดีขึ้น และเคลื่อนไหวร่างกายได้สะดวกมากขึ้น จึงสามารถทำงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ ได้ค่ะ”

“เดือนที่ 4 และ 5 ดิฉันเริ่มรำกระบองท่ายากๆ เช่น แหงนดูดาว ได้ ตอนนั้นดีใจมาก เพราะเป็นท่าที่เราพยายามฝึกมานาน จากที่ใช้แขนพาดกระบองให้เหยียดตรงแทบไม่ได้ แต่วันนั้นกลับทำท่าได้ เพื่อนๆ ในกลุ่มรำกระบองก็เข้ามาให้กำลังใจและร่วมแสดงความยินดีด้วย”

เธอให้คำแนะนำวิธีออกกำลังกายแก่ผู้ป่วยที่เป็นโรคข้ออักเสบว่า ไม่ควนอยู่เฉยๆ แต่ให้พยายามเคลื่อนไหวให้ได้มากที่สุด เริ่มจากเดิน หรือ ออกกำลังกายในน้ำ ทำสัก 10 นาทีก่อนแล้วค่อยๆ เพิ่มเวลาและประเภทการออกกำลังกายให้เหมาะสมกับร่างกาย

          ส่วนการรำกระบองก็ทำได้ แต่ถ้าตัดสินใจจะทำต้องปรึกษาแพทย์ประจำตัวก่อนทุกครั้ง

คอลัมน์ ประสบการณ์สุขภาพ นิตยสารชีวจิต