การกินเพราะหิวกับกินตามอารมณ์ มักผสมปนเปจนบางทีก็แยกไม่ออก การปล่อยให้อารมณ์นำการกินมักทำให้ร่างกายได้รับพลังงานจากอาหารเกินกว่าความจำเป็น และส่งผลต่อน้ำหนักตัวได้ในที่สุด เราจึงมาชวนสังเกตพฤติกรรมการกินของตัวเอง ว่าที่กินๆ อยู่นี่เพราะหิวหรือเพราะแค่เบื่อ
กินเพราะหิว
คือความหิวจริงๆ ที่ร่างกายต้องการอาหารเพื่อแปลงเป็นพลังงาน ถ้าหิวและกินเพราะสาเหตุนี้จริงๆ จะรู้สึกได้ว่าท้องว่าง บางทีก็ท้องร้องครืดคราด จนรู้สึกหิว และถ้าไม่กิน อาจต้องเจอกับอาการระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ รู้สึกอ่อนแรง เหนื่อยล้า ไม่มีสมาธิ
กินเพราะเบื่อ
ความเบื่อเป็นหนึ่งในสาเหตุที่นำไปสู่ความหิวที่ไม่ได้มาจากร่างกายต้องการอาหาร เป็นเหมือนการกินอาหารตามอารมณ์ ยกตัวอย่างเช่น กินเพราะเครียด
กล่าวเพิ่มเติมคือคนที่จมอยู่กับความเบื่อหน่ายมีแนวโน้มที่จะกินอาหารมากเกินไป หรือกินตามอารมณ์ได้สูง รวมไปถึงผู้ที่มีภาวะเครียดเรื้อรังจะกระตุ้นฮอร์โมนที่ทำให้รู้สึกหิว นี่จึงเป็นคำอธิบายเมื่อเวลาระดับฮอร์โมนของเราเปลี่ยนแปลง น้ำหนักตัวเราอาจเพิ่มขึ้นจากพฤติกรรมการกินที่เปลี่ยนไป จะสังเกตได้อย่างไรว่าหิวจริงๆ
ความหิวจริงๆ (รวมไปถึงกระหายน้ำ) จะให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากความเบื่อและความอยากกินตามอารมณ์ สัญญาณแรกๆ มักมากับความรู้สึกหิวเบาๆ รู้สึกท้องว่าง และท้องร้อง (แต่สัญญาณเหล่านี้ก็จะแตกต่างไปในรายบุคคล)
ส่วนความรู้สึกกระหายจริงๆ มักมาพร้อมกับอาการปากแห้ง ระคายคอ จนรู้สึกอยากดื่มเครื่องดื่มรวมไปถึงน้ำเปล่า ในทางกลับกัน ความรู้สึกกระหายแบบตามอารมณ์ เรามักมีเครื่องดื่มเฉพาะเจาะจงในใจอยู่แล้วว่าอยากดื่มอะไร เช่น ชานมไข่มุก น้ำอัดลม
ดังนั้น เมื่อเกิดความรู้สึกหิว ให้สังเกตตัวเองตามนี้
– ตอนนี้รู้สึกอย่างไร
-รู้สึกเบื่อ วิตกกังวล หรือเศร้าหรือไม่
-มื้อสุดท้ายที่กินตอนกี่โมง
-มีสัญญาณความหิวทางร่างกายหรือไม่
ถ้าไม่ได้มีปัจจัยทางอารมณ์ มื้อสุดท้ายที่กินมีระยะห่างจากความหิวปัจจุบันเหมาะสม มีสัญญาณความหิวทางร่างกาย แสดงว่าเป็นความหิวจริงๆ แล้วล่ะ หาอะไรกินได้เลย
อ้างอิง : Healthline
