ความสวยซ่อม เครื่องบิน ไม่ได้ อัญรินทร์ จรัสธัญพันธ์ ช่างอากาศยานหญิงรุ่นแรกของการบินไทย
อัญรินทร์ จรัสธัญพันธ์ หรือ “ช่างดรีม” หนึ่งในหญิงสาวไม่กี่คนของไทยที่มีคำนำหน้าว่า “ช่าง” ซึ่งหมายถึงผู้ชำนาญการงานซ่อมบำรุง เครื่องบิน ที่ต้องรับผิดชอบชีวิตผู้โดยสารหลายร้อยชีวิตในแต่ละเที่ยวบิน
หลายคนมองว่าสายงานที่รับผิดชอบตรงกันข้ามกับรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของเธอ แต่เบื้องหลังของชุดช่างทะมัดทะแมงที่สวมใส่มีแนวคิดที่น่าสนใจ
“ดรีมเกิดและโตที่ปราจีนบุรี ตอนเด็ก ๆ เราก็ยังไม่แน่ใจว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร รู้แค่ว่าชอบเครื่องบิน มองคนทำงานในสนามบินแล้วรู้สึกว่าพวกเขาเท่ สงสัยว่าเขาทำอะไรกันบ้าง เลยคิดอยากทำอะไรที่เกี่ยวกับเครื่องบิน
“หลังจบระดับมัธยมสายวิทย์ – คณิต จึงตัดสินใจศึกษาต่อในสาขาเทคโนโลยีอากาศยาน วิชาเอกอิเล็กทรอนิกส์การบิน สถาบันการบินพลเรือน ตั้งแต่ปีแรกก็รู้สึกชอบคิดว่าเราทำงานตรงนี้ได้ พอได้ฝึกงานช่างที่การบินไทยยิ่งชอบมากขึ้นอีก ได้ดูการทำงานของรุ่นพี่รู้สึกว่าเป็นงานที่สนุก พอเรียนจบก็สมัครเป็นช่างซ่อมเครื่องบินเลย”
ดรีมฝึกฝนประสบการณ์งานช่างในสายการบินอื่นอยู่ 2 ปี ก่อนเข้าทำงานเป็นหนึ่งในช่างซ่อมเครื่องบินหญิงรุ่นแรกของสายการบินไทยเมื่อ 5 ปีก่อน
“งานซ่อมเครื่องบินต้องทำงานเป็นทีม ทุกคนต่างให้เกียรติกัน ดรีมดูแลทุกส่วนของเครื่องบินที่เป็นระบบไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด แต่ช่วงแรกเรายังใหม่และเป็นผ้หู ญิง จึงมีคำสบประมาทว่า ‘เป็นผู้หญิงทำได้เหรอ’ ‘สวยอย่างเดียวหรือเปล่า’ ‘จะมาเดินสวย ๆ อย่างเดียวไม่ได้นะ’ เราเก็บคำพวกนี้มาเป็นแรงผลักดันตัวเองว่าต้องทำให้ได้
“ทุกวันนี้เราก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เราทำได้ ไม่ใช่คนถ่วงให้งานบกพร่อง บางอย่างความเป็นหญิงก็ช่วยได้และใช้ความละเอียดช่วยให้งานราบรื่นขึ้น หากเครื่องมีปัญหาเราก็ไปช่วยเจรจากับกัปตัน ปัญหาก็จะดูเบาลงไม่เคยรู้สึกว่าความเป็นหญิงเป็นข้อจำกัด อย่างงานที่ต้องยกของหนัก เช่น แบตเตอรี่เครื่องบินหนักมาก ก็มีอุปกรณ์ช่วยทุ่นแรง มีความช่วยเหลือจากเพื่อยร่วมงาน ไม่มีปัญหา”
ส่วนหนึ่งที่หล่อหลอมให้เป็นเช่นวันนี้ดรีมบอกว่ามาจากครอบครัว คุณพ่อรับราชการทหาร คุณแม่เป็นแม่บ้าน ส่วนเธอเป็นพี่สาวคนโต มีน้องชายสองคน แม้ไม่มีพื้นฐานงานช่างมาก่อน แต่ไม่เป็นอุปสรรค
“ตอนเด็ก ๆ ไม่มีใครตามใจเลย เพราะพ่อแม่สอนว่าเป็นพี่คนโตต้องเสียสละ ต้องคอยดูแลน้อง ๆ เราจึงคิดเรื่องชีวิตในอนาคต ต้องวางแผน จะมาเรื่อยเปื่อยไม่ได้ ต้องรีบเรียนให้จบ รีบทำงาน เรามองว่างานช่างซ่อมเครื่องบินค่อนข้างมั่นคง ยิ่งมีประสบการณ์ก็ยิ่งดี มีเป้าหมายไปถึงตำแหน่ง Licensed Aircraft Maintenance Engineer ซึ่งต้องสะสมประสบการณ์พอสมควร
“นิสัยส่วนหนึ่งของดรีมมาจากแม่ เพราะแม่เป็นคนสตรองมาก จัดแจงทุกอย่างในบ้าน เป็นทั้งแม่บ้าน ตอนนี้เป็นนักการเมืองท้องถิ่นด้วย และเป็นที่ปรึกษาให้ลูก ๆ เสมอ อย่างตอนทำงานช่วงแรก ๆ เรารู้สึกว่างานนี้เหนื่อยและร้อนมาก ลังเลว่าจะไปเป็นแอร์โฮสเตสดีไหม ได้แต่งตัวสวย ๆ พอไปปรึกษาแม่ แม่บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ร้อนเดี๋ยวก็หาย มือดำ มือเปื้อน เดี๋ยวก็ล้างออก พอทำงานเสร็จ จบหน้าที่เราค่อยแต่งตัวสวยแบบที่ชอบก็ได้ เดี๋ยวทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ กว่าจะเรยน กว่าจะสอบ มาถึงจุดนี้ไม่ง่าย มีคนอยากเข้ามาทำตั้งเยอะ เราจึงคิดสู้ บอกตัวเองว่าเราต้องทำให้ได้ จนทำได้ ถึงวันนี้ก็เป็นช่างมา 7 ปีแล้ว”
แม้มีบุคลิกเป็นสาวสายลุย แต่ช่างดรีมยอมรับว่าเป็นคนรักสวยรักงาม เมื่อเป็นช่างก็ต้องต่อสู้กับความ “อยากสวย” ของตัวเองให้ได้
“ช่วงแรกเห็นสภาพตัวเองโทรมก็รับไม่ได้เหมือนกัน บอกตัวเองตลอดว่า ต้องทำหน้าที่เราให้ดีที่สุด เสร็จงานเราก็สวยได้ ปกติเป็นคนดูแลตัวเองอยู่แล้ว พอมาเป็นช่างก็ต้องดูแลตัวเองยิ่งกว่า เพราะต้องเข้างานช่วงกลางคืนด้วย บางวันเข้าทำงานหกโมงเย็นถึงเจ็ดโมงเช้าของอีกวัน ฉะนั้นร่างกายต้องพร้อมมาก ต้องปรับเวลาชีวิตตัวเอง นอนกลางวันให้เพียงพอ ต้องออกกำลังกายและดูแลตัวเองมากกว่าผู้หญิงคนอื่น
“ทุกวันนี้ดรีมหน้าสดมาทำงานทุกวัน เคยแต่งหน้าไปทำงานแล้วไม่ไหวจริง ๆ เสร็จงานแล้วค่อยสวย (หัวเราะ)”
เธอบอกด้วยว่า งานช่างสอนให้รู้จัดคิดอย่างเป็นระบบ ทนต่อแรงกดดัน ซึ่งนำมาปรับใช้ในชีวิตได้ ที่สำคัญงานทุกส่วนของเครื่องบินยึดเรื่องความปลอดภัยมาเป็นอันดับแรก การปฏิบัติงานทุกขั้นตอนต้องดำเนินด้วย “สติ”
“งานช่างต้องใช้สติตลอดเวลา ตรวจสอบอุปกรณ์ หยิบจับเครื่องมือต้องระวังทุกอย่าง บางครั้งมีแรงกดดันมาก ๆ เช่น ใกล้เวลาที่เครื่องต้องออกต้องทำงานให้เสร็จเราจะลนลานไม่ได้ ต้องมีสติทำงานตามขั้นตอนให้ครบ บางครั้งโดนพี่ ๆ ต่อว่า คำพูดของผู้ชายค่อนข้างแรง เราต้องดึงสติไม่ให้โกรธ คิดว่าเขากำลังสอนเรา หรือไปงานอีเวนต์ของบริษัท ก็มักมีคนพูดว่าเราเป็นพริตตี้ถูกจ้างมาใส่ชุด เราก็ต้องไม่โกรธ เพราะรู้หน้าที่ของตัวเอง บางทีเราก็ไปนั่งอธิบายให้ทุกคนเข้าใจไม่ได้
“หลายคนยังไม่รู้ว่าผู้หญิงก็ทำงานนี้ได้ ทุกวันนี้มีน้อง ๆ อินบ็อกซ์เฟซบุ๊กเข้ามาถามเยอะมากว่า พี่ดรีม หนูอยากเป็นช่างเหมือนพี่ ทำให้รู้สึกว่าเรามีประโยชน์ เป็นแรงบันดาลใจให้กับน้อง ๆ เมื่อก่อนยังเกร็ง ๆ กับคำว่าช่าง เพราะความรู้สึกเรา คนที่เป็นช่างต้องเป็นคนชำนาญการมีประสบการณ์มานานหลายปี แรก ๆ ก็เขินเหมือนกัน แต่ตอนนี้รู้สึกภูมิใจมากที่มีคนเรียกว่าช่างดรีม เพราะรู้สึกว่าเราได้แก้ปัญหาอะไรให้เขา
“ส่วนความสวยอาจทำให้หลายคนชอบใจ พอใจ แต่จริง ๆ แล้วดรีมอยากเป็นช่างที่เก่งมากกว่า เพราะนั่นหมายถึงความปลอดภัยของผู้โดยสารทุกเที่ยวบิน อยากให้คนมองข้ามความสวยไปที่ความสามารถ เพราะความสวยซ่อมเครื่องบินไม่ได้
“ทุกวันนี้คำว่าผู้หญิงไม่มีขีดจำกัดอะไร เป็นได้ทั้งสวยทั้งเก่ง หรือจะไม่สวยแต่เก่งก็ได้ ไม่มีคำนิยามอะไรตายตัว เราต้องออกมาจากความกลัวนั้นให้ได้ก่อน ต้องกล้าแล้วลงมือทำ แต่ต้องชอบและรักในสิ่งที่ทำด้วยจึงจะทำได้ดี เรื่องรูปลักษณ์ภายนอกอาจเป็นใบเบิกทาง ใครเห็นก็ชอบ แต่สุดท้ายทุกอาชีพก็ต้องใช้ความสามารถในการทำงานทั้งนั้น แม้แต่ดาราก็ไม่ได้ใช้แค่หน้าตาอย่างเดียว ต้องแสดงเก่งด้วย ผู้หญิงเราต้องทำได้ทุกอย่าง ขอแค่มีความสามารถ
“และผู้หญิงทุกคนสวยได้ในแบบที่เราเป็น”
ที่มา : นิตยสาร Secret ฉบับที่ 231
เรื่อง : อุราณี ทับทอง
ภาพ : สรยุทธ พุ่มภักดี
