ทุกคนดีใจกันมากที่ฉันกลับมา พวกเขาเป็นห่วงฉันมาก เพราะไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร การกลับบ้านครั้งนี้ทำให้ฉันสุขใจ ฉันได้ดูแลแม่ที่ยังคงป่วยอยู่อย่างเต็มที่ น่าเสียดายที่แม่อยู่ได้เพียงครึ่งปีก็เสียชีวิต แต่อย่างน้อยฉันก็ได้ดูแลจัดการทุกอย่างให้แม่อย่างดีในวาระสุดท้ายของท่าน ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านจนครบหนึ่งปีก็กลับมาอยู่กรุงเทพฯอีกครั้ง
“พี่จะพยายามกลับมาเยี่ยมบ้านทุกปีนะ” ฉันบอกกับน้อง ๆ ก่อนที่จากมาโดยไม่รู้ว่าจะได้กลับมาบ้านอีกเมื่อไหร่
กลับมากรุงเทพฯครั้งนี้ ฉันตั้งใจที่จะเก็บเงินส่งไปให้ที่บ้าน จึงเริ่มรับจ้างทำงานแบกหามในไซต์ก่อสร้าง แม้เป็นผู้หญิงร่างเล็ก แต่ฉันก็ทำงานได้ไม่แพ้คนอื่น ๆ ทั้งแบกปูน เข็นปูน ฉันทำได้เท่าเทียมกับคนตัวใหญ่ แม้เหนื่อยหนักแค่ไหนก็ทน เพราะไม่อยากให้คนครหาว่าได้ค่าแรงเท่ากันแต่ทำงานน้อยกว่า บางครั้งหยาดเหงื่อกับหยาดน้ำตาก็ไหลมารวมกันเพราะความเหนื่อยหนักแสนทรมาน
ฉันแบ่งเงินค่าแรงส่วนหนึ่งไว้สำหรับเป็นเงินกลับบ้านและเก็บไว้ให้พ่อและน้อง ๆ เมื่อถึงเทศกาลสงกรานต์หรือปีใหม่ ถ้าปีไหนมีเงินพอก็จะได้กลับบ้านที่เชียงราย แต่ถ้าปีไหนไม่พร้อม ฉันก็ทำได้แค่นั่งมองฟ้า คิดถึงพ่อ คิดถึงพี่น้องที่เวลานี้คงอยู่ทำบุญกันพร้อมหน้าอย่างอบอุ่น
ฉันไม่ได้กลับบ้านนานหลายปี จนค่ำวันหนึ่งน้องก็ส่งข่าวมาว่า “พ่อป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล” เพียงได้ข่าวฉันก็ใจหายวาบอยากรีบกลับไปบ้านทันที ติดแต่ว่าไม่มีเงิน ขอเบิกเถ้าแก่ก็ยังไม่ให้ ต้องรอจนเช้ากว่าจะได้เงิน แล้วรีบลางานกลับไปที่เชียงรายแต่ทุกอย่างสายไปเสียแล้ว เมื่อมาถึงก็ได้รู้ว่าพ่อถูกรถชนเสียชีวิตตั้งแต่วันที่ฉันได้รู้ข่าวแล้ว แต่ที่บ้านไม่มีใครกล้าบอก
พี่ชายพาฉันไปหาพ่อซึ่งนอนอยู่ในโลงศพไม้ พ่อยังนอนลืมตาอยู่คล้ายกับยังมีห่วงกังวล พี่ชายกระซิบบอกพ่อว่า “พ่อ น้องมาแล้ว” พอฉันก้มกราบพ่อ เปลือกตาของพ่อก็ปิดลง เหมือนกับท่านคลายห่วงกังวลหมดสิ้น
การตายของพ่อทำให้ฉันเสียใจมาก เสียใจที่ไม่ได้ดูแลท่านอย่างดี และมาส่งท่านไม่ทันในวาระสุดท้ายของชีวิต และยังคงเสียใจอยู่อีกเป็นเวลาหลายปีกว่าจะทำใจกับการสูญเสียครั้งนี้ได้
ชีวิตของฉันยังคงดำเนินไป สุขบ้างทุกข์บ้าง เหนื่อยบ้างตามประสา แต่ก็โชคดีที่ชีวิตคู่ดีขึ้นเรื่อย ๆ เพราะพอล่วงเลยสู่วัยผู้ใหญ่ ชัยก็เลิกเจ้าชู้ เราอยู่ดูแลกันและกัน และต่อมาเราสองคนก็พาแม่ของชัยมาอยู่ด้วย เพื่อจะได้ดูแลท่านอย่างใกล้ชิด เมื่อชีวิตเริ่มมั่นคงเราก็อยากมีลูก แต่จนแล้วจนเล่าฉันก็ไม่ตั้งท้อง
ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะวิบากกรรมจากการที่เคยทำแท้ง ทำให้ไม่มีเด็กคนไหนอยากมาเกิดกับแม่ที่เคยใจร้ายเช่นฉัน ความผิดในครั้งนั้นยังคงติดอยู่ในใจเสมอ แม้จะเพียรทำบุญเพื่อชดเชยความผิดพลาดมาเพียงใด แต่ก็ไม่อาจลบความรู้สึกผิดนี้ออกไปจากใจได้เลย
คลิกเลข 4 เพื่ออ่านหน้าถัดไป >>>
