กายพิการแต่ใจไม่พิการ หนุ่มจีนไร้แขน ดูแลแม่ด้วยสองเท้าของตัวเอง

หนุ่มจีนไร้แขน ยอดกตัญญูมีชื่อว่า เฉินจือฟาง (Chen Zifang) เขาเป็นชายหนุ่มวัย 29 ปี เกิดมาไร้แขน แต่เขาเฝ้าปรนนิบัติดูแลมารดาของตัวเองที่นอนป่วยอยู่ในโรงพยาบาลได้เป็นอย่างดี อาจจะดีกว่าคนปกติทั่วไปบางรายด้วยซ้ำ

เฉินจือฟางลืมตาดูโลกในปี 1989 ณ หมู่บ้านสุยเจียวาน เมืองเอินซือ มณฑลหูเป่ย ทางตอนกลางของประเทศจีน โชคร้ายที่เขาเกิดมาในสภาพไร้แขนทั้งสองข้าง พออายุได้เพียง 9 เดือน พ่อของเขาก็เสียชีวิตจากอาการป่วยด้วยโรคร้ายแรง ตั้งแต่นั้นมาแม่ของเขาก็ต้องทำงานหนักเพียงลำพังเพื่อเลี้ยงดูเขาและพี่ชาย และด้วยความที่แม่ของเขาเป็นคนที่มีทัศนคติในแง่บวกอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้เฉินกลายเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ในการทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นกว่าเดิม ถึงแม้จะมีสภาพร่างกายที่ไม่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไป แต่เขาก็มีความมุมานะโดยไม่เคยเสียกำลังใจ

พออายุได้ 4 ขวบ เฉินเริ่มหัดลุกขึ้นยืนเองตอนที่ไม่มีใครอยู่บ้าน แต่เป็นเรื่องยากหนักหนาสำหรับเด็กอายุเพียงเท่านี้ เพราะการพยายามรักษาสมดุลย์ให้ได้โดยไม่มีแขนคอยช่วยนั้นไม่ง่ายเลย ทำให้เขาล้มแล้วล้มอีกจนได้แผลฟกช้ำมากมาย

เมื่อเด็กชายเฉินโตขึ้นมาอีกหน่อย เขาไม่อยากคอยให้ใครมาทำอะไรให้อีกต่อไปแล้ว ด้วยพลังใจที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ทำให้เฉินหัดทำสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเอง เขาหัดทำงานบ้านง่าย ๆ ด้วยเท้าก่อน และค่อย ๆ หัดทำสิ่งที่ยากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งพี่ชายของเขาแต่งงานและออกไปสร้างครอบครัว เฉินจึงกลายเป็นผู้ดูแลแม่อย่างเต็มตัวเพียงผู้เดียว

ตอนนี้แม่ของเฉินนอนพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล เฉินจึงตามมาปรนนิบัติดูแลแม่อยู่ไม่ห่าง

ทุกวันเฉินจะเต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉง เขาทำให้แม่ทุกอย่างไม่ว่าจะหวีผม ป้อนยา ป้อนอาหาร หากแม่จะเข้าห้องน้ำ เขาก็จะช่วยลากเสาน้ำเกลือให้แม่ด้วย

ทุกครั้งที่เขาออกไปซื้ออาหารริมทางนอกโรงพยาบาล พ่อค้าแม่ค้าก็จะช่วยนำถุงใส่ปากให้เฉินคาบได้พอดีอีกด้วย เป็นการเอื้อเฟื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อแสดงความซาบซึ้งใจในความกตัญญูของเฉิน

ถึงแม้ว่าตอนนี้อาการของแม่จะทรงตัวดีแล้ว แต่เฉินก็ยังเป็นห่วงสุขภาพของแม่ และพยายามให้แม่ทำกายภาพบำบัดทุกวันเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายให้แข็งแรง จะได้อยู่กับเขาไปนาน ๆ

เรื่องราวของเฉินจือฟางกลายเป็นไวรัลที่สร้างความซาบซึ้งให้แก่ชาวจีนมากมาย ชาวเน็ตแห่แหนพากันมาแสดงความคิดเห็นในแอพพลิเคชันของสำนักข่าวจีนแห่งหนึ่ง บางรายคอมเม้นท์ได้อย่างน่าประทับใจว่า “คนที่มีแสงสว่างอยู่ในใจ จะไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใดๆ” ตบท้ายด้วยคำอวยพรขอให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้น