ปาฏิหาริย์ของธรรมะ กับการรักษาโรค – ด้วยหน้าที่การทำงานเป็นพยาบาล ทำให้ดิฉันได้พบเจอผู้ป่วยจากอุบัติเหตุมากมาย รวมถึงในครั้งนั้นที่ยังคงแจ่มชัดในความทรงจำ
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเรียนภาคฤดูร้อน สี เด็กสาววัยแรกรุ่นอายุ 13 ปี ประสบอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์เสียหลักพลิกคว่ำเนื่องจากขี่หลบรถบรรทุกอย่างกะทันหัน ก่อนที่จะถูกส่งตัวมาที่ห้องอุบัติเหตุฉุกเฉินโดยศูนย์ EMS (หน่วยเคลื่อนที่เร็ว)
ทีมแพทย์พยาบาลพยายามช่วยเหลืออย่างรีบเร่ง แต่กระนั้นก็ยังมีเพื่อน 1 ใน 3 คนที่ซ้อนรถจักรยานยนต์มาด้วยกันเสียชีวิตโดยถูกมีดที่สีถือไปด้วยแทงเข้าที่ตับ เนื่องจากก่อนเกิดเหตุเด็กกลุ่มนี้มีเป้าหมายว่าจะไปกินมะม่วงที่สวนด้วยกัน จึงพกมีดติดตัวไปด้วย จนกระทั่งเกิดเหตุน่าเศร้าขึ้น สำหรับตัวสีเองนั้นมีกระดูกหักบริเวณ C5-C6 (ต้นคอ) รวมทั้งกระดูกหัวไหล่ด้วย ส่วนอีกสองคนปลอดภัย
สีได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจและส่งต่อไปยังโรงพยาบาล สรรพสิทธิประสงค์ (โรงพยาบาลศูนย์) หลังจากที่รับการรักษาประมาณ 2 สัปดาห์ ญาติก็ขอนำกลับมารักษาต่อที่โรงพยาบาลใกล้บ้านด้วยระดับอาการโคม่า 9 คะแนน (ปกติ 15 คะแนน) หมายถึงโอกาสที่จะกลับมาดำเนินชีวิตปกติมีค่อนข้างน้อย
สีมีชีวิตที่น่าสงสาร เริ่มจากฐานะของครอบครัวค่อนข้างยากจน ไม่เพียงเท่านั้น แม่ของสียังติดเชื้อเอชไอวีจากพ่อที่มีอาชีพขับรถสิบล้อ โดยพ่อได้เสียชีวิตไปเมื่อหนึ่งปีก่อนหน้านั้น ส่วนแม่อยู่ระหว่างการรักษา สีมีพี่น้อง 3 คน พี่สาว 1 คนต้องไปทำงานที่กรุงเทพฯเพื่อส่งเงินมาเลี้ยงครอบครัว พี่ชายจึงต้องอยู่ดูแลแม่กับน้องสาวที่ได้รับอุบัติเหตุเพียงลำพัง ญาติจึงมีความหวังเพียงแค่รับเธอกลับมารอความตายเท่านั้น
สภาพของสีตอนที่เรารับมาจากโรงพยาบาลศูนย์นั้น สามารถหายใจได้เอง ลืมตาได้ แต่ม่านตาขยายตลอดเวลา ไม่มีปฏิกิริยาต่อแสง ไม่ตอบสนองต่อการกระตุ้น ทำตามคำสั่งไม่ได้ ยกแขนขาได้เองในแนวราบ ไม่มีทิศทางแน่นอน ไม่ตอบสนองต่อความเจ็บปวด แม้จะดูดเสมหะหรือพลิกตะแคงตัวก็ไม่มีการต่อต้าน นอกจากนั้นยังมีสายสวนปัสสาวะ ใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่เพื่อป้องกันการเปรอะเปื้อนของอุจจาระ มีอาการไข้สูง ปอดมีเสียงผิดปกติทั้งสองข้าง ส่วนร่างกายนั้นผ่ายผอมมาก เพราะได้รับอาหารทางสายยางซึ่งคงไม่พอกับความต้องการของร่างกาย
ถึงแม้ว่าสีจะไม่ต่างอะไรกับเจ้าหญิงนิทรา แต่ทีมสหสาขาวิชาชีพทั้งแพทย์ พยาบาล เภสัชกร นักกายภาพบำบัด และโภชนากร และญาติของสี ก็ได้หารือและวางแผนการดูแลทำความเข้าใจให้ตรงกัน พร้อมทั้งให้การดูแลสีอย่างเต็มความสามารถ
พี่ชายของสีมาเฝ้าเธอทุกวัน โดยช่วยพลิกตะแคงตัว เช็ดตัวให้ แต่พอช่วงบ่ายๆ พี่ชายจะหายไป แล้วกลับมาอีกครั้งตอนค่ำพร้อมกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง ตาปรือ เป็นเช่นนี้ทุกวัน
ทีมพยาบาลจึงปรึกษากันว่า คงต้องดูแลเขา แบบองค์รวม คือดูแลทั้งผู้ป่วยและญาติ จะปล่อยให้พี่ชายมีสภาพแบบนี้ต่อไปคงไม่ไหว เพราะยังหนุ่มและเป็นเสาหลักให้กับครอบครัว แต่กลับดื่มสุราสูบบุหรี่ แล้วจะดูแลน้องได้อย่างไร เราจึงตัดสินใจเชิญพี่ชายมาพูดคุยถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน และต้องพยายามทำให้เขายอมรับความจริงให้ได้
เราคุยกับเขาหลายเรื่อง รวมทั้งประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยที่ประสบอุบัติเหตุ ที่ตึกเคยมีเด็กชายอายุ 8 ขวบเป็นเด็กวัดถูกรถสิบล้อชน มานอนรักษาตัวปี 2548 แบบเจ้าชายนิทรา แต่สามารถกลับไปเรียนได้ปกติ โดยมีพระสงฆ์มาเฝ้าประจำ ท่านจะพูดคุยกับเด็กตลอด สวดมนต์ให้ฟัง บอกวันเวลาให้รับทราบ ทำทุกอย่างเหมือนเป็นปกติตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่เขาพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล อุทุมพรพิสัย จนสามารถกลับบ้านได้
เมื่อพี่ชายของสีได้ฟังเรื่องของเด็กชายจึงมีความสนใจ และถามว่า แล้วผมจะต้องทำอย่างไร ทีมเรารีบรุกทันที โดยที่ตึกของเรามีพยาบาลท่านหนึ่งกินอาหารเจตลอดชีวิตและปฏิบัติธรรมมาตลอด เราจึงได้แนะนำให้รู้จักกัน เย็นวันนั้นเองพี่ชายของสีได้ไปรับธรรมะพร้อมปฏิญาณต่อหน้าพระประธานว่า จะเลิกเหล้าและบุหรี่อย่างเด็ดขาด รวมทั้งจะไม่รับประทานเนื้อสัตว์ทุกชนิดเพื่อเป็นกุศลให้กับแม่และน้องสาว
หลังจากนั้นเขาได้ไปสวดมนต์ที่สถานธรรมทุกเย็น เมื่อกลับมาเฝ้าน้องก็จะอ่านหนังสือธรรมะให้น้องฟัง บางครั้งก็พูดคุยและสวดมนต์ ทีมพยาบาลได้เปิดเทปธรรมะให้สีฟังในตอนเช้าและก่อนนอน ส่วนตอนกลางวันจะเปิดเพลงคลาสสิกให้ฟังเบาๆ โดยการใช้หูฟัง ในขณะที่ด้านร่างกายก็จะมีนักกายภาพบำบัดมากระตุ้นประสาทและกล้ามเนื้อทุกบ่าย ทีมดูแลได้ปฏิบัติตามแผนนี้ทุกวัน จนเวลาผ่านไป 3 สัปดาห์ ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นจริงๆ
สิ่งที่ทำให้พวกเราตื่นเต้นและดีใจเป็นที่สุดคือ แววตาของสีเริ่มใส กลอกตาไปมาตามเสียงเรียก ทำตามคำสั่งได้ รวมทั้งมีรอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าด้วย
อาการของสีดีขึ้นตามลำดับ หลังจากที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอุทุมพรพิสัยได้ 62 วัน สีก็หายจนเกือบเป็นปกติ สามารถเดินได้เอง นั่งดูทีวี หัวเราะ และพูดได้ แต่ค่อนข้างช้า นอกจากนั้นยังสามารถจำเพื่อนๆ ที่มาเยี่ยมได้ จนกระทั่งในวันที่ 90 นับจากวันที่ประสบอุบัติเหตุ สีก็พร้อมที่จะกลับไปดำเนินชีวิตที่บ้านได้ แพทย์จึงอนุญาตให้กลับโดยรถโรงพยาบาลไปส่งถึงบ้าน มีการประสานทีมพื้นที่เพื่อให้มีการดูแลอย่างต่อเนื่อง พร้อมทั้งทีมนักกายภาพบำบัดยังคงติดตามไปเยี่ยมที่บ้านอย่างสม่ำเสมอ ปัจจุบันสีดำเนินชีวิตตามปกติ ขณะนี้ไปทำงานกับพี่สาวที่กรุงเทพฯ โดยพี่ชายอยู่ดูแลแม่ที่ยังมีสุขภาพแข็งแรงดีและปฏิบัติตนเป็นพุทธมามกะที่ดีต่อไป
เมื่อต้นปี 2553 ที่ผ่านมา สีที่ทั้งสวยและหน้าตาดีได้มากับพี่ชาย เพื่อสวัสดีปีใหม่และขอบคุณทีมที่ดูแลรักษา ยังความปลาบปลื้มและยินดีให้กับทีมงานทุกคนเป็นอย่างยิ่ง ส่วนตัวดิฉันได้แต่นึกและพูดกับน้องๆ ว่า นี่คือปาฏิหาริย์ของธรรมะ
หลายคนคงเคยได้ยินว่า ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานแล้วจะทำให้พ้นทุกข์ แต่อาจไม่เคยลงมือปฏิบัติ ดังคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า
อนุตโร ปุริสทัมสารถิ : เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ : เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน
ทั้งนี้ทุกคนต้องมีธรรมะเป็นเครื่องชี้ทางในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ แล้วจะพบว่า…
โลโกปัตถัมภิกา เมตตา : เมตตาธรรมค้ำจุนโลก คือความจริง
ที่มา นิตยสาร Secret
เรื่อง รัตนาภรณ์ มโนรัตน์
