Lupita Nyong’O …ราตรีนี้มีแสงดาว
ในงานประกาศรางวัลออสการ์ รางวัลเชิดชูเกียรติสูงสุดที่ทุกคนในวงการแสดงใฝ่ฝันจะได้รับ ลูปิต้า นยองโอ (Lupita Nyong’O) นักแสดงสาวเชื้อสายแอฟริกัน ยืนอยู่บนพรมแดงในชุดสีฟ้าสดใส ตัวแทนสีท้องฟ้าของไนโรบี เมืองในเคนยาที่เธอเติบโตขึ้น พร้อมกับความฝันที่จะเป็นนักแสดงระดับโลก
ก่อนวันประกาศผลรางวัลออสการ์เพียงไม่กี่วัน ลูปิต้าได้ขึ้นกล่าวบนเวทีในงานเลี้ยงประจำปีผู้หญิงผิวสีแห่งฮอลลีวู้ด ซึ่งเธอได้รับการยกย่องในฐานะนักแสดงที่มีพัฒนาการยอดเยี่ยมแห่งปี เธอได้เล่าถึงมุมมองความงามในอดีตของตัวเอง ซึ่งเป็นอุทาหรณ์อย่างดีแก่บรรดาเด็กผิวสีทั้งหลาย ผู้ร่วมงานทุกคนที่ได้ฟังความในใจของเธอต่างรู้สึกตื้นตันใจจนพูดไม่ออก
ลูปิต้าเล่าว่า ในวัยเด็กเธอเคยขอพรจากพระเจ้าทุกคืนให้เธอตื่นขึ้นมาแล้วมีผิวขาวสวยเหมือนกับคนที่เธอเห็นในโทรทัศน์ ทุกเช้าเธอตื่นมาด้วยความหวัง และจะรีบวิ่งไปดูตนเองที่หน้ากระจก แต่ก็ต้องผิดหวังอยู่ร่ำไป เมื่อพระเจ้าไม่ยอมให้ผิวของเธอขาวขึ้นแม้สักนิด ไม่ว่าเธอจะพยายามต่อรองโดยสัญญาจะเป็นเด็กดีก็แล้ว ไม่แอบกินขนมก็แล้ว พรของเธอก็ยังไม่เป็นผล
จนเมื่อเข้าสู่วัยรุ่น ลูปิต้าไม่มั่นใจในรูปลักษณ์ของตัวเอง และเริ่มสะสมความเกลียดชังตัวเองมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าแม่ของเธอจะพร่ำบอกว่าเธอสวยเพียงใดแต่นั่นก็ไม่ทำให้ลูปิต้าปักใจเชื่อได้เลย จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเธอเห็นนางแบบผิวสีชื่อ อเลค เวค (Alek Wek) ปรากฏตัวบนหน้าจอทีวี สีผิวของเธอมืดสนิทเหมือนท้องฟ้ายามราตรีไม่ต่างจากลูปิต้า แต่ โอปราห์ วินฟรีย์ (Oprah Winfrey) ก็ยังชมว่าเธอเป็นคนที่สวยที่สุดคนหนึ่งที่พิธีกรชื่อดังคนนี้เคยพบเจอ สิ่งนี้เองที่เปลี่ยนความคิดลูปิต้าให้มั่นใจว่า เธอเองก็สามารถสวยได้ในแบบที่เป็นอยู่โดยไม่ต้องมีผิวขาวเหมือนใคร
ในห้องจัดงาน ทุกคนเงียบสงัด เพราะความจริงเหล่านี้ซ่อนอยู่เบื้องลึกในจิตใจของคนผิวสีทุกคน ไม่เว้นแม้แต่โอปราห์ซึ่งร่วมฟังอยู่ด้วย ช่วงที่สร้างความประทับใจให้ทุกคนคือตอนที่เธอกล่าวว่า เวลานี้เธอเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งของคำพูดของแม่ที่ว่า “ความสวยงามกินไม่ได้ ความสวยงามหล่อเลี้ยงชีวิตเธอไม่ได้” แล้ว เธอรู้แล้วว่า ความสวยงามที่หล่อเลี้ยงชีวิตของเราทุกคนแท้จริงแล้วก็คือความเมตตาต่อตนเองและผู้อื่น…ความงามเช่นนี้ต่างหากที่สามารถสะกดใจคนได้
นี่ย่อมแสดงให้เห็นแล้วว่า ก่อนที่ลูปิต้าจะคว้ารางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมปี 2014 จากภาพยนตร์เรื่อง 12 Years a Slave ได้สำเร็จ เธอคงต้องต่อสู้กับความกดดันภายในใจเรื่องสีผิวมาไม่น้อยกว่าจะเติบโตขึ้นมา
ใครจะรู้ว่าภาพที่ปรากฏในสื่อมีอิทธิพลต่อชีวิตของเด็กสาวผิวสีคนหนึ่งมากถึงเพียงนี้!
สุดท้าย ลูปิต้าหวังว่า เด็กสาวผิวสีทุกคนที่ได้เห็นเธอในวันนี้ จะมั่นใจในความสวยงามของตนเองอย่างที่เป็น และมุ่งที่จะแสวงหาความงามจากภายในมากกว่าภายนอก นั่นเพราะความงามที่แท้จริงนั้นไม่ได้ขึ้นกับสีผิว…
เช่นนี้แล้ว…สีผิวของลูปิต้าก็คงไม่ต่างจากราตรีอันมืดสนิท ที่ช่วยขับแสงดาวในใจเธอให้เปล่งประกายอย่างงดงาม…
ที่มา นิตยสาร Secret
เรื่อง Barefoot
ภาพ Femmedinfluence.fr, E! News, Hollywood Reporter, hello there. Pinterest
บทความน่าสนใจ
คีอานู รีฟส์ พระเอกใจบุญ แอบบริจาคเงินล้านอย่างลับ ๆ ให้โรงพยาบาลเด็กมาหลายปีแล้ว
เลดี้ กาก้า กับชื่อเสียงในกำมือ
เจ. เค. โรว์ลิ่ง แม่มดใจบุญแห่งเกาะอังกฤษ
บทเรียนชีวิตที่ดาราดังอย่าง เจมี่ ฟ็อกซ์ ได้จากน้องสาวดาวน์ซินโดรม
