อานิสงส์แห่งการ ทำบุญกับพระอาพาธ
พระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงอานิสงส์แห่งการ ทำบุญกับพระอาพาธ นี้ไว้ในตอนที่พระองค์ทรงดูแลพระอาพาธรูปหนึ่งว่า
ครั้งหนึ่งขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันวิหาร พระองค์ได้เสด็จไปตามเสนาสนะ อันเป็นที่พักอาศัยของพระภิกษุทั้งหลายพร้อมกับพระอานนท์ พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพระภิกษุรูปหนึ่งนอนจมกองอุจจาระของตนอย่างน่าเวทนา พระองค์มีพระเมตตาต่อสรรพสัตว์อย่างเอ่อล้น พระองค์ตรัสถามพระภิกษุรูปนั้นว่า “เธออาพาธเป็นโรคอะไรหรือ”
“ข้าพเจ้าอาพาธเป็นโรคท้องร่วง พระเจ้าข้า” พระภิกษุอาพาธตอบ
“เธอมีใครพยาบาลดูแลเธอบ้างไหม” พระพุทธเจ้าทรงถามกลับ
“ไม่มีเลยพระเจ้าข้า” พระพุทธเจ้าทรงถามต่อว่า “เพราะอะไร จึงไม่มีใครดูแลและพยาบาลเธอ”
“เพราะข้าพเจ้าไม่เคยอุปการะพระรูปใดเลยในอารามแห่งนี้ จึงไม่มีพระรูปใดดูแลและพยาบาลข้าพเจ้า พระเจ้าข้า” เมื่อเป็นเช่นนี้ พระพุทธเจ้าตรัสต่อพระอานนท์ว่า “อานนท์ เธอไปตักน้ำมา เราจะสรงน้ำให้ภิกษุรูปนี้”
พระอานนท์น้อมรับพระพุทธบัญชา แล้วตักน้ำมาถวายพระพุทธเจ้า พระองค์รดน้ำลงบนร่างของพระภิกษุที่อาพาธ พระอานนท์เป็นผู้ขัดสีผิวให้พระภิกษุ จากนั้นพระพุทธเจ้าและพระอานนท์ประคับประคองร่างของพระภิกษุวางบนเตียง
จากนั้นพระพุทธเจ้าทรงเรียกประชุมพระภิกษุถึงเรื่องพระภิกษุที่อาพาธเป็นโรคท้องร่วง โดยพระองค์ตรัสว่า “ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอไม่มีครอบครัว แล้วใครจะคอยดูแลและพยาบาลพวกเธอ ถ้าพวกเธอไม่พยาบาลและดูแลกันเอง ภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดจะพึงอุปัฏฐากเรา ผู้นั้นพึงพยาบาลภิกษุที่อาพาธด้วย ถ้าพวกเธอมีพระอุปัชฌายะ พระอาจารย์ และภิกษุร่วมพระอุปัชฌายะและร่วมพระอาจารย์เดียวกัน พวกเธอพึงดูแลพวกเขาไปตลอดชีวิต หรือจนกว่าจะหายจากโรค หากไม่กระทำถือว่าอาบัติทุกกฎ”
พระพุทธเจ้าทรงตั้งบัญญัตินี้ขึ้นมาเพื่อให้พระภิกษุได้ช่วยเหลือและดูแลกันและกัน เพราะจะให้พึ่งคนอื่นเหมือนฆราวาสที่ยังมีครอบครัวค่อยดูแลนั้นเป็นเรื่องยาก พระองค์ตรัสถึงอานิสงส์ของการดูแลพระอาพาธว่า ไม่ต่างจากการอุปัฏฐากพระพุทธเจ้า
การดูแลพระอาพาธ นอกจากพระวินัยจะระบุว่าพระต้องดูแลกันเองแล้ว ยังมีอุบาสิกานางหนึ่งในสมัยพุทธกาลชื่อว่า “สุปปิยา” นางได้บำรุงพระภิกษุอาพาธรูปหนึ่งที่ต้องการฉันน้ำเนื้อต้มเพื่อเพิ่มกำลังวังชา แต่ปรากฏว่าที่ตลาดกลับไม่มีเนื้อขายเลย นางจึงใช้เนื้อที่ขาขวาต้มแทนเนื้อสัตว์ แล้วให้คนรับใช้นำน้ำต้มเนื้อไปถวายพระอาพาธ เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จมาถึงบ้านของนาง ความอัศจรรย์ได้เกิดขึ้น เพราะเนื้อขาขวาที่หายไปกลับมาเต็มอีกครั้ง
ที่มา
นางสุปปิยา สตรีผู้มีสัจจะและศรัทธาอันยิ่งใหญ่
ภาพ
บทความน่าสนใจ
ธรรม (ชาติ) พาบรรลุธรรม เรื่องเล่าประสบการณ์ ของ พระนักปฏิบัติ ครั้งสมัยพุทธกาล
ทำไมพระต้องบิณฑบาต คลายข้อสงสัย กิจของสงฆ์ ที่ปฏิบัติมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล
ผีเข้าคน …เรื่องเล่าจาก สมัยพุทธกาล
เรื่องรัก ๆ ฉบับพุทธกาลของ นางสามาวดี เอตทัคคะ ผู้อยู่ด้วย ความเมตตา
เรื่องเล่าครั้งพุทธกาล… ชายยากจน ผู้ยอมสละชีวิต เพื่อได้ถวาย ดอกมะลิ แด่พระพุทธเจ้า
