True Story : เราคือผู้ ลิขิตชีวิตเอง เรื่องจริงของผู้หญิงที่กำลังต่อสู้อยู่กับกรรม
แม้เลือกเกิดไม่ได้ แต่ฉันรู้ดีว่า ฉันสามารถ ลิขิตชีวิตเอง ได้
ฉันเกิดในครอบครัวชาวจีนอพยพ มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน ฉันเป็นลูกคนที่ 3 หลังจากที่แม่ให้กำเนิดน้องชายคนสุดท้องได้ไม่นานก็เสียชีวิต พวกเราจึงต้องอาศัยอยู่กับพ่อซึ่งร่างกายไม่แข็งแรง ซ้ำยังติดสุราอย่างหนัก ตอนนั้นฉันยังเด็กไม่รู้ประสา จำได้เพียงว่าพ่อมักออกจากบ้านในตอนเช้า และกลับมาด้วยสภาพเมามายในตอนดึก ๆ
พ่อไม่มีเวลาดูแลเราเท่าใดนักเพราะต้องทำงานหนักในตอนกลางวัน และไปดื่มสุรากับเพื่อนในตอนกลางคืน จนหน้าตาซีดเซียว ร่างกายซูบผอม จากนั้นไม่นานพ่อก็ล้มป่วย และจากพวกเราไปอีกคน ทำให้พวกเราทั้งสี่กลายเป็นเด็กกำพร้า
ป้าซึ่งเฝ้าดูเหตุการณ์ของครอบครัวเรามาตลอดจึงรับพวกเราไปเลี้ยงด้วยความเวทนา แม้ว่าฐานะของป้ายากจนค่นแค้น แต่ก็พยายามดูแลพวกเราอย่างสุดความสามารถ จัดหาปัจจัยสี่มาให้ไม่ได้ขาด
กระนั้น ความยากจนทำให้เราทั้งสี่คนขาดโอกาสทางการศึกษา เพราะต้องทำงานช่วยป้าหาเลี้ยงปากท้อง ฉันยังจำได้ดีว่ารู้สึกน้อยใจเพียงใดเวลาเห็นเด็กวัยเดียวกันแต่งชุดนักเรียนสะอาดสะอ้าน พากันเดินเข้าโรงเรียนพลางหัวเราะกันสนุกสนาน แต่ฉันกลับต้องทำงานรับจ้างสารพัด ฉันพยายามบอกตัวเองเสมอว่า โชคชะตาจะหล่อหลอมฉันให้เข้มแข็ง
แม้ไม่มีโอกาสได้เข้าไปนั่งเรียนเหมือนเด็กคนอื่น ๆ แต่พวกเราก็ไม่ย่อท้อ หากมีเวลาว่าง ฉันและพี่สาวมักแอบเข้าไปในโรงเรียนไปหลบอยู่ข้างหน้าต่างเพื่อฟังเสียงครูสอน และเก็บเล็กผสมน้อยจนฉันพอรู้วิธีสะกดคำ และความรู้พื้นฐานอีกเล็กน้อย
พอเข้าช่วงวัยรุ่น พี่สาวทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปแต่งงาน มีครอบครัว น้องชายของฉันโชคดีมีญาติที่ประเทศจีนขอรับไปเลี้ยง ส่วนฉันก็ยังทำงานรับจ้างทั่วไปและอาศัยอยู่กับป้าเช่นเดิม
โชคชะตานำพาให้ฉันได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นลูกคนจีน เกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะ เราพบปะพูดคุยกันบ้างเป็นครั้งคราวเนื่องจากเราทำงานคนละที่ กระนั้นเขาก็เพียรพยายามคอยรับส่งฉันทุกวันไม่เคยขาด
เราตัดสินใจคบหากันได้ประมาณ 2 ปี เขาก็พาฉันไปพบครอบครัว แม่ของเขาเอ็นดูฉันมากเพราะเห็นว่าฉันเป็นคนขยัน มุมานะ และอดทน เขาฝากฝังลูกชายไว้กับฉันเสร็จสรรพเพราะเชื่อว่าหากลูกชายได้แต่งกับฉัน เราสองคนจะไม่มีวันอดตาย แต่พ่อของเขากลับมองตรงกันข้าม เขาดูไม่ค่อยชอบฉันเท่าใดนัก ทั้งยังบอกว่าฉันเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีหัวนอนปลายเท้า เกรงว่าจะมาหลอกลูกชายของเขา เมื่อเห็นว่าเหตุการณ์เริ่มตึงเครียด ฉันจึงขอตัวออกมาก่อน
คลิกเลข 2 ด้านล่างเพื่ออ่านหน้าถัดไป >>>
