คุณหมอดวงรัตน์ แพทย์แผนปัจจุบันที่เชี่ยวชาญด้านสมุนไพร มีเรื่องดีๆ มาฝากกันอีกแล้วค่ะ วันนี้เป็นเรื่องของ “เถาวัลย์เปรียง” แก้กล้ามเนื้ออักเสบ เป็นทางเลือกให้ใครหลายๆ คนได้นำไปลองใช้กันโดยไม่ต้องพึ่งยาจากเคมี
ปัจจุบันกระแสกสนปั่นจักรยานกำลังมาแรง และยิ่งได้รับความนิยมมากขึ้นเมื่อมีงานปั่นเพื่อแม่ (Bike For Mom)
ช่วงเวลานั้นสุขภาพผู้เขียนสุขภาพยังไม่ดีนัก ไม่มั่นใจว่าจะปั่นไหวเลยไม่ได้ลงทะเบียนร่วมกิจกรรม แต่เฝ้าดูการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ความรู้สึกเวลานั้นคืออยากร่วมกิจกรรมเพื่อแสดงความจงรักต่อพระองค์ท่าน แต่สุขภาพไม่เอื้อจริงๆ
เมื่อตั้งใจจะปั่นจักรยานก็ต้องดูแลสุขภาพตัวเองโดยการออกกำลังกายสม่ำเสมอ จริงๆแล้วผู้เขียนออกกำลังกายเป็นประจำทุกวันอยู่แล้วค่ะ รูปแบบคือ วิ่งสลับกับเต้นแอโรบิกและรำชี่กงตบท้ายด้วย แต่บางครั้งเผลอออกกำลังกายมากไป เลยทำให้มีอาการป่วย นี่แหละความชรามาเยือนของแท้แน่นอนเลยค่ะ
ผู้เขียนไม่คิดว่าอาการเจ็บป่วยจะเกิดจากการออกกำลังกายมากไป ยังเถียงคุณหมอใกล้ตัวเลยว่า ไม่ใช่หรอกแต่เมื่อสังเกตตัวเองก็ได้บทสรุปว่าใช่ค่ะ เพราะเวลาหายจากอาการป่วยจะเริ่มวิ่งทีละน้อยๆและเพิ่มระยะทางมากขึ้นเรื่อยๆคือวิ่ง 1- 2 กิโลเมตรแล้วไม่เหนื่อย ก็เพิ่มเป็น 3-4 กิโลเมตร บางครั้งถึง 5 กิโลเมตร
ทำให้รู้สึกภาคภูมิใจว่า ตัวเองแข็งแรงจริงๆส่วนเวลาที่ใช้ในการออกกำลังกายคือหลัง 2 ทุ่มไปแล้ว ซึ่งเป็นเวลาที่ทำงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วและร่างกายก็อ่อนเพลียแล้วค่ะ แต่คิดว่าถ้าไม่ออกกำลังสุขภาพจะยิ่งแย่ไปมากกว่านี้เลยต้องอดทนและมีวินัยกับตัวเองคิดว่านี่คือเวลาที่เราจะทำเพื่อตัวเองจริงๆ
ท่านผู้อ่านคะเมื่อฝืนร่างกายเช่นนี้จะเหลือเหรอคะ ผู้เขียนภูมิใจได้ไม่เท่าไรก็ป่วยอีกแล้วค่ะเป็นไปสูตรตามนี้เลย ออกกำลังกาย 1 สัปดาห์ หลังจากนั้นก็ป่วยและต้องพักไปอีก 2 สัปดาห์เป็นวงจรแบบนี้เลยค่ะ
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ร่างกายคงไม่แข็งแรงแล้วจะไปปั่นจักรยานได้อย่างไร เมื่อได้บทเรียนและบทสรุปในตัวแล้วผู้เขียนก็พยายามออกกำลังกายตามแรงที่มีรู้จักผ่อนหนักเบาตามสภาพค่ะ
เมื่อทำเช่นนี้ร่างกายเริ่มดีขึ้น จึงคิดว่า ถึงเวลาแล้วที่จะลงทุนซื้อจักรยานบอกคุณหมอใกล้ตัวว่าให้ไปดูและเลือกจักรยานให้หน่อย เอาราคาประมาณเท่านี้นี้นะแต่คุณหมอใกล้ตัวซื้อจักรยานราคาพอประมาณมาให้ คงคิดในใจว่าจะปั่นได้นานแค่ไหนก็ไม่รู้ ดังนั้นเลือกราคาพอประมาณมาให้ก้อแล้วกัน ครั้นได้จักรยานมาก็ดีใจแต่ท่านผู้อ่านคะ มันไม่จบแค่นั้น เพราะต้องมีเฟอร์นิเจอร์อีกค่ะ ทั้งกางเกง ถุงมือ หมวก แว่นตา ผ้าปิดหน้า โอ๊ย…ทุกสิ่งอย่างราคาแพงได้ใจเลย แต่ต้องกัดฟันซื้อค่ะ เบ็ดเสร็จกว่าจะได้ปั่นก็หมดไปหลายบาทเลย
และแล้วผู้เขียนก็มีอุปกรณ์พร้อมสำหรับการปั่นจักรยานเพื่อออกกำลังกายค่ะ จึงชวนพรรคพวกได้แก่ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลไปซ้อมปั่น วันแรกทีมงานจัดหนักให้เลยค่ะ 10 กิโลเมตรเหนาะๆท่านผู้อ่านคะเมื่อลงจากรถจักรยานถึงกับเดินไม่เป็นเลยค่ะ เพราะปั่นมากไปนั่นเอง
คืนนั้นรู้สึกเลยค่ะว่าขาเริ่มบวมระบมไปหมด คุณหมอใกล้ตัวบอกว่าต้องประคบเย็น ไม่งั้นพรุ่งนี้จะเดินไม่ได้ ฟังแล้วตกใจค่ะ ถ้าเดินไม่ได้จะทำอย่างไร ไม่คิดเลยว่าการปั่นจักรยานวันแรกจะทำให้ถึงกับเดินไม่ได้ คิดแล้วกลุ้มค่ะเป็นเพราะเราประมาทอีกแล้ว ชอบคิดว่าตัวเองแข็งแรงคิดในใจว่า ถ้าวันรุ่งขึ้นเดินไม่ได้งานเข้าอีกเพียบ เฮ้อๆๆๆ
สรุปว่า คืนนั้นนอกจากต้องประคบเย็นแล้วต้องใช้ยาช่วยมีทั้งยาแผนปัจจุบันและยาสมุนไพร ท่านผู้อ่านคงทราบว่าผู้เขียนจะเลือกใช้ยาอะไรแน่นอนค่ะต้องเป็นยาสมุนไพรอยู่แล้วซึ่งมีหลายตัวให้เลือกแต่ผู้เขียนเลือกใช้ เถาวัลย์เปรียง เนื่องจากมีงานวิจัยรองรับว่าใช้ได้ผลดีเทียบเท่ายาแผนปัจจุบันในการรักษาอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อหรือลดการอักเสบของกล้ามเนื้อได้
ที่สำคัญมีผลข้างเคียงเกี่ยวกับอาการระคายเคืองกระเพาะอาหารน้อยกว่ายาแผนปัจจุบัน ด้วยเหตุที่ตัวผู้เขียนเคยเป็นโรคกรดไหลย้อนอยู่แล้วจึงไม่ควรกินยาที่ระคายเคืองต่อกระเพาะอาหาร
เมื่อตัดสินใจกินยาที่คิดว่าปลอดภัยต่อตัวเองเป็นตัวช่วย ก็ได้เวลาลองสมุนไพรอีกชนิดด้วย (แต่ลองบ่อยๆ ก็ไม่ดีนะคะ)คืนนั้นเลยกินยาเถาวัลย์เปรียงซึ่งโรงพยาบาลบางกระทุ่มผลิตในรูปแบบแคปซูล ทำให้กินง่ายและภาวนาและลุ้นในใจว่าสาธุ สาธุขอให้พรุ่งนี้เดินได้เถอะ จากนั้นก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลียบวกกับความกังวลใจ
เมื่อตื่นเช้าพบว่าอาการปวดเมื่อยขาดีขึ้นเดินพอไหวค่ะถึงแม้จะไม่สง่างามหรือคล่องแคล่วเท่าที่ควรแต่ก็เดินได้ ผู้เขียนกินยาต่ออีก 7 วันเมื่ออาการดีขึ้นแล้วก็หยุดค่ะ เพราะเถาวัลย์เปรียงมีสารที่คล้ายฮอร์โมนเพศหญิงผสมอยู่จึงไม่ควรกินต่อเนื่องเป็นเวลานาน
สำหรับท่านผู้อ่านที่เป็นโรคหัวใจหรือกำลังตั้งครรภไม่ควรกินยาเถาวัลย์เปรียงนะคะ งานนี้ ต้องขอบคุณเถาวัลย์เปรียง และขอบคุณคุณหมอใกล้ตัวที่ช่วยดูแล แต่ยังไม่เข็ดนะคะ เพราะฝึกกำลังขาแล้วไปปั่นในกิจกรรมใหญ่ คือ “ปั่นเพื่อพ่อ” (Bike For Dad) ชีวิตนี้ผู้เขียนขอทำเพื่อถวายพ่อหลวงค่ะ
พบกันใหม่ปักษ์หน้า สวัสดีค่ะ
ข้อมูลเรื่อง “เถาวัลย์เปรียง แก้กล้ามเนื้ออักเสบ” จากนิตยสารชีวจิต ฉบับที่ 416
ภาพ Shutterstock
