อัจฉริยะ แบบไอน์สไตน์ เคล็ดลับง่ายๆ ที่คุณทำได้
อัจฉริยะ แบบไอน์สไตน์ ใครๆก็อยากได้ แต่จะมีวิธีการอย่างไร เราลองมาดูกันดีกว่าครับ
หากให้เลือกว่า อยากจะมีสมองเป็นเลิศเหมือนใครร้อยทั้งร้อยต้องเทคะแนนให้เขาคนนี้ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ (Albert Einstein) เป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงสวมเสื้อผ้ายับยู่ยี่ และเป็นศาสตราจารย์ที่มีความใฝ่รู้พอ ๆ กับลูก ๆ ซึ่งเราทุกคนรู้จักเขาดีในฐานะอัจฉริยะแห่งศตวรรษที่ 20
เล่นปนเรียน
ไอน์สไตน์เกิดที่เมืองอุล์ม ประเทศเยอรมนี เด็กชายไอน์สไตน์มีลักษณะช่างคิดช่างฝัน อยากรู้อยากเห็น ชอบประกอบชิ้นส่วนเป็นรูปต่าง ๆ สารพัดชนิด เช่น เคยก่อไพ่เป็นบ้านหลังใหญ่ ใช้เวลาทุ่มเทกับเกมตัวต่อ ชอบของเล่นประเภทกงล้อและชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวได้ที่สนใจมากที่สุดคือ เข็มทิศที่ชี้ไปทางทิศเหนือตลอดเวลา ซึ่งพ่อ
ให้เขาดูเมื่อตอน 5 ขวบ
นี่เป็นจุดเริ่มต้นให้เขาสนใจเรื่องแม่เหล็กไฟฟ้าในเวลาต่อมาจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่ที่เหมาะสมและได้เข้าเรียนในโรงเรียนที่มีระบบการเรียการสอนที่เอื้อต่อการเรียนรู้ ทำให้เขาผสานความอยากรู้อยากเห็นและการรับรู้อย่างฉับไวแบบเด็กเข้ากับวิธีคิดอย่างเป็นระบบแบบผู้ใหญ่ได้อย่างลงตัวซิกมุนด์ ฟรอยด์ (Sigmund Freud) เคยเล่าถึงลักษณะพิเศษของอัจฉริยะผู้นี้ว่า
“ผู้คนร่วมสมัยกับเลโอนาร์โด ดา วินชี ต่างพากันแปลกใจ เมื่อเห็นว่าเขายังเล่นเหมือนเด็ก ๆ แม้จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เช่นเดียวกับไอน์สไตน์ที่มีจินตนาการและการเล่นแบบเด็ก ๆ ฝังลึกอยู่ในตัวเสมอ”
จุดเด่นของไอน์สไตน์คือ เป็นเด็กที่ชอบเล่นปนเรียน ซึ่งนำเขาไปสู่เวทีแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ทำให้ได้ทดสอบความคิดและความเข้าใจกับเพื่อน ๆ เสมอ ในหัวข้อทางคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ตลอดจนปรัชญาและวรรณคดีไอน์สไตน์อธิบายกระบวนการคิดของเขาว่า
“หากมองในแง่จิตวิทยา ‘เล่นปนเรียน’ เป็นปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์” หลังจากไอน์สไตน์เสียชีวิตลง ดร.มาเรียน ไดอะมอนด์ (Dr.Marian Diamond) มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย วิทยาเขตเบิร์กลีย์ (University of California, Berkeley) ชี้ให้เห็นว่าการเล่นปนเรียนกับเงื่อนไขเชิงกระตุ้นแบบต่าง ๆ เป็นส่วนหนึ่งที่
ไอน์สไตน์พยายามรักษาไว้ตลอดชีวิตของเขาอาจเพราะเขารู้ว่า นี่เป็นกุญแจสำคัญที่เอื้อให้คนเราสามารถพัฒนาและเพิ่มขีดความสามารถของสมองในการเชื่อมโยงเรื่องหรือรายละเอียดต่าง ๆ เข้าด้วยกัน และเป็นเงื่อนไขที่ทำให้เกิดความอัจฉริยะ
ดื่มด่ำดนตรี
จากแม่ที่บ่มเพาะให้เขาสนใจเรื่องสุนทรียภาพ ทั้งวรรณคดี ศิลปะ และดนตรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งไวโอลินทำให้ไอน์สไตน์ชอบเล่นไวโอลินตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียนตอนอายุ 6 ขวบ จนวัยรุ่นเขาก็นำไวโอลินไปไหนมาไหนด้วย เขาชอบเล่นเพลงของบาค เบโทเฟน และโมซาร์ทเป็นพิเศษการศึกษาในเวลาต่อมาพบว่า การเล่นไวโอลินมีผลดีต่อสมองและระบบประสาท นอกจากนี้ยังส่งผลดีต่ออารมณ์ จิตใจ จิตวิญญาณภายใน และให้ความเข้มแข็งอีกด้วย
ส่วนการเล่นเปียโน เขามักเล่นเปียโนแบบนึกทำนองดนตรีขึ้นเองตามอารมณ์ แล้วปล่อยความคิดให้เป็นอิสระลูกชายคนโตของเขาเคยตั้งข้อสังเกตว่า ดนตรีเป็น
ตัวกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ของผู้เป็นพ่อ เขาเล่าว่า
“เมื่อไรก็ตามที่พ่อรู้สึกว่ามาถึงทางตันหรือตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก พ่อก็จะอาศัยดนตรีเป็นเครื่องช่วยกระตุ้นความคิดให้บรรเจิด ซึ่งก็ช่วยให้พ่อแก้ปมปัญหาที่ยากลำบากได้เสมอ”
นอกจากสมองที่มีลักษณะพิเศษของไอน์สไตน์แล้วจะเห็นได้ว่า การเลี้ยงดูและการดำรงชีวิตที่มีผลดีต่อสมองมีผลอย่างมากให้การเป็นอัจฉริยะของเขาคงอยู่ตลอดชีวิต
อัจฉริยะ สร้างได้ สุขภาพสมองที่ดีซึ่งเอื้อต่อการทำงานก็สร้างได้เช่นกัน
บทความช่วยฉลาด
สูตร ป้องกันอัลไซเมอร์ ช่วยสมองไบรท์