การค้ามนุษย์ กำลังเป็นปัญหาที่รุนแรงหนักหนาขึ้นเรื่อย ๆ ในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก
เฉพาะในรัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกา ก็มีเด็กที่ตกเป็นเหยื่อ การค้ามนุษย์ กว่า 79,000 คน ส่งผลให้เท็กซัสเป็นรัฐที่มีการค้ามนุษย์มากเป็นอันดับที่ 2 ในสหรัฐฯ เรื่องเศร้าคือเหยื่อส่วนใหญ่เป็นเด็กอายุระหว่าง 12 – 14 ปี ที่ถูกลักพาตัวมาจากพื้นที่ชนบทห่างไกล
สถานการณ์ร้ายแรงนี้ ทำให้ อลิเซีย บุช (Alicia Bush) คุณแม่ลูกสามชาวดัลลัส ซึ่งมีอาชีพเป็นเซลล์ขายอุปกรณ์ห้องผ่าตัดของศัลยแพทย์มานานถึง 11 ปี ตัดสินใจว่าเธอต้องลงมือทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ อลิเซียจึงลาออกจากงานรายได้งามเพื่อมาทำงานด้านนี้อย่างเต็มตัว แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะช่วยอย่างไร เธอสวดมนต์ภาวนานานนับเดือนเพื่อหาหนทางว่าจะทำอย่างไรต่อไป
และแล้วในเช้าวันหนึ่ง สามีของอลิเซียซึ่งทำธุรกิจรับเหมาก่อสร้างเล่าให้ฟังว่า เขาได้มีโอกาสไปรับประทานอาหารกับนักพูดคนหนึ่ง ซึ่งมาเปิดการบรรยายในเมือง ปกติจะมีการบรรยายเดือนละครั้ง และจะมีหัวข้อที่น่าสนใจหลากหลายแล้วแต่นักพูดแต่ละคนที่ถูกเชิญมา สำหรับนักพูดรายนี้ได้คุยถึงปัญหาการค้ามนุษย์ซึ่งได้ลุกลามเข้ามาถึงพื้นที่ละแวกบ้านแล้ว นั่นเป็นการจุดประกายให้อลิเซียตัดสินใจก่อตั้งมูลนิธิ Treasured Vessels ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหาผลกำไร มีเป้าหมายในการสร้างบ้านพักพิงให้แก่เหยื่อที่รอดจากการค้ามนุษย์
บ้านพักพิงแห่งนี้จะเป็นสถานที่อันปลอดภัยสำหรับเด็กหญิงอายุระหว่าง 11 – 17 ปี ที่ถูกช่วยเหลือออกมาจากวงจรการค้ามนุษย์ภายในประเทศ โดยตั้งอยู่ในเมืองคอลลินเคาน์ตี้ ทันทีที่เด็กก้าวเท้าเข้าบ้านก็จะได้รับการบำบัดสภาพจิตใจที่บอบช้ำ มีคลาสให้เรียนด้านวิชาความรู้ และมีการเยียวยาด้านอื่น ๆ ด้วย
อลิเซียเปิดใจว่า เมื่อเด็ก ๆ ที่ตกเป็นเหยื่อเหล่านี้ ได้รับการช่วยเหลือออกมาแล้ว แต่ยังไม่มีสถานที่ที่สามารถให้ความช่วยเหลือในเรื่องที่เด็ก ๆ ต้องการได้ ชีวิตจึงยังไม่ปลอดภัย ความเสี่ยงยังมีอยู่ ซึ่งในพื้นที่ทางตอนเหนือของเท็กซัสที่เธออาศัยอยู่นี้ ยังไม่มีบ้านพักหรือสถานที่ที่เปิดรับและเยียวยาเยาวชนที่ตกเป็นเหยื่อทางเพศเหล่านี้เลย และการดูแลเด็กประเภทนี้มีความละเอียดอ่อนซับซ้อน และแตกต่างจากการดูแลเด็กกำพร้าหรือเด็กที่หนีออกจากบ้าน เธอจึงสร้างบ้านพักพิงนี้ขึ้นมา เพื่อทำแผนบำบัดเป็นรายบุคคล และวางรูปแบบการบำบัดให้หลากหลาย เพื่อช่วยฟื้นฟูชีวิดเด็ก ๆ เหล่านั้นขึ้นมาใหม่
ตอนนี้มูลนิธิกำลังสร้างบ้านพักพิง 2 หลัง โดยอลิเซียเจตนาทำออกมาเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ เพราะอยากให้เด็ก ๆ รู้สึกว่าได้อยู่บ้านจริง ๆ ไม่ใช่เป็นตึกใหญ่โต สิ่งที่เธอทำอาจไม่ช่วยแก้ปัญหาการค้ามนุษย์ให้หมดสิ้นไป แต่อย่างน้อยก็เป็นองค์กรหนึ่งที่ช่วยสร้างความแตกต่าง โดยจะเริ่มที่เด็กผู้หญิงก่อน ต่อไปก็จะมีโครงการช่วยเหลือเหยื่อที่เป็นเด็กผู้ชายด้วย และด้วยความที่อลิเซียเคยทำงานอยู่ในแวดวงแพทย์และโรงพยาบาล เธอจึงสามารถจัดทำการบำบัดความชอกช้ำทางจิตใจ และมีความเข้าใจในการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมให้แก่เด็ก ๆ ได้
สิ่งที่อลิเซียหวังไว้ก็คือ เด็ก ๆ มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น สามารถกลับเข้าไปใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป ด้วยความรู้ความสามารถและพลังที่ทางมูลนิธิมอบให้ไว้ติดตัว เป็นเครื่องมือในการนำพาชีวิตให้ประสบความสำเร็จในวันข้างหน้า ซึ่งการช่วยเหลือของมูลนิธิเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น
ความรักความเข้าใจจากครอบครัวก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เด็กก้าวเดินต่อไปได้อย่างมั่นคงเช่นกัน
เรียบเรียง ชนาฉัตร
ภาพ Treasured Vessels Foundation
บทความน่าสนใจ
เอริน กรูเวลล์ ครูผู้เปลี่ยนเด็กเกเรให้กลายเป็นนักเขียนเพื่ออิสรภาพ
