บาปกรรมของคนเกลียดพระ

“ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว” บาปกรรมของคนเกลียดพระ

“ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว” บาปกรรมของคนเกลียดพระ

กรรมติดจรวดไม่ได้มีเพียงแต่ในยุคสมัยนี้เท่านั้น ครั้งสมัยพุทธกาลก็มีนายพรานคนนี้ซึ่งเป็นคนเกลียดพระ แล้วได้รับวิบากกรรมอย่างชนิดทันควันเดี๋ยวนั้นหลังจากทำร้ายพระจนเกือบถึงแก่ความตาย เพราะเป็น บาปกรรมของคนเกลียดพระ

ครั้งสมัยพุทธกาลมีนายพรานคนหนึ่งชื่อว่า “โกกะ” ทุกครั้งที่ออกไปล่าสัตว์จะใช้สุนัขล่าเนื้อช่วยในการล่าสัตว์ วันหนึ่งขณะที่นายโกกะกำลังเดินออกจากหมู่บ้านเพื่อไปล่าสัตว์เหมือนทุก ๆ ครั้ง ได้พบกับพระภิกษุกำลังบิณฑบาตอยู่ในหมู่บ้าน วันนั้นทั้งวัน นายโกกะจับสัตว์ไม่ได้เลย นายพรานก็ไม่ได้ติดใจอะไรจนกระทั่งเข้าสู่วันที่สอง เขาก็พบพระภิกษุรูปนั้นอีกครั้ง ปรากฏว่าทั้งวันก็ไม่สามารถจับสัตว์อะไรได้เลย จึงเริ่มคิดหาสาเหตุแล้วว่าเป็นเพราะอะไร วันต่อมาเขาเจอพระภิกษุรูปเดิมกำลังเดินบิณฑบาต ในวันนั้นก็ไม่สามารถจับสัตว์ได้อีก จึงเริ่มแน่ใจแล้วว่าการได้พบเจอพระภิกษุรูปนั้นทำให้ตนจับสัตว์ไม่ได้

นายโกกะมองว่าพระภิกษุเป็นกาลกิณีที่ทำให้เขาไม่สามารถจับสัตว์ได้เลย จึงคิดว่าถ้าเจอพระอีกจะกำจัดเสีย วันต่อมานายพรานพบพระภิกษุเที่ยวบิณฑบาตจึงสั่งให้สุนัขล่าเนื้อเข้าไปกัดพระภิกษุเพื่อหมายเอาชีวิต

 

บาปกรรมของคนเกลียดพระ

 

พระภิกษุทิ้งบาตร แล้ววิ่งหนี ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ สุนัขล่าเนื้อต่างกระโจนหมายจะกัดพระตามคำสั่งของเจ้านาย นายโกกะรังเกียจพระเข้าไส้ก็ใช้มีดแทงไปที่เท้าทั้งสองข้างของพระ พระภิกษุทรมานไม่สามารถมีสติประคองตัวได้ดีนัก จีวรที่นุ่งห่มจึงตกลงมาคลุมร่างของนายพราน

สุนัขคิดว่าเป็นพระภิกษุจึงกระโจนเข้ากัดนายพรานจนตายอย่างน่าเวทนา พระภิกษุจึงลงมาจากต้นไม้แล้วเดินทางไปยังพระเชตวันมหาวิหาร ได้เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า และทูลถามว่า นายพรานคนนั้นถูกสุนัขกัดจนตายเพราะจีวรที่ตนนุ่งห่ม จะเป็นการผิดศีล และพรหมจรรย์จะด่างพร้อยหรือไม่ พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า ถ้าเป็นเช่นนี้ศีลและพรหมจรรย์ของเจ้าไม่ด่างพร้อย

พระพุทธองค์ทรงเมตตาตรัสบุพกรรมของนายพรานคนนี้ให้พระภิกษุฟังว่า ในอดีตชาติ นายโกกะเคยเป็นผู้คิดประทุษร้ายต่อผู้ไม่คิดร้ายต่อตน ในชาตินั้นเขาเกิดเป็นหมอ แล้วเอางูไปใส่ไว้ในรังนก บอกให้เด็กปีนขึ้นไปเก็บไข่นกลงมา เขาหวังให้งูกัดเด็กคนนั้น แล้วตนจะได้รักษาและคิดค่ารักษาแพง ๆ เพื่อเอาเงิน แต่ผลปรากฏว่า รังนกที่มีงูนั้นกลับล่วงหล่นลงมาที่เขา งูจึงรัดคอและฉกเข้าที่ศีรษะ หมอคนจึงจบชีวิตลง แสดงให้เห็นถึงโทษของการทำร้ายผู้ที่ไม่คิดประทุษร้าย ตรงกับสำนวนที่ว่า “ให้ทุกแก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว

 

ที่มา :

อรรถกถา คาถาธรรมบท เรื่องนายพรานสุนัขชื่อ โกกะ 

ภาพ :

https://pixabay.com


บทความน่าสนใจ

วิบากกรรมแห่งวจีทุจริต เราเผลอกันไปมากน้อยแค่ไหนแล้วกับบาปนี้

ทุกการฆ่าล้วนเป็นบาป บทความธรรมะดี ๆ โดย ท่านว.วชิรเมธี

ปัญหาธรรมประจำวันนี้: คำว่า บุญก็ไม่เอา บาปก็ไม่เอา หมายความว่าอะไร

True Story : ชีวิตเปื้อนบาป มลทินที่ล้างไม่ออก

กรรมไม่เคยละเว้นใคร ไม่ว่ากรรมนั้นจะเป็น “ บุญหรือบาป ”

5 บุคคลบาปหนาจนหนักแผ่นดินในสมัยพุทธกาล

© COPYRIGHT 2024 AME IMAGINATIVE COMPANY LIMITED.