ยางลบชีวิต : ความสะบักสะบอมของชีวิตกับเรื่องใน อดีตที่อยากลืม

ไม่ว่าใครก็คงมีเรื่องที่นึกถึงทีไรก็อดเสียใจไม่ได้ เพราะใจของคนเรา ไม่สามารถปล่อยวางเรื่องใน อดีตที่อยากลืม ได้ เพราะใจของคนเราไม่สามารถปล่อยวางเรื่องในอดีตได้ หรือไม่ก็เป็นตัวเราเองที่ไม่ยอมปล่อยวาง ผมเองก็ชอบหันกลับไปมองอดีตด้วยความรู้สึกผิด แม้พยายามแล้วที่จะไม่ให้เป็นแบบนั้น แต่ถ้าเรื่องที่คล้ายกันเกิดขึ้นก็พลอยทำให้นึกถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วไปด้วย

พอลองกลับมาทบทวนดู ผมคิดว่าการทำแบบนี้มีแต่จะทำให้เสียใจ เพราะสุดท้ายแล้วอดีตก็เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่มีทั้งเรื่องที่มีเรื่องที่ดีและไม่ดีเกิดขึ้น ซึ่งไม่ว่าอย่างไรเราก็ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้บนเส้นทางชีวิตจะมัวยึดติดอยู่กับอดีตไม่ได้ เว้นเสียแต่จะเอาความผิดพลาดมาเป็นบทเรียนเพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดหรือเกิดความล้มเหลวขึ้นอีก

จงอย่าเก็บปัญหาไว้ในใจและเอาแต่ตำหนิตัวเองว่า “ทั้งที่ทำแบบนี้ก็ได้” หรือ “ต้องทำแบบนั้นต่างหาก” แต่ควรคิดว่า “จะแก้ปัญหาอย่างไร” ดีกว่า อย่าางไรเสียอดีตก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดในอดีตก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ สิ่งที่เธอทำได้คือยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น อยู่กับปัจจุบัน และใช้ชีวิตด้วยหัวใจที่ใหม่อยู่เสมอ

คำว่า “ลืม” เป็นดั่งยางลบวิเศษที่จะช่วยลบร่องรอยบาดแผลในอดีตที่ตายไปแล้ว ฉะนั้นจงทำให้หัวใจของเธอขาวสะอาดเหมือนกระดาษเปล่าที่รอสิ่งต่าง ๆ มาเติมเต็ม หากเรื่องใดเป็นภาระของชีวิตก็ต้องลบออกไปบ้าง เพื่อจะได้มองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันได้ชัดเจนขึ้น

ลองย้อนคิดถึงอดีตแล้วหาเหตุผลว่าทำไมตอนนั้นถึงดีกว่าตอนนี้ และเพื่ออนาคตที่ดีเธอต้องเริ่มพยายามตั้งแต่ตอนนี้ จงทำลายความคิดแง่ลบที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ในอดีตด้วยการคิดถึงเป้าหมายที่ทำให้ใจเต้นรัว

ที่มา :

จุดหมายจะอยู่ใกล้ที่สุด เมื่อหยุดคิดถึงระยะทาง โดย ยูนมุนวอน