คิดได้เมื่อสายเสียแล้ว ใหม่ – พิศาล ศรีมั่นคง

เหตุการณ์นี้ทําให้ผมเสียใจและรู้สึกผิดกับน้อง ผมเครียดมากและเป็นโรคซึมเศร้าผสมกับโรคนอนไม่หลับต้องกินยา นอนหลับและยาระงับประสาทเป็นระยะร่างกายเริ่มทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ เป็นแบบนั้นอยู่เป็นปี จนวันหนึ่งผมเหนื่อยมา นอนหลับไป ผมฝันเห็นว่าน้องมาหา เขามาลาแล้วบอกว่าไม่ต้องห่วง เขาจะไปแล้ว พอบอกเสร็จก็หายไปทันทีน่าแปลกที่ตอนตื่นขึ้นมา ผมรู้สึกโล่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมานาน สิ่งที่ผมติดค้างน้องในใจมันได้หายไปหมดแล้ว อาจเป็นเพราะการที่น้องมาลา ซึ่งแสดงถึงการไม่ถือโทษโกรธเคืองผม ผมจึงหยุดโทษตัวเองและปล่อยวางได้ในที่สุด