ต้องทำสิ่งที่ท้าทายแล้วจะกลายเป็น คนพิเศษ ลูกปัดแก้ว – วริพันธ์ โชคงามวงศ์ นักกีฬาทีมชาติไทย ประเภทเรือพาย (เรือคายัค)
หากอยากเป็น คนพิเศษ ก็ต้องทุ่มเททำเรื่องที่ท้าทายกว่าคนทั่วไป เป็นเรื่องที่สาวน้อยคนนี้ตระหนักและยอมรับมาตั้งแต่ต้น
“หนูเป็นลูกคนเดียว คุณพ่อคุณแม่เลี้ยงดูแบบให้มีอิสระทางความคิด หนูกล้าพูดกับคุณพ่อคุณแม่ว่าหนูคิดแบบนี้ ผิดถูกอย่างไรคุณพ่อคุณแม่จะอธิบายให้ฟัง หนูเป็นนักกีฬาว่ายน้ำตั้งแต่อนุบาล 2 เพราะคุณแม่ว่ายน้ำไม่เป็น เคยเกือบจมน้ำ จึงอยากให้หนูว่ายน้ำให้เป็น ก็เลยส่งเสริมการว่ายน้ำเป็นพิเศษ หนูเป็นนักกีฬาว่ายน้ำจนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 แล้วก็หยุดไป เพราะโรงเรียนมัธยมไม่มีสระว่ายน้ำ
“ช่วงเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีรุ่นพี่ที่เคยว่ายน้ำด้วยกันมาชวนไปพายเรือคายัค คนที่เล่นเรือต้องว่ายน้ำเป็น หนูก็ตกลง พอได้ลองเล่นก็ชอบ เพราะมันต้องคิดตลอดว่าใบพายเราจับน้ำได้มากขนาดไหน ต้องคิดมุม องศาต่าง ๆ เรือคายัคเป็นการพายที่ต้องใช้เทคนิคเยอะมาก หนูชอบอะไรที่มันยาก เพราะถ้าเราทำอะไรที่มันง่าย คนอื่นก็คงทำได้ แต่อะไรที่ยาก ๆ ถ้าเราทำได้ จะรู้สึกพิเศษขึ้นมาทันที
“หนูเริ่มลงแข่งจนมาเป็นนักกีฬาเขต มีพี่ขวัญ (คุณวิชญ์ธินันต์ ขาลสุวรรณ) เป็นโค้ช เขาเป็นโค้ชที่เก่งมาก ๆ ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยมีการเปิดคัดตัวทีมชาติไทย หนูตัดสินใจทิ้งการเรียนชั่วคราวเพื่อไปคัดตัวทีมชาติ อาจารย์ คุณพ่อคุณแม่ ทุกคนเป็นห่วงมาก คุณแม่เคยถามว่า รอบแรกเขาเอาแค่ 6 คน หนูคิดว่าหนูจะติดลำดับที่เท่าไหร่ เพราะมีคนมาคัดเยอะมาก แต่หนูคิดเสมอว่าเราต้องติดแน่ ๆ หนูต้องได้เป็นทีมชาติ พี่ขวัญเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้หนูอยากติดทีมชาติ แล้วเวลานั้นพี่ขวัญเป็นโค้ชทีมชาติด้วย
“สุดท้ายเมื่อประกาศผล หนูติดอันดับสุดท้ายของรอบแรก แต่ยังไม่ได้เป็นทีมชาติ พอผ่านรอบแรกก็เก็บตัวซ้อมอย่างจริงจัง ซ้อมเช้า เย็น เหนื่อยมาก ไม่เคยเหนื่อยแบบนี้มาก่อนในชีวิต กดดันมาก ต้องดร็อปเรียน ก่อนเข้าคัดเลือกเป็นทีมชาติตัวจริงคุณพ่อบอกว่า ทำให้ดีที่สุดก็พอ พอตอนคัดเลือกได้ยินเสียงเพื่อนตะโกนเชียร์ ใจคิดแต่ว่าต้องชนะให้ได้ แล้วก็ชนะจริง ๆ ในที่สุดก็ได้เป็นทีมชาติไทย ต้องขอบคุณครอบครัว ขอบคุณเพื่อน แล้วก็ขอบคุณพี่ขวัญ ถ้าไม่มีพี่ขวัญก็ไม่มีหนูในวันนี้”
ความรู้สึกแรกในฐานะนักกีฬาทีมชาติไทย
“การแข่งขันครั้งแรกในนามทีมชาติไทยคือ ซีเกมส์ ที่ประเทศสิงคโปร์ หนูตื่นเต้นหลาย ๆ เรื่อง แล้วก็รู้สึกถึงความรักชาติ ภูมิใจในความเป็นชาติไทย มันยิ่งใหญ่มากที่เราเป็นตัวแทนประเทศ เพราะคำว่าทีมชาติ หนูจะคิดถึงแต่ตัวเองหรือเพื่อนข้าง ๆ ไม่ได้ หนูมาในนามทีมชาติไทย มีสัญลักษณ์ธงชาติติดหน้าอก ถ้าเราได้ยินเสียงเพลงชาติไทยดังขึ้นที่ต่างประเทศ เราจะภูมิใจมาก ๆ การแข่งขันคราวนั้นได้เหรียญเงิน หนูภูมิใจมากที่อย่างน้อยเราก็ยังติด 1 ใน 3″
นอกจากทุ่มเทให้การแข่งกีฬาแล้ว ช่วงปิดเทอมหรือช่วงเวลาว่าง ลูกปัดแก้วมักไปปฏิบัติธรรมที่วัดมหาธาตุอยู่เสมอ และนำธรรมะมาประยุกต์ใช้กับกีฬาได้เป็นอย่างดี
“เวลาเราไปปฏิบัติธรรม เราได้ฝึกสติ การแข่งเรือพายประเภทคายัคเป็นเรือพายประเภทที่ต้องใช้สมองควบคู่ไปด้วย ถ้าจิตเราฟุ้งซ่านในขณะที่พาย เรืออาจคว่ำได้ ระหว่างที่พายอาจเผลอคิดเวิ่นเว้อ ถ้ารู้ทันความคิดก็จะดึงตัวเองกลับมาได้ไว และทำสิ่งตรงหน้าได้สำเร็จ
“หนูเชื่อว่า ถ้าหนูไม่ทิ้งธรรมะ ธรรมะจะไม่ทิ้งหนู ถ้าหนูปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง ชีวิตเราต้องเจอแต่สิ่งดี ๆ แน่นอน”
ที่มา : นิตยสาร Secret ฉบับที่ 230
เรื่อง : อุรัชษฎา ขุนขำ ภาพ : สรยุทธ พุ่มภักดี
